Geluid is een van de componenten van ons leven, enman hoort het overal. Om dit fenomeen nader te onderzoeken, moeten we eerst het concept zelf behandelen. Om dit te doen, ga naar de encyclopedie, die zegt dat "geluid elastische golven zijn die zich voortplanten in elk elastisch medium en daarin mechanische trillingen creëren". Eenvoudig gezegd zijn dit hoorbare trillingen in een omgeving. Van wat het is, en afhankelijk van de basiskenmerken van het geluid. Allereerst de voortplantingssnelheid, bijvoorbeeld de geluidssnelheid in water verschilt van een ander medium.
Elk geluid analoog heeft zekereigenschappen (fysieke kenmerken) en kwaliteiten (een weerspiegeling van deze tekens in menselijke sensaties). Bijvoorbeeld duur-duur, frequentie-hoogte, compositie-timbre enzovoort.
De geluidssnelheid in water is veel hoger danlaten we zeggen in de lucht. Daarom verspreidt het zich sneller en is het veel verder hoorbaar. Dit gebeurt vanwege de hoge moleculaire dichtheid van het waterige medium. Het is 800 keer dichter dan lucht en staal. Hieruit volgt dat de verspreiding van geluid grotendeels afhankelijk is van de omgeving. Ga naar specifieke nummers. De geluidssnelheid in water is dus gelijk aan 1430 m / s, in lucht - 331,5 m / s.
Laagfrequent geluid, bijvoorbeeld, ruisproduceert een werkende scheepsmotor, deze wordt altijd iets eerder gehoord dan het schip in zicht komt. De snelheid is afhankelijk van verschillende dingen. Als de temperatuur van het water stijgt, stijgt natuurlijk de geluidssnelheid in het water. Hetzelfde gebeurt met toenemende zoutgehalte en druk, die toeneemt met toenemende diepte van het water. Een speciale rol in snelheid kan worden uitgeoefend door een fenomeen zoals thermische wiggen. Dit zijn plaatsen waar bij verschillende temperaturen waterlagen worden aangetroffen.
Ook op dergelijke plaatsen verschillende dichtheid van water (vanwegeverschil in temperatuur). En wanneer de geluidsgolven door zulke verschillende lagen gaan, verliezen ze het grootste deel van hun kracht. Geconfronteerd met een thermische wig wordt de geluidsgolf gedeeltelijk en soms volledig gereflecteerd (de mate van reflectie hangt af van de hoek waaronder het geluid valt), waarna aan de andere kant van deze plek een schaduwzone wordt gevormd. Als we een voorbeeld beschouwen wanneer een geluidsbron zich in een waterlichaam boven een thermocline bevindt, dan zal het horen van iets heel lager niet zo moeilijk, maar bijna onmogelijk zijn.
Geluidstrillingen die zijn gemaaktoppervlakte, in het water zelf is nooit gehoord. En andersom gebeurt het wanneer de geluidsbron zich onder de waterlaag bevindt: daarboven klinkt het niet. Een levendig voorbeeld hiervan zijn moderne duikers. Hun gehoor wordt sterk verminderd doordat water op het trommelvlies inwerkt en de hoge geluidssnelheid in het water vermindert de kwaliteit van het bepalen van de richting waaruit het beweegt. Dit vermindert het waarnemingsvermogen van stereogeluid.
Onder een laag water komen geluidsgolven binnenhet menselijk oor loopt het meest door de botten van de schedel van het hoofd, en niet zoals in de atmosfeer, door het trommelvlies. Het resultaat van dit proces is de perceptie tegelijkertijd met beide oren. Het menselijk brein kan op dit moment geen onderscheid maken tussen de plaatsen waar de signalen vandaan komen en in welke intensiteit. Het resultaat is de opkomst van bewustzijn dat geluid van alle kanten tegelijk lijkt te rollen, hoewel dit verre van het geval is.
Naast het bovenstaande, geluidsgolven in waterruimte heeft eigenschappen als absorptie, divergentie en verspreiding. De eerste is wanneer het geluidsvermogen in zout water geleidelijk afneemt door wrijving van het aquatisch milieu en de daarin aanwezige zouten. De divergentie komt tot uiting in het verwijderen van geluid uit de bron. Het lijkt als licht op te lossen in de ruimte, en als gevolg daarvan daalt de intensiteit aanzienlijk. En de oscillaties verdwijnen volledig door verspreiding bij allerlei obstakels, heterogeniteiten van het medium.
