/ / Traditionele onderwijsmethoden in de pedagogiek. Classificatie en hun kenmerken

Traditionele onderwijsmethoden in de pedagogiek. Classificatie en hun kenmerken

Pedagogisch onderwijs is een van de basisconcepten en het hoofdvak van studie. In brede zin omvat het de voorbereiding van de jongere generatie op het moderne leven. In engere zin is opvoeding een proces waarbij de jongere generatie het materiaal moet leren dat al door de samenleving is verzameld gedurende de lange jaren van haar bestaan:

  • theoretische kennis;
  • bepaalde werkvaardigheden;
  • ervaring en gedragsnormen in de samenleving.

Ouderschapsmethoden in pedagogie op school en in het gezinmoet ervoor zorgen dat kinderen en adolescenten een bepaald, eigen systeem van opvattingen en meningen over het leven kunnen ontwikkelen. Daarnaast moet veel aandacht worden besteed aan de vorming van de kwaliteiten die nodig zijn om nieuwe, urgente problemen op te lossen. Dankzij een goede opvoeding moet de jongere generatie een systeem van vaardigheden verwerven dat hen zal helpen zich aan te passen aan de veranderende omstandigheden van werk en leven, en om zich bezig te houden met creativiteit.

Momenteel in de pedagogie kon ik me ophopeneen rijk fonds dat de wetten en essentie van educatieve methoden onthult. Er is een traditionele classificatie van hen, die zal helpen de betekenis en de belangrijkste kenmerken van elke groep te begrijpen.

Op basis hiervan is het mogelijk om de onderwijsmethoden in de pedagogie te onderscheiden. Laten we ze in meer detail bekijken:

- Methoden die het bewustzijn van een persoon vormen. Deze omvatten de methode van voorbeeld, debat, lezing, gesprek, verhaal. Ze dragen bij aan moreel en moreel onderwijs.

- Methoden die de organisatie ontwikkelenactiviteiten en vormgeven aan sociale ervaring. Ze bepalen het gedrag van het individu. Deze groep omvat de volgende onderwijsmethoden in de pedagogie: demonstratie, illustratie, instructie, vereisten en training. Het meest optimale zou het gebruik ervan bij collectieve activiteiten zijn.

- Methoden om gedragsmotivatie te stimuleren enpersoonlijkheidsactiviteit. Het gaat over competitie, cognitief spel, discussie en emotionele impact. Dankzij hen zal de wens worden gevormd om te voldoen aan geaccepteerde sociale regels en normen.

- Methoden voor beoordeling en zelfbeoordeling, controle enzelfbeheersing in het onderwijs. Ze kunnen anders zijn. Correct georganiseerde opvoeding zal zo worden opgebouwd dat externe evaluatie geleidelijk "groeit" tot zelfrespect en controle - tot zelfbeheersing. Het kind mag geen object zijn, maar een onderwerp van dit proces.

Maar de onderwijsmethoden in de pedagogie zouden in een tegenstrijdige en complexe eenheid moeten verschijnen. De beslissende rol zal niet worden toegewezen aan afzonderlijke, "afgezonderde" middelen, maar aan een harmonieus georganiseerd systeem.

Uiteraard in elke fase van het onderwijsproces, kan een bepaalde methode afzonderlijk worden toegepast. Maar het moet door anderen worden versterkt, want zonder hun interactie verliest het zijn betekenis en vertraagt ​​het ook de beweging van dit proces naar een specifiek doel. In deze hoedanigheid zijn er meestal soorten onderwijs in pedagogiek:

  • mentaal, dat zich richt op de ontwikkeling en vorming van iemands intellectuele capaciteiten, evenals op cognitieve belangen in de wereld en zichzelf;
  • moreel, bepaald door de ethische eisen van de samenleving en gericht op persoonlijke ontwikkeling;
  • arbeidseducatie is gericht op het ontwikkelen en voorbereiden van activiteiten, een gewetensvolle, verantwoordelijke en creatieve werkhouding, het opdoen van ervaring;
  • esthetiek moet een gevoel van schoonheid vormen;
  • lichamelijke opvoeding draagt ​​bij aan de juiste fysieke ontwikkeling, de ontwikkeling van karakter, wil.

Maar we mogen niet vergeten dat de onderwijsmethoden in de pedagogiek erop gericht moeten zijn het kind op natuurlijke wijze aan te moedigen tot zelfstudie en zelfontplooiing.