Insecten, voorbeelden en kenmerken waarvan wijstel je vandaag voor - de grootste groep van alle wezens die onze planeet bewonen. Het omvat ongeveer 80% van het totale aantal diersoorten. Meer dan 1.000.000 soorten hebben zo'n groep als insecten. Wetenschappelijke voorbeelden zijn verre van alle soorten die in de natuur voorkomen. Misschien valt er nog zoveel te ontdekken. Het beschrijft veel fossiele en levende primitieve vormen die de evolutie van de moderne 29 orden waarin insecten zijn verdeeld, verduidelijken. Voorbeelden van moderne soorten zullen in dit artikel worden besproken. De meeste fossiele vormen behoren tot het lagere Carboon (345 miljoen jaar geleden). Op dit moment werden uitgestrekte moerassige bossen al bewoond door gevleugelde insecten.
Alomtegenwoordige dieren
Zelfs insecten leven in de zee.Voorbeelden van dergelijke soorten zijn er echter maar weinig. Sommigen van hen blijven aan de oppervlakte, anderen leven in de kustzone en één soort leeft zelfs op de zeebodem. Maar overal waar andere dieren binnendringen, zullen insecten daar zeker verschijnen - hetzij als vrijlevende vormen, hetzij als parasieten van andere organismen. Insecten zijn ongetwijfeld de dominante levensvorm van het noordpoolgebied tot de evenaar. Sommigen van hen leven onder sneeuw en ijs, anderen in woestijnen en weer anderen in zoutmeren en warmwaterbronnen. De insectenwereld is heel divers. Er is zelfs een vlieg (Psilopa petrolei) in Zuid-Californië die een deel van zijn leven doorbrengt in oliepoelen. Een van de belangrijkste redenen waarom insecten gedijen, is hun vermogen om te vliegen.
Mogelijkheid om te vliegen
Met uitzondering van een aantal primitieve vormen, de meesteinsecten bewegen vrij in de lucht, waardoor ze nieuwe habitats kunnen ontwikkelen, roofdieren kunnen ontwijken, partners kunnen vinden en gemakkelijker voedsel kunnen vinden dan hun vleugelloze ongewervelde familieleden. Sommigen vangen zelfs een prooi in de lucht. Hoewel insecten hun welvaart te danken hebben aan de vlucht, is de verhouding van hun lichaamsgewicht tot vleugeloppervlak zodanig dat ze theoretisch niet mogen vliegen. In feite genereren en realiseren de spieren van hun vleugels met grote snelheid energie. Een hoge zwaaifrequentie compenseert onvoldoende lift.
De grootte van insecten en hun rol in evolutionaire welvaart
De grootte van insecten speelde ook een belangrijke rol bij hunevolutionaire welvaart. Toen ze net verschenen, ongeveer 350 miljoen jaar geleden, deden de bestaansvoorwaarden al denken aan het heden. Insecten beheersen de ecologische niches die tot dan toe gratis waren. Dit verklaart hun relatief kleine formaat (hoewel er fossiele libellen zijn met een spanwijdte tot 76 cm): ze kunnen overleven en zich voortplanten in omstandigheden die ongunstig zijn voor grotere dieren.
Primitieve insecten
Er wordt aangenomen dat insecten afstammen van voorouders,vergelijkbaar met duizendpoten, waarvan ze voornamelijk verschillen in de aanwezigheid van slechts drie paar ledematen. Elk paar is bevestigd aan een segment van de borst (middenlichaam). De meest primitieve moderne soorten zijn die vleugelloze insecten, waarvan voorbeelden tot de vier orden behoren, verenigd onder de naam Apterygota. Alle andere hebben vleugels en worden Pterygota genoemd. Luipaarden en sessilianen zijn waarschijnlijk geëvolueerd uit wezens die lijken op tweestaarten, maar beide groepen evolueerden in verschillende richtingen. Springstaarten worden gekenmerkt door een speciale vork op de buik, die als een veer werkt en deze dieren goed laat springen. De sessiele hebben geen antennes, en de voorpoten dragen een deel van hun functies.
De belangrijkste groepen en orden van gevleugelde insecten
Een belangrijke fase in de evolutionaire vorminginsecten hadden de ontwikkeling van vleugels en het vermogen om te vliegen. Twee orden - eendagsvliegen en libellen, waarvan de vertegenwoordigers hun vleugels tijdens rust niet op hun rug kunnen vouwen, zijn verenigd in de Palaeoptera-groep (oude gevleugelde). Insecten met dit vermogen vormen de Neoptera-groep (neoptera). Zeven orden worden beschouwd als de meest primitieve van de Neoptera. Ze worden gekenmerkt door een vrij eenvoudig oraal apparaat. Bovendien zijn dit voornamelijk herbivore insecten. Voorbeelden: oorwurmen (hierboven afgebeeld), termieten, kakkerlakken, bidsprinkhanen, enz. Het loslaten van steenvliegen is een zijtak met veel archaïsche kenmerken. De bestellingen van insectenachtige insecten laten een geleidelijke verbetering van het orale apparaat zien. Het kan primitief en niet-gespecialiseerd zijn in hoo-eters (hieronder afgebeeld) of ontwikkeld piercing-zuigen bij bedwantsen.
De rest van de insectenorden (Neuropteroidea) behaalde aanzienlijke voordelen ten opzichte van hun meer primitieve verwanten door de ontwikkelingscyclus te verbeteren.
Insecten met onvolledige en volledige transformatie
Meestal alle soorten van Palaeoptera en Neopteraverdeeld in twee groepen, afhankelijk van de ontwikkelingscyclus. Insecten met een onvolledige transformatie (voorbeelden hiervan zijn Hemimetabola en Apterygota) worden gekenmerkt door het feit dat de juvenielen (nimfen) die uit eieren komen, lijken op volwassenen. Later, nadat ze door een reeks vervellingen zijn gegaan, worden de nimfen volledig gevormde volwassenen. Bij insecten met volledige transformatie (Holometabola) lijkt de larve die uit het ei komt helemaal niet op een volwassene.
Dit stadium (rups of wormachtige larve)eet meestal totaal ander voedsel. De larve verandert in een pop, die vele maanden in de slapende fase kan blijven, en dan, door metamorfose (weefselherstructurering), verandert in een volwassen insect. Door verschillen in levensstijl tussen haar en een volwassene kunnen ze totaal verschillende habitats gebruiken. Holometabola is goed voor 84% van het totale aantal insectensoorten, en vele daarvan zijn van groot economisch belang.
Hymenoptera
Hymenoptera - een enorm detachement,vertegenwoordigen de insectenwereld. Ze worden gekenmerkt door het feit dat het basisplan van hun structuur praktisch niet verandert. Deze dieren verschillen echter significant van andere volledig getransformeerde insecten. Dit is een nogal geïsoleerde groep, maar door de aard van larvale ontwikkeling en metamorfoses nadert het de schorpioenwormen.
Aanpassen aan de omgeving
Voor coleoptera - de grootste troep in het koninkrijkdieren worden gekenmerkt door de ontwikkeling van stijve dekschilden die het achterste paar vliezige vleugels bedekken die dienen voor de vlucht. De sterkte van het externe skelet en het aanpassingsvermogen van het basisplan van de constructie bleken de leidende factoren te zijn bij de ontwikkeling van verschillende habitats door volwassenen. De rest van de insecten, met volledige transformatie, zijn gegroepeerd rond het eens zo grote detachement schorpioenen.
Vlinders zijn te herkennen aan hun bedekte schubbenvleugels en gespecialiseerde monden aangepast voor het voeden met nectar. De evolutie van deze orde en enkele vertegenwoordigers van de orde Diptera stond in nauw verband met de evolutie van bloeiende planten.
Caddisflies vertakte zich van vlinders en verwierfharige vleugels en kauwmondtoestellen. De larven zijn in het water levende organismen. Diptera vliegt met behulp van het voorste paar vleugels en de tweede wordt omgezet in halteres, die tijdens de vlucht de rol van evenwichtsorganen spelen. Diptera-larven vertonen een grotere adaptieve specialisatie dan andere insecten. Veel volwassenen voeden zich met bloed, wat hun rol bij de overdracht van infectieziekten verklaart. Vlooien staan dicht bij dipteranen, ze hebben geen vleugels en het lichaam is vanaf de zijkanten afgeplat. Samen met het loslaten van luizen behoort deze groep tot het aantal ectoparasieten van warmbloedige dieren.
Insectenplaag probleem
Veel evolutionair geavanceerde vormen van insecten uitHolometabola veroorzaakt vaak aanzienlijke schade aan mensen. Ze kunnen gewassen vernietigen of gevaarlijke ziekten verspreiden. Dergelijke insecten zijn niet talrijk bij Hemimetabola. Voorbeelden (ongedierte) zijn luizen en sprinkhanen. Maar ze brengen grote schade toe aan mensen. Eén soort alleen - de woestijnsprinkhaan (Schistocerca gregaria) - kan honger veroorzaken bij meer dan 10% van de wereldbevolking. Dit insect (hieronder afgebeeld) vermenigvuldigt zich snel na zware regenval en, zich plotseling wijd verspreid, eet het al het groen op zijn pad.
Het moet echter gezegd worden dat de meeste insecten praktisch onschadelijk zijn. Bovendien spelen ze hun onvervangbare rol in de natuur.
Dus we hebben zo'n interessante eneen grote groep dieren zoals insecten. Voorbeelden, namen, classificatie en hun karakteristieke kenmerken werden in het artikel gepresenteerd. We hopen dat je het lezen leuk en nuttig vond.
