Wie zijn de cyclopen? De betekenis van het woord en de mythe van de cyclops

Griekse mythologie is geen verzameling sprookjesover de avonturen van goden en helden. De oude mens interpreteerde de wereld anders dan de moderne mens. Zijn denken was meer figuurlijk dan logisch. De krachten van de natuur werden vermenselijkt en daardoor in de mensenwereld gelaten. En de mythe van de Cycloop is, om het op een moderne manier te zeggen, meerdelig.

Uitlijning meta

Hun verhaal begint vanaf het moment waarop de Olympische goden, nadat ze de honderdhandige reuzen hadden verslagen, zich verzamelden om de macht en de werelden onder elkaar te delen.

Er waren drie broers:de oudste Poseidon, de middelste Hades en de jongere Zeus. In de strijd toonden ze zich allemaal waardig en waren ze op geen enkele manier inferieur aan elkaar. En hier (een interessant detail) komen de morele kwaliteiten van de drie broers naar voren. De mindere goden en minder belangrijke goden wilden de heerser van de hemel niet zien, noch de sombere Hades, noch de formidabele en ongeduldige Poseidon. Volgens de regels van erfenis uit de hemel had Poseidon moeten regeren, maar het blijkt dat andere onsterfelijken ook een stem hadden.

Cyclopische magnitudes en cyclopen

Poseidon koesterde een wrok en ondernam actieom zijn jongere broer omver te werpen, namelijk: hij ging en ging onder dwang in het huwelijk met de vrouw van Kronos en de moeder aller dingen. Het was een daad van het claimen van de hoogste macht onder de goden. Subtiliteit - niets zoals deze Zeus deed. Zijn macht berustte niet alleen op zijn macht, maar ook op overeenstemming met alle ondergeschikte goden. Terwijl Poseidon de moeder aller dingen verkrachtte, vestigde Zeus, samen met de rest, de wereld. Hij hielp onder meer de titaan Prometheus om mensen te creëren. En toen kwam het moment waarop Gaia de erfgenamen van Poseidon begon te baren - enorm, lelijk en eenogig. Hier is het eerste antwoord op de vraag wie de cyclopen zijn.

Geen versiering

Poseidon, blij, haastte zich naar het eiland van de Cycloop, om met hen mee te gaan naar Olympus en, naar zijn mening, de usurpator te vervangen.

En als het niet vreedzaam lukt, gooi het dan omver.En ze liepen in een prachtige, pas gecreëerde wereld. En hij zag harmonieuze mensen, zag grazende paarden, eikenbossen vol koelte en gelukzaligheid. En hij schaamde zich voor de lelijkheid van zijn kinderen. De mindere goden durfden niet openlijk te lachen om Zeus 'oudere broer, maar Poseidon hoorde achter zijn rug lachen. En hij liet zijn beweringen varen, omdat hij begreep wat de kracht van Zeus als heerser was - in de schoonheid van de wereld die hij schiep. En hij bracht zijn kinderen terug naar hun eiland, en hij dook in de diepten van de oceaan om zijn jongere broer in creativiteit te overtreffen.

Bijna goden

De moderne bevolking is niet helemaalbegrijpt de betekenis van het woord "cyclops". Mensen gingen gewoon weg van de natuur en beschouwen de mythe als een onderhoudend verhaal, waarin er één onstuitbare fantasie is en niets anders. Maar over de woningen van oude mensen, over hun kuddes en velden, passeerden de "ronde ogen" (vertaald uit het Grieks, de directe betekenis van het woord "cyclops") met zware onweerswolken, waarin bliksem flitste en donderde. Deze machtige titanen en hun jongere kinderen spelen of vechten onder elkaar. Deze natuurkrachten zouden, als ze niet door de goden waren beteugeld, een einde hebben gemaakt aan het menselijk leven op aarde. Ze zijn niet in staat om te creëren. Ze kunnen alleen maar wild worden.

Cyclops symboliseren de extreme vorm van irrationaliteitkrachten die de denkbare zijaltaren van iemands machtsbewustzijn als zodanig vele malen overstijgen. En dit, als we mythologie verschuiven naar de moderne logische taal van de wetenschap, is echt zo. In één jaar verbruiken onweersbuien op de middelste breedtegraden van de planeet Aarde meer energie aan elektrische ontladingen alleen dan de hele mensheid in de afgelopen 100 jaar heeft uitgegeven.

genealogie

Maar sommige titanen namen het pad van humanisering inen daarom kunnen ze, net als mensen, goden worden. Per slot van rekening heeft het woord 'god' een gemeenschappelijke genealogie met het woord 'zijn'. Dat was Prometheus. Hij begrijpt wie de Cycloop zijn, gaat weg van zijn naaste familieleden en wordt een leraar van mensen. Prometheus is niet langer een inerte kracht en wordt goed ontvangen door de goden. Zeus straft hem uit jaloezie en totaal anders dan de rest van de megagiganten. Hij, onsterfelijk, wordt op een rots opgenomen en geketend. En zijn lever wordt gepikt door een adelaar, maar hij herstelt zich 's nachts, zodat de kwelling voor altijd duurt. Maar er komt een man, de zoon van Zeus en een sterveling, en bevrijdt hem. Later steeg Hercules op een gouden wagen naar Olympus, waar hij met de goden aan de feesttafel ging zitten.

Dit is hoe oude mensen hun bestaan ​​op aarde begrepen. Er is geen dood. En er is inertie, die elke persoon in zichzelf kan overwinnen en een god kan worden. Daarom is het principe - ken jezelf.

Homerus beschrijft het kopertijdperk

Twee eeuwen zijn verstreken - goud en zilver.Mensen werden machtig, maar het evenwicht in hun natuur was verstoord. Heldenmoed werd de prioriteit van hun bestaan. Ze begonnen zich met ongelooflijk enthousiasme te meten. Zij, stervelingen, dagen zelfs de goden uit. De kleine riviergod smeekt om genade van Achilles, de godinnen van een hogere rang vragen Paris om het geschil dat tussen hen is ontstaan ​​op te lossen, Ajax gooit een gewaagde uitdaging voor Poseidon zelf, die een titaan genaamd Ocean kalmeert en over hem regeert.

Als je de betekenis van het woord "cyclops" begrijpt alsbegrepen door de ouden, wordt duidelijk wat een groot verschil is tussen een held en een man. De helden bereikten de Cyclops, niet de mensen. En Odysseus is de machtigste van die helden. Zijn sterfelijke aard belet hem niet om zich ongelijk aan de goden te voelen. Odysseus 'kansen zijn niet evenredig minder dan die van dezelfde Poseidon, maar hun ziel is gelijk. En ze maken ruzie met elkaar als gelijken.

Het is opmerkelijk hoe Homerus de Cycloop tekentPolyphemus. Hij is tenslotte niet alleen een monster, maar de zoon van Poseidon, precies degene met wie de held Odysseus ruzie heeft. De ongelooflijke lichamelijke kracht is inferieur aan de menselijke, maar ook echt goddelijke kwaliteiten die de ziel van de held bezit. En de truc is niet de belangrijkste. De flexibiliteit van de creatieve geest is wat Odyssey onderscheidt van de inerte krachten van de natuur.

Goddelijk principe of personificatie van krankzinnige traagheid

Onvoorstelbaar, maar Homer geeft nieter zijn geen aanwijzingen dat de cycloop Polyphemus, de personificatie van krankzinnige traagheid, iets zou kunnen leren. Daarin is dit goddelijke principe eenvoudigweg afwezig. Er zijn gasten gekomen die zijn teruggekeerd van de tienjarige oorlog, waarvan de bekendheid over de hele wereld rolt.

Maar hij is gewoon niet geïnteresseerd.Odysseus herinnert hem aan de wet van gastvrijheid. "We zullen je veel vertellen", zegt de held. Maar de Cycloop is alleen geïnteresseerd in het vlees dat in zijn huis is aangekomen. En de held straft de gek.

"Niemand! Niemand heeft me beledigd!"- roept Polyphemus naar de hele oceaan, maar zijn familieleden begrijpen hem niet en verspreiden zich, waardoor hij alleen blijft met problemen. En Odysseus begint hem te bespotten. En blinde woede doet de zee opgroeien. Maar zelfs Poseidon reageerde niet op de oproep van de lelijke zoon. De wet van gastvrijheid, de wet van het streven naar kennis en ontwikkeling, is een goddelijke wet. En de Heer van de Oceaan erkent de rechtvaardigheid van de overwinning van de held.

Zijn moderne mensen in staat om meta voor zichzelf te creëren?

Dit is een heel belangrijke vraag.Het is verre van gemakkelijk te begrijpen wie de titanen zijn en wie de cyclopen zijn, maar het is noodzakelijk voor moderne mensen als ze echt in hun persoonlijke onsterfelijkheid geloven. Met al zijn grenzeloze kracht kunnen de inerte natuurkrachten nooit goden worden. Er zit geen creativiteit in. En bij mensen, althans bij velen, is dat zo. Streven naar macht, vergeten wie de Cycloop zijn, dit betekent in Cycloop veranderen.

Krachtige krachten van nucleaire en thermonucleaire geheimenalleen lijken te zijn onderworpen aan de mens. Ze zijn echt in staat om het creatieve, goddelijke principe te beteugelen. En op een andere manier - een doodlopende weg waarin ze de wetten van gastvrijheid niet respecteren, de gerechtigheid niet respecteren, niet van waarheid en juistheid houden. In zo'n wereld kunnen alleen cyclopen zijn, geen helden. Olympus wacht op de helden, straf voor de cyclops.