Rusland en Polen voerden onderling oorlogeneeuwenlang. Een van deze conflicten was een integraal onderdeel van de Lijflandse Oorlog, waarin de belangen van verschillende staten botsten in de Baltische staten.
Hoe de Livonische oorlog begon
In 1558 viel de Russische tsaar Ivan de Verschrikkelijke binnengrondgebied van de Orde Livonian. Hij wilde de Baltische provincies veroveren op het grondgebied van het moderne Estland en Letland. Vroeger woonden hier heidenen, en in de XIII eeuw kwamen hier katholieke kruisvaarders aan. Ze stichtten de Livonische Orde, bouwden Riga en vele andere forten.
De kruisvaarders vochten met de ongelovigen, waarvoor ze ontvingensanctie van de paus. Deze omvatten naar hun mening de orthodoxen, die ook hulde brachten aan de Gouden Horde. Daarom vocht Alexander Nevsky met de Livonische ridders. Vervolgens werd het conflict permanent en werd het alleen onderbroken voor de duur van de wapenstilstand.
Tegen de tijd dat Grozny begon te regeren, Ruslandverenigd rond Moskou, wierp het Tataarse juk af en begon zelfs een succesvolle expansie naar het oosten (verovering van Kazan en Astrachan). Ivan IV geloofde dat de verzwakte Livonische Orde geen serieuze weerstand zou kunnen bieden.
De eerste periode van de oorlog was inderdaad succesvolRusland. De gouverneurs van de koning namen Dorpat, Narva en verschillende andere belangrijke steden in. Alles veranderde toen naburige mogendheden bij het conflict betrokken raakten. Dit waren Zweden, Rzeczpospolita (politieke unie van Polen en Litouwen) en Denemarken (in mindere mate). Vanaf dat moment bevond Grozny zich in een uiterst moeilijke geïsoleerde positie.
Uitputting van de oorlogvoerende landen
Niettemin, gedurende de lange oorlogsjaren, hijvergezeld van tijdelijk succes in de confrontatie met Polen en Litouwen. Dus in 1564 veroverden Russische troepen Polotsk (de stad waarop Grozny ook rechten had als Rurikovich). Er volgde echter een verdere nederlaag in de Slag om Chashniki.
Tegenvallers in het buitenlands beleid gingen gepaard metterreur in Rusland. Na de mysterieuze dood van zijn eerste vrouw, werd Ivan de Verschrikkelijke achterdochtig tegenover zijn binnenste cirkel. Paranoia en angst voor verraad leidden tot tirannie. Terwijl in Moskou de gouverneur werd gemarteld in gigantische gloeiend hete pannen, leden de troepen nederlaag na nederlaag.
Uiteindelijk, in 1577, werd Polotsk teruggegeven, ende Zweden namen Narva gevangen. Alleen dankzij de heldhaftigheid en standvastigheid van het volk werd de buitenlandse interventie gestopt. Polen in 1581-1582 Tevergeefs belegerde Pskov, en de Zweden leden een fiasco bij Oreshk. De oorlog was al 24 jaar aan de gang en de uitgeputte landen hadden vrede nodig.
Samenstelling delegaties
Het beste van alles is de wapenstilstand en het proces van Yam-Zapolskonderhandelingen werden weerspiegeld in de memoires van Antonio Possevino. Hij was een jezuïet en een ervaren diplomaat. Hij behartigde de belangen van de katholieke kerk bij de onderhandelingen tussen Polen en Rusland. Bovendien was hij een bekwame secretaris en kon hij alle details van deze complexe procedure overbrengen.
De onderhandelingen begonnen op 13 december 1581.En de plaats werd gekozen op een plaats een paar werelden van de Zapolsky Yam (vandaar de naam). Het lag naast de voormalige grens van Rusland, niet ver van de stad Pskov, die tot voor kort belegerd werd door de Poolse koning Stefan Bathory. De Yam-Zapolsky-vrede werd gesloten in de buurt van het recente slagveld.
Geen van de vorsten was aanwezig bijonderhandelingen. Talrijke diplomaten behartigden hun belangen. Van de Polen en Litouwers kwamen de Braslav-voivode Janusz Zbarazh, de Nesvizh en Olyk-prins Albrecht Radzvill en de secretaris Miail Garaburda. Ivan de Verschrikkelijke beknibbelde ook niet op de parlementariërs. Het waren de Kashin-voivode Dmitry Yeletsky, de Kozelsk-voivode Roman Alferyev en de klerk Nikita Vereshchagin. De wapenstilstand van Yam-Zapolsk werd gesloten met tussenkomst van de bovengenoemde jezuïet Antonio Possevino.
Concessies in Livonia
De onderhandelingen duurden ongeveer een maand.Ten slotte werd op 15 januari 1582 de wapenstilstand van Yam-Zapolsky gesloten. Zijn omstandigheden waren moeilijk voor Rusland, maar volledig in overeenstemming met de onaangename realiteit.
Ivan IV verliet alle steden die hijveroverd in Livonia. Dit waren tientallen forten van verschillende afmetingen. Hier is slechts een kleine lijst voor een voorbeeld: Alist, Volodimirets, Dorpat, Krutsborg, Paide, Rovno, Tarvaz, Chestvin, etc. werden gegeven. De meeste van deze namen werden historismen. Nu hebben deze nederzettingen plaatsnamen gekregen in de landstalen - Lets en Ests. De rest van Livonia werd op dat moment bezet door Zweden (een jaar later werd er een overeenkomst mee getekend).
Andere voorwaarden van het contract
Bovendien werd de wapenstilstand van Yam-Zapolsky bepaaldhet lot van de steden, die op verschillende tijdstippen werden veroverd door Ivan de Verschrikkelijke op het grondgebied van het Groothertogdom Litouwen. Dit waren Velizh en Polotsk. De Russische tsaar weigerde hen (hoewel dit slechts een formaliteit was, aangezien ze in die tijd al waren veroverd door Stephen Bathory).
De Poolse koning stemde ermee in die steden terug te gevendie hij zelf in Rusland veroverde. Dit waren Velikie Luki, Kholm, Nevel en Zavolochye. Het Yam-Zapolsky Vredesverdrag bevatte een artikel volgens welke de Pskov-omgeving die tijdens de laatste belegering bezet was, ook werd teruggegeven.
Land dat door Zweden in Lijfland in beslag is genomenop het moment van ondertekening werden het document uitgesloten van het papier. Desalniettemin hebben de Polen verklaard dat zij ook aanspraak maken op deze gebieden. Dus het compromis Yam-Zapolsky-wapenstilstand werd gesloten. De datum van ondertekening werd aan het begin van het document weergegeven.
Het lot van de wapenstilstand
Ondanks dit begreep iedereen dat het alleen wasuitstel, en de vijandelijkheden houden een korte tijd op. De wapenstilstand van Yam-Zapolsk met Polen was bedoeld voor een periode van 10 jaar. In de toekomst kan het worden uitgebreid. De geschiedenis heeft aangetoond dat het verdrag geldig bleef tot het begin van de problemen in Rusland. Nadat Ivan de Verschrikkelijke, zijn zoon Fedor en al hun erfgenamen stierven, eindigde de Rurik-dynastie. Er braken conflicten uit tussen boyargroepen die de macht opeisten.
Tegelijkertijd aangekomen uit het Gemenebesteen bedrieger die zichzelf de overlevende Tsarevich Dmitry noemde - de zoon van Ivan de Verschrikkelijke, die als kind stierf in Uglich in 1591. De naam van de avonturier was Grigory Otrepiev. Hij was een voortvluchtige monnik. Hij werd gesteund door de Poolse koning, die vervolgens zelf Rusland binnenviel en daarmee de wapenstilstand van Yam-Zapolsk schond. Een jaar lang belegerde hij Smolensk en bezette daarna kort Moskou. Uiteindelijk verdreef de populaire Russische militie de Polen en kozen de boyars Mikhail Romanov als tsaar, die de stichter werd van een nieuwe koninklijke dynastie die meer dan driehonderd jaar regeerde.
