Het Turkse leger bleef eeuwenlang bestaaneen van de krachtigste krachten in Europa en het Midden-Oosten. Zevenhonderd jaar lang veroverde de Turkse soldaat steeds meer gebieden en bouwde hij versterkingen langs de grenzen van zijn staat. De Turkse strijdkrachten werden meer dan 700 jaar geleden gevormd en tijdens zijn bestaan heeft het Ottomaanse leger belangrijke veranderingen ondergaan. Daarom kan de vraag "wat is de naam van de Turkse soldaat" niet worden overwogen zonder een kort overzicht van het Turkse leger als geheel.
Pre-state periode
Het grote Ottomaanse rijk had een voorouder -Seljuk Sultanaat. Deze formatie bestond in de 13e eeuw, was relatief onafhankelijk en had een vrij sterk leger. Een Turkse soldaat uit die tijd was een voormalige slaven-ghlam die uit Byzantium ontsnapte, of een afstammeling van gevangengenomen Scythen en Sarmaten die de noordelijke kusten van de Zwarte Zee bewoonden.
Gedurende een eeuw kwamen de Seljuk Kaganate verschillende keren onder de controle van de Mongolen. Ten slotte werd onder Mehmed 1 een verenigd leger gevormd, dat het prototype werd van de Turkse strijdkrachten.
De structuur van het Turkse leger
Het Turkse leger was volledig georganiseerd doorde eerste helft van de 14e eeuw. Het was toen dat het woord "asker" verscheen, wat in vertaling betekent: krijger, jager, Turkse soldaat. De naam werd niet alleen versterkt in de interne circulatie - ze begonnen de strijders van het Turkse leger in andere landen te bellen.
Het leger had verschillende grote groepen troepen die verschillende functies vervulden:
- Infanterie (piade of yaya).Het werd gevormd uit de boeren die verantwoordelijk waren voor militaire dienst. In vredestijd waren ze bezig met hun onmiddellijke taken, in oorlogstijd werden boeren gemobiliseerd en dienden ze in de troepen terwijl ze een salaris ontvingen.
- De cavalerie (mossel) werd gerekruteerd uit arme edelen, rijke boeren, iedereen die een paard kon kopen, kon zich bij de gelederen voegen.
- Cavalerie (akinjy) - lichte cavalerie van het Turkse type, werd geselecteerd voor cavalerie-aanvallen of verkenningsoperaties.
- Janitsaren. Ze werden gerekruteerd uit tot de islam bekeerde slaven en opgevoed door de staat. Later speelden de Janitsaren een belangrijke rol in het interne leven van het land.
Naast functionele indeling, de structuur van het legerwerd opgedeeld in verschillende grote groepen volgens de methode van mobilisatie. Er was het hoofdleger, betrokken bij alle militaire operaties, hulpdivisies, die een beperkt aantal taken uitvoerde; cavalerie, gevormd uit de gemobiliseerde onderdanen van de Turkse sultan, en de cavalerie, bestaande uit degenen die hulde brachten.
Capicles
De strijdbare ruggengraat van het Ottomaanse leger.De Turkse soldaat "kapikuly" kon dienen in de infanterie, cavalerie of cavalerie. Veel van de belangrijkste strijders werden gerekruteerd uit christelijke kinderen die zich tot de islam bekeerden. Naast de traditionele soorten middeleeuwse troepen - infanterie, cavalerie en artillerie, omvatte de capicula dzhebedzhi - smeden en wapensmeden die militaire uitrusting repareerden en creëerden; sakka, wiens hoofdtaak was om water te leveren aan de frontlinie van de strijd; sipakhs of ulufels - troepen die administratieve functies vervullen.
Seratkula
Een leger dat provincies ondersteunt en zich onderwerpt. De troepen van de seratkula verzamelden zich alleen voor de duur van directe vijandelijkheden.
- azebys - een militie van vrije boeren, in de regel goed opgeleid en in staat om handvuurwapens te gebruiken;
- de Seymen zijn een slecht opgeleide en slecht bewapende boer die alleen uit uiterste noodzaak werd gemobiliseerd;
- Isarely - een vertegenwoordiger van de technische troepen die de artillerie dienen;
- djunjyuly - een vertegenwoordiger van de grenstroepen die langs de grenzen patrouilleren;
- zaken - een vrijwilliger die tijdens actieve vijandelijkheden in het leger werd toegelaten.
Toprakly
Toprakli soldaat van het Turkse leger is meestaleen ruiter die zijn eigen land heeft, dat zich aan hem presenteerde als beloning voor militaire dienst. Op het Europese vasteland heette zo'n stuk land vlas. In het geval van een oorlogsverklaring kocht hij in zijn eentje een paard, wapens en uitrusting en ging op campagne met zijn eigen militaire dienaren.
Zoals je kunt zien, heeft de grote verscheidenheid aan Turkse troepen en eenheden geleid tot de mogelijkheid om de soldaten van het Turkse leger anders te noemen.
