In 1950 onder de ruïnes bij Brestforten werden gevonden de overblijfselen van documenten die getuigen van hevige veldslagen in de eerste maanden van de oorlog. Eerder was men van mening dat de Duitsers in juni-juli 1941 zonder speciale verliezen werden gegeven. De ontdekte papieren zeiden echter het tegenovergestelde. Soldaten en officieren van het Rode Leger vochten tot de laatste druppel bloed. Onder hen was Fomin Efim Moiseevich - de regimentscommissaris die in het gevonden document wordt genoemd. Tot 1950 kenden maar weinig mensen zijn naam.
22 juni
Voordat we een biografie van Efim Moiseevich uiteenzettenFomina, je moet je de tragische gebeurtenissen herinneren die zich in 1945 hebben voorgedaan. De naam van deze persoon is immers onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van het fort van Brest, meer bepaald met de verovering door de Duitsers van de oude citadel.
'S Morgens vroeg, om vier uur, in een rustige enverrassend niet-militair garnizoen, gelegen in een schilderachtig gebied, zijn er nieuwe, tot nu toe ongeziene sterren. Ze stippelden de horizon en hun verschijning ging gepaard met een vreemd gerommel, dat echter niet door Efim Moiseevich Fomin of andere officieren kon worden gehoord. Het garnizoen sliep. Zijn ontwaken kwam pas toen de duisternis van voor zonsopgang werd verlicht door gewelddadige explosies en een monsterlijk gebrul steeg, dat de aarde schudde binnen een straal van enkele kilometers. Duizenden Duitse mortieren openden het vuur op de grensstrook. Zo begon de oorlog.
Verwoeste vesting
Het Duitse leger heeft het plan niet uitgevoerdBarbarossa, maar de eerste maanden van de oorlog waren voor haar succesvol. Niemand kon vertellen wat er eind juni gebeurde in het fort van Brest. Getuigen van bloedige veldslagen waren stille stenen. Maar er gebeurde een wonder en ze spraken. In 1944 werd Brest bevrijd. Vervolgens werden op de muren van het verwoeste fort inscripties gevonden die in de begindagen van de oorlog waren gemaakt door Sovjet-soldaten en officieren. Een van hen zegt: 'Ik ga dood, maar ik geef niet op'. Sommige inscripties zijn door soldaten ondertekend.
Laatste getuigen
De naam van Fomin Efim Moiseevich op de muren van Brestgeen fort werd gevonden. Zijn daad blijkt uit het bovengenoemde document, evenals uit de weinige getuigen en deelnemers aan de veldslagen die gelukkig hebben overleefd. Sommigen van hen werden gevangen genomen en na de oorlog naar kampen gestuurd. Dat was het lot van alle Sovjet-soldaten die zich in bezetting bevonden. Een paar slaagden erin om het Duitse concentratiekamp over te brengen, en daarna het binnenlandse. Maar degenen die het overleefden, vertelden het in de veldslagen voor het fort van Brest, inclusief de verdediging van de citadel op de plek bij de Kholm Gate, die werd geleid door Efim Moiseevich Fomin.
Gevechten in de begindagen van de oorlog
Laten we teruggaan naar het evenement van 21 juni.Plotseling gerommel van kanonnen, granaten, bommen. De mensen die wakker werden van de explosies waren in paniek ... Efim Moiseevich Fomin neemt het bevel over de eenheid op zich. Hij is in het centrale fort, verzamelt onmiddellijk jagers en instrueert een van hen om een tegenaanval te leiden. Zo vernietigen Sovjet-soldaten machinegeweren die tot in het centrum van de citadel hebben ingebroken. En dan volgen er gevechten, die volgens veel historische bronnen tot eind juli voortduren. Efim Moiseevich Fomin was een actieve deelnemer in de verdediging van het fort van Brest in de eerste vier dagen van de oorlog.
Legends of the Citadel
Over hoe Sovjet-soldaten de citadel verdedigden,Het werd pas aan het einde van de oorlog bekend. Vervolgens werden de overlevenden naar kampen gestuurd. En pas in 1954 begon de revalidatie. Ze begonnen te praten over het fort van Brest. Er ontstonden veel legendes en mythen.
Hoe slaagden de soldaten erin zo lang stand te houden?Waarschijnlijk is het hele ding een krachtig stenen fort? Of in superieure wapens? Of misschien in de opleiding van militairen? Het fort van Brest werd echt verdedigd door militaire professionals. Alleen waren er helaas maar heel weinig, omdat het grootste deel de oefeningen waren. Wat het fort betreft, ja, deze indrukwekkende citadel kon vijandelijke aanvallen voorkomen ... in de 18-19 eeuw. In de twintigste eeuw, en met de moderne Duitse luchtvaart, verloren de krachtige muren van het fort alle betekenis.
De verdediging van het fort rustte uitsluitend opongelooflijk patriottisme, de moed van Sovjetsoldaten, zoals commissaris Efim Moiseevich Fomin. Van 21 tot 22 juni was er slechts één bataljon en verschillende eenheden in het arrangement. Drie luitenanten woonden in een hostel, ook Fomin was hier. De dag ervoor ontving hij een vakantie waarin hij van plan was zijn familie naar Letland naar Brest te brengen. Maar hij was niet voorbestemd om het fort te verlaten. Een paar uur voor het begin van de oorlog ging hij naar het station. Er waren geen tickets. Ik moest teruggaan.
Een van de granaten trof het kantoor met de commissaris.Fomin stikte bijna van de bijtende rook, maar het lukte hem toch de kamer uit te komen. Dankzij het ervaren bevel voerden de soldaten enkele uren verdediging. Vrouwen, kinderen van commandanten werden naar de kelder gestuurd. Fomin wendde zich tot de jagers en drong erop aan de plicht te herinneren en niet toe te geven aan paniek. Machinegeweren namen posities in op de tweede verdieping bij de ramen.
Bij de Kholm Gate
Fomin en zijn jagers namen een positie in de buurtKholm Gate. Er was een brug waarover de Duitsers vele pogingen deden om het centrum van het fort te bereiken. De vijand kon enkele dagen de poort niet bereiken. Munitie, waarvan het bedrag helemaal niet overeenkwam met oorlogstijd, werd zeer economisch besteed. Op een dag zei een van de jagers dat de laatste patroon voor zichzelf moest worden achtergelaten. Commissaris Efim Moiseevich Fomin maakte bezwaar en zei dat hij naar de vijand moest worden gestuurd. En je kunt sterven in gevechten van man tot man.
Maar in een man-tegen-man-gevecht slaagde Fomin er niet in om te sterven. Op 26 juni werd het Sovjetcommando veroverd door de tegenstanders. De halfdode commissaris viel in handen van de nazi's en werd al snel neergeschoten.
Portret van de commissaris
Звание Героя Советского Союза Ефим Моисеевич Fomin heeft het niet ontvangen. Maar in 1957 ontving hij postuum de Orde van Lenin. Wat deze man was, is bekend uit de herinneringen van een paar van zijn collega's.
Hij kwam drie maanden eerder in het fort van Brest terechthet begin van de oorlog. Maar al in deze korte tijd wist hij prestige te verwerven onder officieren en soldaten. Fomin wist hoe te luisteren, was een begripvol en ontvankelijk persoon. Misschien heeft hij deze kwaliteiten verworven dankzij een moeilijk lot. Volgens de herinneringen van collega's was hij klein, donkerharig, met intelligente, wat droevige ogen.
Korte biografie
Op zesjarige leeftijd werd de toekomstige commissaris wees.In 1922 werd hij naar een weeshuis in Vitebsk gestuurd. In nood komt volwassenheid heel vroeg. Op 15-jarige leeftijd was Efim al afgestudeerd aan de tweede klas en werd hij een volledig onafhankelijk persoon. Hij werkte enige tijd in de schoenenfabriek Vitebsk en verhuisde daarna naar de stad Pskov.
Het nomadische leven van een soldaat begon in 1932.Fomin bezocht Pskov, de Krim, Letland, Moskou. Hij zag zijn vrouw en zoon zelden. Zijn korte leven bracht hij door met reizen. Zijn militaire loopbaan was succesvol, maar kort voor de oorlog werd hij op onterechte beschuldiging naar Brest gestuurd. Foto van Fomin Efim Moiseevich is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. Een ervan is te zien in dit artikel.
De held van het artikel van vandaag was niet onverschrokken,een ervaren krijger. Hij droeg vele jaren een militaire tuniek, maar hij was pas in de laatste dagen van zijn leven in de strijd. De ochtend van 22 juni werd een vuurdoop voor commissaris Efim Fomin.
Er zijn veel boeken geschreven over de helden van het fort van Brest.creëerde niet minder films. Het beeld van Efim Fomin werd belichaamd door getalenteerde acteurs op het podium en in de bioscoop. In 2010 werd de film "Brest Fortress" uitgebracht, waar de commissaris werd gespeeld door Pavel Derevyanko.
