In het schoolcurriculum moet iedereen slagendit werk en schreef er een essay over. Het beeld van Mtsyri is een van de meest interessante in het werk van Lermontov. Vervuld van romantiek en verdriet, verschijnt de held voor ons als een persoon met een ongelooflijke wilskracht. Wat trekt de lezer nog meer naar dit gedicht? Laten we het uitzoeken.
Samenvatting van het werk
De compositie “The Image of Mtsyri in het gedicht met dezelfde naam van M. Yu.Lermontov ”is moeilijk te schrijven zonder de plot van het werk te kennen. Daarom zullen we de inhoud kort beschrijven. De dichter vertelt het verhaal van een kleine hooglander die door een Russische generaal werd gevangengenomen en uit zijn vaderland werd weggevoerd. Maar op de vermoeiende weg werd de jongen ziek en de soldaat liet hem achter in een van de kloosters. In dit rustige klooster groeide de jongen op, leerde een vreemde taal, aanvaardde het geloof en stond op het punt een kloostergelofte af te leggen.
Maar plotseling drong de zeventienjarige jongen Mtsyri doordat het klooster een gevangenis is, die hij beloofde ooit te verlaten. Alles is hier buitenaards, inclusief de monniken, hoewel ze hem praktisch uit de andere wereld hebben gehaald. Zijn ziel hunkerde naar huis, waar machtige bergen oprijzen, waar zijn moedertaal klinkt, die hij vergeten is.
De man rende op een kans enIk wandelde drie dagen in de bergen, bedwelmd door de natuur en langverwachte vrijheid. Hij herinnerde zich zijn jeugd, familie, taal, hij verlangde ernaar om naar huis te gaan. Dapper de weeën van honger verdragen, verzette hij zich tegen de kracht van de natuur, die zowel geruïneerd als gefascineerd was. De scène van zijn gevecht met de luipaard verrukt de lezer met zijn kleurrijkheid, de confrontatie tussen twee sterke naturen. Maar ironisch genoeg raakte Mtsyri verdwaald en keerde terug naar de plaatsen waar hij zijn ontsnapping begon.
climax
Het is met een korte hervertelling van het werk datbegin met het schrijven van een essay. Het beeld van Mtsyri staat centraal in het gedicht, het meest kleurrijke, levendige. De monniken vonden hun leerling per ongeluk bewusteloos op de oever van de rivier. Ze brachten hem terug naar het klooster en begonnen hem te verzorgen. Maar na het ontwaken wilde de jongeman niet praten, alsof hij brak door het feit dat zijn ontsnapping mislukte.
Alleen voor de oude priester kon Mtsyri openenziel, hem vertellen over de beste drie dagen van zijn leven. De jongeman raakte geen eten aan, hoewel zijn lichaam uitgeput en uitgeput was. Hierdoor bracht de jonge man zijn einde dichterbij.
Held afbeelding
Mtsyri is een romantische held, en het gedicht zelfgeschreven in de stijl van de Prisoner of Chillon door Byron. Maar als de held van de Britse dichter de hele mensheid als zodanig tegenwerkt, streeft Lermontovs personage naar mensen. Hij heeft een doel: terugkeren naar het zijne en niet leven tussen degenen die de impulsen van zijn ziel niet begrijpen.
De afbeelding van Mtsyri in het gedicht is een portret van een mandie van zijn wortels werd gescheurd, daarom is hij gedoemd om te komen. Maar waarom kon de held ondanks zo'n sterk verlangen nooit naar huis terugkeren? Het is moeilijk te beantwoorden. Misschien was de jongeman mentaal niet voorbereid, of misschien was hij bang dat hij ook daar voor een vreemde zou worden aangezien. Er zijn tenslotte zoveel jaren verstreken! Of misschien was zijn lot vooraf bepaald door hogere machten en lieten ze hem niet terugkeren naar zijn geboorteland en dierbare plaatsen.
In plaats van een nawoord
De compositie "Image of Mtsyri" door Lermontov te schrijveninteressant, en het lezen ervan is een plezier. De held lijkt misschien gebroken, maar nee! In zijn laatste woorden is er alleen maar spijt dat zijn onderneming niet met succes werd bekroond. Mtsyri wordt belast door het feit dat hij voorbestemd is om te sterven als slaaf en wees onder de vreemdelingen met wie hij samenleefde. Hij is klaar om zijn twee levens in te ruilen voor één, maar een echte, vol zorgen en wegen. Maar helaas, dit is niet mogelijk.
Ten slotte vraagt Mtsyri een monnik aan wiebekent, hem te begraven in de verre hoek van de kloostertuin, vanwaar zijn geboorteland zichtbaar is. Hij is niet gebroken, hij geeft zijn doel niet op en hoopt dat zijn ziel na de dood van zijn sterfelijk lichaam alsnog de gekoesterde afstand kan bereiken.
Dit romantische gedicht, geschreven in melodische taal en gevuld met filosofische reflecties, zal de lezer niet onverschillig laten!
