Het woord "sociologie" komt uit het Latijn"societas" (samenleving) en het Griekse woord "hoyos" (onderwijs). Hieruit volgt dat sociologie een wetenschap is die de samenleving bestudeert. We nodigen je uit om dit interessante kennisgebied nader te bekijken.
Kort over de ontwikkeling van de sociologie
De mensheid in alle stadia van haar geschiedenisprobeerde de samenleving te begrijpen. Veel denkers uit de oudheid spraken over hem (Aristoteles, Plato). Het concept van "sociologie" werd echter pas in de jaren 30 van de 19e eeuw in de wetenschappelijke circulatie geïntroduceerd. Het werd geïntroduceerd door Auguste Comte, een Franse filosoof. De sociologie als onafhankelijke wetenschap werd actief gevormd in Europa in de 19e eeuw. Het meest intensief bij de ontwikkeling betrokken waren wetenschappers die in het Duits, Frans en Engels schreven.
Oprichter van de sociologie en zijn bijdrage aan de wetenschap
Auguste Comte is de man dankzij wieer was de opkomst van de sociologie als wetenschap. Zijn levensjaren zijn 1798-1857. Hij was het die voor het eerst sprak over de noodzaak om het in een aparte discipline op te splitsen en deze behoefte onderbouwde. Dit is hoe de sociologie is ontstaan. Als we de bijdrage van deze wetenschapper kort karakteriseren, merken we op dat hij bovendien de eerste was die de methoden en het onderwerp ervan definieerde. Auguste Comte is de bedenker van de theorie van het positivisme. Volgens deze theorie is het bij het bestuderen van verschillende sociale verschijnselen noodzakelijk om een wetenschappelijke basis te creëren die vergelijkbaar is met die van de natuurwetenschappen. Comte geloofde dat sociologie een wetenschap is die de samenleving bestudeert en alleen vertrouwt op wetenschappelijke methoden waarmee je empirische informatie kunt verkrijgen. Dit zijn bijvoorbeeld observatiemethoden, historische en vergelijkende analyse van feiten, experiment, methode om statistische gegevens te gebruiken, enz.
De opkomst van de sociologie speelde daarin een belangrijke rolstudie van de samenleving. De door Auguste Comte voorgestelde wetenschappelijke benadering om het te begrijpen was in tegenspraak met de speculatieve redenering erover, die de metafysica destijds bood. Volgens deze filosofische trend is de realiteit waarin ieder van ons leeft een verzinsel van onze verbeelding. Nadat Comte zijn wetenschappelijke benadering had voorgesteld, werden de fundamenten van de sociologie gelegd. Het begon zich onmiddellijk te ontwikkelen als een empirische wetenschap.
Het onderwerp heroverwegen
Tot het einde van de 19e eeuw was het standpunt ervan zoidentiek aan de sociale wetenschappen, gedomineerd in wetenschappelijke kringen. In studies die eind 19e - begin 20e eeuw werden uitgevoerd, werd de theorie van de sociologie echter verder ontwikkeld. Het begon op te vallen, samen met juridische, demografische, economische en andere aspecten en sociaal. In dit opzicht begon het onderwerp van de wetenschap waarin we geïnteresseerd zijn geleidelijk de inhoud ervan te veranderen. Het begon te worden gereduceerd tot de studie van sociale ontwikkeling, de sociale aspecten ervan.
Emile Durkheim's bijdrage
De eerste wetenschapper die deze wetenschap definieerde inEven specifiek, anders dan de sociale wetenschappen, was de Franse denker Emile Durkheim (levensjaren - 1858-1917). Dankzij hem werd de sociologie niet langer beschouwd als een discipline die identiek is aan de sociale wetenschappen. Ze werd onafhankelijk, sloot zich aan bij een aantal andere wetenschappen over de samenleving.
Institutionalisering van de sociologie in Rusland
De fundamenten van de sociologie zijn in ons land gelegdnadat de resolutie van de Raad van Volkscommissarissen in mei 1918 werd aangenomen. Het gaf aan dat onderzoek naar de samenleving een van de belangrijkste taken van de Sovjetwetenschap is. Daartoe werd in Rusland een sociobiologisch instituut opgericht. In hetzelfde jaar werd de eerste sociologische afdeling in Rusland opgericht aan de Petrograd University, onder leiding van Pitirim Sorokin.
In het ontwikkelingsproces in deze wetenschap, zowel binnenlands als buitenlands, zijn er 2 niveaus ontstaan: macro- en microsociologisch.
Macro- en microsociologie
Macrosociologie is de wetenschap die bestudeertsociale structuren: onderwijsinstellingen, sociaal, politiek, gezin, economie in termen van hun relatie en functioneren. Deze benadering bestudeert ook mensen die betrokken zijn bij het systeem van sociale structuren.
Op microsociologisch niveau,interactie van individuen. De belangrijkste stelling is dat verschijnselen in de samenleving kunnen worden begrepen door de persoonlijkheid en zijn motieven, acties, gedrag en waardeoriëntaties te analyseren die de interactie met anderen bepalen. Met deze structuur kunt u het onderwerp wetenschap definiëren als de studie van de samenleving, evenals haar sociale instellingen.
De marxistisch-leninistische benadering
In het marxistisch-leninistische concept een anderbenadering om de discipline die voor ons van belang is te begrijpen. Het model van de sociologie daarin is drie niveaus: empirisch onderzoek, speciale theorieën en historisch materialisme. Deze benadering wordt gekenmerkt door de wens om wetenschap in te passen in de structuur van het wereldbeeld van het marxisme, om verbanden te leggen tussen historisch materialisme (sociale filosofie) en specifieke sociologische verschijnselen. In dit geval is het onderwerp van discipline de filosofische theorie van de ontwikkeling van de samenleving. Dat wil zeggen, sociologie en filosofie hebben één onderwerp. Dit is duidelijk de verkeerde positie. Deze benadering isoleerde de sociologie van het marxisme van het wereldproces van kennisontwikkeling over de samenleving.
De wetenschap die voor ons van belang is, kan niet worden gereduceerd totsociale filosofie, aangezien de eigenaardigheid van haar benadering zich manifesteert in andere concepten en categorieën, gecorreleerd met geverifieerde empirische feiten. Ten eerste ligt haar eigenaardigheid als wetenschap in het vermogen om maatschappelijke organisaties, relaties en instellingen die in de samenleving bestaan, te beschouwen als onderwerp van studie met behulp van empirische gegevens.
Benaderingen van andere wetenschappen in de sociologie
Merk op dat O. Comte op 2 kenmerken van deze wetenschap wees:
1) de noodzaak om wetenschappelijke methoden toe te passen in relatie tot de studie van de samenleving;
2) het gebruik van de verkregen data in de praktijk.
Sociologie bij de analyse van maatschappelijke toepassingenbenaderingen en enkele andere wetenschappen. Door de demografische benadering toe te passen, kunnen we dus de bevolking en de activiteiten van mensen die ermee verbonden zijn, bestuderen. De psychologische verklaart het gedrag van individuen met behulp van sociale attitudes en motieven. De groeps- of gemeenschapsbenadering wordt geassocieerd met de studie van het collectieve gedrag van groepen, gemeenschappen en organisaties. Culturologisch onderzoekt menselijk gedrag door middel van sociale waarden, regels, normen.
De huidige structuur van de sociologie bepaalt de aanwezigheid daarin van vele theorieën en concepten die verband houden met de studie van individuele vakgebieden: religie, familie, menselijke interacties, cultuur, enz.
Benaderingen op het niveau van macrosociologie
Bij het begrijpen van de samenleving als een systeem, dat wil zeggen op macrosociologisch niveau, kunnen twee hoofdbenaderingen worden onderscheiden. Het gaat over conflictologisch en functioneel.
Functionalisme
Functionele theorieën verschenen voor het eerst in de 19e eeuw.Het idee van de benadering zelf was van Herbert Spencer (hierboven afgebeeld), die de menselijke samenleving vergeleek met een levend organisme. Net als hij bestaat het uit vele onderdelen - politiek, economisch, militair, medisch, enz. Bovendien vervult elk van hen een specifieke functie. De sociologie heeft zijn eigen speciale taak die verband houdt met de studie van deze functies. Trouwens, de naam zelf van de theorie (functionalisme) is hier vandaan.
Emile Durkheim stelde een gedetailleerd concept voor inbinnen deze benadering. R. Merton en T. Parsons gingen door met de ontwikkeling ervan. De belangrijkste ideeën van functionalisme zijn als volgt: de samenleving daarin wordt begrepen als een systeem van geïntegreerde onderdelen, waarin mechanismen zijn waardoor de stabiliteit behouden blijft. Bovendien wordt de noodzaak van evolutionaire transformaties in de samenleving onderbouwd. Zijn stabiliteit en integriteit worden gevormd op basis van al deze kwaliteiten.
Conflict theorieën
Als functionele theorie (met bepaaldereserveringen) kunnen ook als marxisme worden beschouwd. Het wordt in de westerse sociologie echter vanuit een ander gezichtspunt geanalyseerd. Aangezien Marx (zijn foto is hierboven weergegeven) het conflict tussen klassen beschouwde als de belangrijkste bron van de ontwikkeling van de samenleving en zijn idee van het functioneren en de ontwikkeling ervan op deze basis uitvoerde, kregen dergelijke benaderingen een speciale naam in de westerse wereld. sociologie - de theorie van conflicten. Vanuit het standpunt van Marx zijn klassenconflicten en de oplossing ervan de drijvende kracht achter de geschiedenis. Hieruit volgde de noodzaak om de samenleving te reorganiseren door middel van revolutie.
Onder de aanhangers van de benadering van het beschouwen van de samenlevingvanuit het oogpunt van het conflict kunnen Duitse wetenschappers als R. Dahrendorf en G. Simmel worden opgemerkt. De laatstgenoemden geloofden dat conflicten ontstaan door het bestaan van een instinct van vijandigheid, dat wordt verergerd wanneer er een botsing van belangen is. R. Dahrendorf voerde aan dat hun belangrijkste bron de macht is van sommigen over anderen. Er ontstaat een conflict tussen degenen die macht hebben en degenen die die niet hebben.
Benaderingen op microsociologisch niveau
Het tweede niveau, microsociologisch, ontwikkelde zichin de zogenaamde theorieën van interactionalisme (het woord "interactie" wordt vertaald als "interactie"). C. H. Cooley, W. James, J. G. Mead, J. Dewey, G. Garfinkel speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling ervan. Degenen die interactionistische theorieën ontwikkelden, geloofden dat interactie tussen mensen kan worden begrepen aan de hand van de categorieën beloning en straf - dit is tenslotte wat het menselijk gedrag bepaalt.
Roltheorie neemt een speciale plaats inmicrosociologie. Waar wordt deze richting door gekenmerkt? Sociologie is een wetenschap waarin de roltheorie is ontwikkeld door wetenschappers als R.K. Merton, J.L. Moreno, R. Linton. Vanuit deze richting gezien is de sociale wereld een netwerk van sociale statussen (posities) die aan elkaar gerelateerd zijn. Ze verklaren menselijk gedrag.
Fundamenten van classificatie, coëxistentie van theorieën en scholen
Wetenschappelijke sociologie, gezien de processen,voorkomt in de samenleving, classificeert het op verschillende gronden. Het bestuderen van de stadia van zijn ontwikkeling, de ontwikkeling van technologieën en productiekrachten kan bijvoorbeeld als basis worden genomen (J. Gelbraith). In de traditie van het marxisme is classificatie gebaseerd op het idee van vorming. De samenleving kan ook worden geclassificeerd op basis van de dominante taal, religie, enz. De betekenis van een dergelijke indeling is de noodzaak om te begrijpen wat het in onze tijd is.
De hedendaagse sociologie is zo gestructureerd datverschillende theorieën en scholen bestaan op gelijke voet. Met andere woorden, het idee van een universele theorie wordt ontkend. Wetenschappers begonnen tot de conclusie te komen dat er in deze wetenschap geen harde methoden zijn. De adequaatheid van de weerspiegeling van de processen die in de samenleving plaatsvinden, hangt echter af van de kwaliteit ervan. De betekenis van deze methoden is dat het fenomeen zelf, en niet de redenen die er aanleiding toe gaven, het belangrijkste belang krijgen.
Economische sociologie
Dit is de richting van onderzoek van de samenleving, dieomvat een analyse vanuit het standpunt van de sociale theorie van economische activiteit. De vertegenwoordigers zijn M. Weber, K. Marx, W. Sombart, J. Schumpeter en anderen Economische sociologie is een wetenschap die de totaliteit van sociale sociaal-economische processen bestudeert. Ze kunnen zowel de staat of markten als individuen of huishoudens betreffen. Tegelijkertijd worden verschillende methoden voor gegevensverzameling en -analyse gebruikt, waaronder sociologische. Economische sociologie in het kader van de positivistische benadering wordt begrepen als een wetenschap die het gedrag van grote sociale groepen bestudeert. Bovendien is ze niet in enig gedrag geïnteresseerd, maar in het gebruik en ontvangst van geld en andere bezittingen.
Instituut voor Sociologie (RAS)
Een belangrijke instelling is vandaag actief in Rusland,met betrekking tot de Russische Academie van Wetenschappen. Dit is het Instituut voor Sociologie. Het belangrijkste doel is om fundamenteel onderzoek op het gebied van sociologie uit te voeren, evenals toegepast onderzoek op dit gebied. Het instituut is opgericht in 1968. Sinds die tijd is het de belangrijkste instelling van ons land op een kennisgebied als de sociologie. Zijn onderzoek is van groot belang. Sinds 2010 publiceert hij het "Bulletin of the Institute of Sociology" - een wetenschappelijk elektronisch tijdschrift. Het totaal aantal medewerkers is ongeveer 400 mensen, waarvan ongeveer 300 onderzoekers. Er worden verschillende seminars, conferenties en lezingen gehouden.
Daarnaast opereert op basis van dit instituutsociologische faculteit GAUGN. Hoewel er slechts ongeveer 20 studenten per jaar aan deze faculteit worden ingeschreven, is het de moeite waard om te overwegen voor degenen die de richting van "sociologie" hebben gekozen.
