Het werk dat we van plan zijnom te zeggen, het is bij velen bekend en geliefd sinds school, maar plotseling vergat iemand het complot en de fundamentele moraal, daarom hebben we besloten om de lezer een samenvatting van "Grey Sheika" te presenteren.
Hoofdstuk 1. Onaangename klusjes en de Nietzschean Drake
Het verhaal begint met een foto van hoe verschillende vogels zijnnaar het zuiden. Het moeilijkste is voor Old Duck. Ze staat voor een moeilijk moreel dilemma. Ze heeft een dochter - Grey Neck. Toen ze nog een klein eendje was, brak Lisa haar vleugel, en nu kan de jonge eend niet vliegen. Nu zwemt Sheika alleen, maar ze zwemt perfect.
Het is geen geheim dat niet alle vogels het te warm krijgenlanden. En we hebben het over dieren met een goede fysieke conditie. Moeder maakte zich zorgen, want ze zou het kind helemaal alleen moeten laten, en overal waren wilde dieren en niet erg gunstige weersomstandigheden. Zelfs een korte samenvatting van "Grijze Nek" maakt duidelijk waarom de moedereend zoveel leed.
Drake (echtgenoot van de oude eend) verwijst naar folteringvrouwen zijn onverschillig, zelfs cynisch. Hij zegt dat Gray Neck natuurlijk spijt heeft, maar de moedereend heeft andere kinderen. In haar overpeinzingen bereikte de Oude Eend het punt dat ze besloot bij haar kreupele dochter te blijven. En gezonde kinderen? Gezonde kinderen kunnen het zonder.
Drake, die geen onbekende was in de geest van de filosofieNietzsche, benaderde het probleem van de grijze sjeik met een verrassende onverschilligheid. Hij geloofde dat, aangezien de dochter zoveel ongemak veroorzaakte, het beter zou zijn als de Vos haar toen had gebeten.
De samenvatting van "Grijze Nek" laat je duidelijk het hart van de moeder begrijpen en de onverklaarbare ongevoeligheid van de vader van het "verkeerde" eendje.
Hoofdstuk twee 2. Het begin van de reis door de vallei van eenzaamheid
Dit wil niet zeggen dat de stemming van de vader dat niet isgevoeld en werden niet doorgegeven aan het kind. De laatste dag kwam dat de vogels zich met kracht aan het voorbereiden waren om weg te vliegen. Het hart van de Oude Eend bloedde; ze wilde haar kind niet overlaten aan de genade van de natuur en opgegeten worden door wilde dieren. Mam wilde zelfs blijven, maar besloot toch dat het in verhouding tot de rest van de kinderen niet erg eerlijk zou zijn. Ze gaf de laatste instructies aan Gray Sheika.
Toen het land rond het meer zakte, dacht Sheika aan hetzelfde waar haar vader iets eerder aan had gedacht: 'Misschien zou het niet erg zijn als de Vos haar afhandelde?'
Dit is hoe de samenvatting van "Grey Neck" je in een droevige stemming brengt. We kunnen alleen maar hopen dat de eend de test met eer zal doorstaan in de winter en eenzaamheid.
Hoofdstuk 3. Soms komen ze terug
Dit wil niet zeggen dat de winter de ruimte heeft ingenomensnel, maar toch gebeurde het. Er was steeds minder niet-bevroren water in het meer. Maar de eend kon het niet schelen waar hij moest zwemmen. In dit hoofdstuk hebben zich twee belangrijke gebeurtenissen voorgedaan. Een met een "+" teken, de andere met een "-" teken. Eerst ontmoette Sheika een haas.
Hier is hoe het was.Uit wanhoop besloot een jonge eend het bos te bezoeken, en een haas rende naar haar toe. Beide dieren waren bang. Sheika gaf toe dat ze erg bang was voor Lisa. De haas was het met haar eens en zei dat er geen erger beest was. Maar tegelijkertijd merkte Eared op dat Sheika in ieder geval kan zwemmen. Als hij zou kunnen zwemmen en duiken, zou hij nooit bang zijn voor Fox.
Mamin-Sibiryak schrijft wonderbaarlijk. "Grey Neck" is niet alleen een prachtig stuk voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Als je het leest, word je onwillekeurig vriendelijker en menselijker.
Fox verschijnt
Echter, voor een eend die alleen werd gelaten zonderhulp en ondersteuning, en er was slecht nieuws. De vos ontdekte dat Sheika nu geen bescherming had en begon haar te bezoeken. En het meer werd steeds meer bedekt met ijs. De eend had maar een klein deel van het wateroppervlak, waar alsem bloeide, om te kunnen zwemmen. De vos liep rond dit eiland en likte zijn lippen. Terecht geloven dat Sheika niet altijd waakzaam kan zijn, en op een dag zal ze worden vergeten.
Alles werd meesterlijk gedaan door Mamin-Sibiryak. De grijze nek op deze plek maakt de lezer erg ongerust over zijn lot.
Hoofdstuk 4. De oude jager als redder
Zowel de lezer als de auteur begrepen:als alles zo doorgaat, krijgt Fox haar zin. Maar gelukkig voor Sheika had de vrouw van de oude jager een bontjas nodig. Hij wilde een haas schieten en een bontjas van hem maken voor zijn vrouw. Maar de haasgemeenschap merkte de nadering van een man met een pistool op en vluchtte. De oude man ergerde zich aan zijn traagheid. Toen zag ik: Fox ging op het meer liggen voor een klein watereiland. Hij dacht: "Vreemd, wat doet ze daar?" Hij deed een paar stappen naar voren, mikte en schoot. Toen de rook van het schot wegtrok, besloot hij te kijken hoe het daar met Lisa ging. Hij ging naar het resterende water in het meer en zag dat Fox er niet was, maar een kleine eend zwom. De oude man kreeg medelijden met Sheika en nam haar mee naar huis. Hij zal het aan zijn kleindochters geven en "de vrouw zal niet bevriezen op het fornuis, zelfs niet zonder bontjas."
Dit is hoe Mamin-Sibiryak haar verhaal beëindigt. "The Grey Neck" is een buitengewoon vriendelijk werk dat hoop geeft op een positieve uitkomst van bijna elk probleem.
Wat leert het sprookje ons?
In feite heel veel.En dit ondanks het feit dat een sprookje een kinderwerk is. Hier zijn zowel moederlijke gevoelens als vaders onverschilligheid. Hoeveel gezinnen zijn er waar de ouders gepolariseerd zijn naar het kind toe? Er is ook een monument voor menselijke moed, adolescenten. De samenvatting van het verhaal "The Grey Neck" (althans, ik wil het geloven) voegt eraan toe, maakt dat de lezer zich inleeft in de beproeving van de eend.
Ze begreep zelf dat ze een kans had om te overlevenWeinig. Maar we moeten hulde brengen aan haar moed en veerkracht. Ze raakte niet in paniek, pleegde geen zelfmoord, haastte zich in de kaken van de Vos, maar vocht dapper tot het einde, en het geluk lachte haar toe.
Hemingway zei ooit:"Het leven is een tragisch iets met een vooraf bepaald einde." Inderdaad, we zijn allemaal sterfelijk. Maar dit betekent niet dat mensen zich moeten overgeven aan de genade van de sterken, roofdieren en al diegenen die ons willen verslaan. Dezelfde Hemingway schreef in zijn epische werk "The Old Man and the Sea": "Een man kan worden gedood, maar hij kan niet worden verslagen."
Het meest waardevolle van allemaal, al deze morele verplichtingen(pakjes, installaties, recepten) worden “ingebouwd” in een kindersprookje. Zo wordt het kind dat het leest een beetje menselijker en vriendelijker. Hij begrijpt dat de wereld niet zo slecht en boos is als er verschillende talkshows aanwezig zijn.
Dit is de samenvatting van het verhaal "Grey Neck". We hebben niet alleen de inhoud opnieuw verteld, maar hebben ook de morele inhoud van het werk van Mamin-Sibiryak onthuld.