De Habsburgse dynastie is bekend sinds de 13e eeuw,toen zijn vertegenwoordigers Oostenrijk bezaten. En vanaf het midden van de 15e eeuw tot het begin van de 19e eeuw behielden ze volledig de titel van keizers van het Heilige Roomse Rijk, zijnde de machtigste monarchen van het continent.
Geschiedenis van de Habsburgers
De stichter van het gezin leefde in de 10e eeuw.Er is vandaag bijna geen informatie over hem bewaard gebleven. Het is bekend dat zijn afstammeling, graaf Rudolph, in het midden van de 13e eeuw land verwierf in Oostenrijk. Eigenlijk werd Zuid-Schwaben hun bakermat, waar de vroege vertegenwoordigers van de dynastie een familiekasteel hadden. De naam van het kasteel is Gabishtsburg (van het Duits - "havikskasteel") en gaf de naam aan de dynastie. In 1273 werd Rudolph gekozen tot koning van de Duitsers en tot keizer van het Heilige Roomse Rijk. Hij veroverde Oostenrijk en Stiermarken van de koning van Bohemen Přemysl Otakar, en zijn zonen Rudolf en Albrecht werden de eerste Habsburgers die in Oostenrijk regeerden. In 1298 erft Albrecht van zijn vader de titel van keizer en Duitse koning. En later werd ook zijn zoon op deze troon gekozen. Tegelijkertijd was de titel van keizer van het Heilige Roomse Rijk en koning van de Duitsers gedurende de 14e eeuw nog steeds een keuzevak tussen de Duitse vorsten, en het ging niet altijd naar de vertegenwoordigers van de dynastie. Pas in 1438, toen Albrecht II keizer werd, eigende de Habsburgers zich deze titel uiteindelijk toe. Vervolgens was er slechts één uitzondering, toen de keurvorst van Beieren in het midden van de 18e eeuw met geweld het koningschap verwierf.
Uit deze periode wint de Habsburgse dynastie allesmeer kracht, het bereiken van schitterende hoogten. Hun successen waren gebaseerd op het succesvolle beleid van keizer Maximiliaan I, die regeerde in de late 15e - begin 16e eeuw. Zijn belangrijkste successen waren eigenlijk succesvolle huwelijken: die van hemzelf, die hem Nederland brachten, en zijn zoon Philip, waardoor de Habsburgse dynastie bezit nam van Spanje. Over de kleinzoon van Maximiliaan, Karel V, zeiden ze dat de zon nooit ondergaat boven zijn domein - zo wijdverbreid was zijn macht. Hij bezat Duitsland, Nederland, delen van Spanje en Italië, evenals enkele bezittingen in de Nieuwe Wereld. De Habsburgse dynastie beleefde het hoogste hoogtepunt van haar macht.
Echter, zelfs tijdens het leven van deze monarch, een gigantischede staat werd in delen verdeeld. En na zijn dood viel het volledig uiteen, waarna de vertegenwoordigers van de dynastie hun bezittingen onder elkaar verdeelden. Ferdinand I kreeg Oostenrijk en Duitsland, Philip II - Spanje en Italië. Vervolgens vormden de Habsburgers, wier dynastie zich in twee takken splitste, niet langer één geheel. In sommige periodes gingen familieleden zelfs openlijk met elkaar in gesprek. Zoals bijvoorbeeld het geval was tijdens de Dertigjarige Oorlog in
In het midden van de 18e eeuw kwamen de Oostenrijkse heersersJozef II en Leopold II slagen er enige tijd in om het prestige en de macht van de dynastie opnieuw te verhogen. Deze tweede bloeiperiode, toen de Habsburgers opnieuw invloed kregen in Europa, duurde ongeveer een eeuw. Na de revolutie van 1848 verliest de dynastie echter zelfs in haar eigen rijk haar machtsmonopolie. Oostenrijk verandert in een dubbele monarchie: Oostenrijk-Hongarije. Het verdere - toch al onomkeerbare - proces van desintegratie werd alleen vertraagd dankzij het charisma en de wijsheid van de regering van Franz Joseph, die de laatste echte heerser van de staat werd. De Habsburgse dynastie (foto van Franz Joseph aan de rechterkant) werd na de nederlaag in de Eerste Wereldoorlog volledig het land uitgezet en in 1919 verrezen op de ruïnes van het rijk een aantal onafhankelijke nationale staten.
