Politieke macht, waarvan de essentie, zoalseen andere kracht, ligt in het vermogen en het recht van sommigen om hun wil uit te oefenen ten opzichte van anderen (om ze te beheren en te bevelen), indirect of direct van invloed op de vorming en ontwikkeling van andere maatschappelijke systemen (spiritueel, economisch en anderen).
Deze vorm van beheer heeft, in vergelijking met andere vormen van beheer, zijn eigen specifieke kenmerken.
Onder de onderscheidende kenmerken van deze krachtvorm moet het volgende worden opgemerkt:
- De suprematie.Dit concept kenmerkt de bindende beslissingen voor de samenleving als geheel. Bovendien is politieke macht in staat de invloed van andere machtsvormen te beperken, ze in een redelijk kader te plaatsen of te elimineren.
- Publiciteit (universaliteit). Dit kenmerk suggereert dat politieke macht optreedt namens de samenleving en op basis van de wet.
- Legaliteit (legaliteit) is van toepassing op het gebruik van geweld en andere middelen binnen de staat.
- Monocentrische. In dit geval hebben we het over het bestaan van een landelijk systeem van managementorganen (centrum) van besluitvorming.
- Politieke macht beschikt over een breed scala aan middelen om bestuurlijke macht te behouden, te veroveren en uit te oefenen.
Dus deze vorm van beheerkarakteriseren van de capaciteiten en bekwaamheden van degenen die erbij betrokken zijn om hun wil in het management en leiderschap van de hele samenleving (staat) te realiseren, door een beslissende invloed uit te oefenen op het gedrag van de bevolking met behulp van de middelen die de staat ter beschikking staan. Bovendien kan deze structuur grote massa's mensen mobiliseren om de gestelde doelen en programma's te bereiken, om de relaties van individuele groepen mensen te reguleren.
Over het succesvol functioneren van politieke machtveel verschillende factoren beïnvloeden. Onder hen wordt vrij veel belang gehecht aan de grondslagen van deze managementvorm, de degelijkheid ervan vanuit het oogpunt van de wet en de erkenning van het bestuursrecht door de samenleving.
Politieke dictators hebben hulp nodigde massa die zij regeren. Anders wordt het onmogelijk om bronnen van politieke macht te behouden en veilig te stellen. Ze omvatten voornamelijk:
- Gezag, menselijk vertrouwen in de wettigheid van deze vorm van controlemacht en dat de morele plicht van mensen is om eraan te gehoorzamen.
- Het aantal en de betekenis van groepen en individuen (human resources) ondergeschikt, samenwerkend of hulp bieden aan heersers.
- Kennis en vaardigheden die nodig zijn voor de uitvoering van het regime, de uitvoering van specifieke acties, overgedragen door samenwerkende groepen en individuen.
- Ideologische, psychologische (ontastbare) factoren die mensen overtuigen (dwingen) om heersers te helpen en te gehoorzamen.
- Materiële hulpbronnen, het toegangsniveau of de controle van heersers over natuurlijke hulpbronnen, rijkdom, het economische systeem, financiële middelen, transport, communicatie.
- Straffen, toegepaste sancties ofzou worden gebruikt tegen degenen die weigeren mee te werken of ongehoorzaamheid te tonen, noodzakelijk voor de uitvoering van beleid en de uitvoering van het gehele regime van heersers.
Opgemerkt moet worden dat de aanwezigheid vanbronnen kunnen niet worden gegarandeerd. Hun aanwezigheid hangt af van de goedkeuring van het regime, gehoorzaamheid, onderwerping van de massa, samenwerking van vele sociale instellingen en mensen.
De vorming van deze vorm van management, de ontwikkeling ervangedreven door de vitale behoeften van onderwijs en de evolutie van de samenleving. Daarom beschikt de politieke macht over buitengewoon belangrijke speciale functies - de regulering van sociale relaties, het beheer van alle sectoren van de samenleving.
