Shah Sultan: biografie van de zuster van de heerser

De negende heerser van het Ottomaanse rijk, SelimaDe eerste Yavuz, ook bekend als Grozny, had vier zonen (waarvan er één de troon besteeg) en verschillende dochters. Suleiman the Magnificent or Just (Kanuni, the Lawyer) werd beroemd vanwege zijn agressieve campagnes en gepassioneerde liefde voor zijn vrouw van Oekraïense afkomst, Haseki Alexandra Anastasia Lisowska. Een van de zussen van deze beroemde heerser was Shah Sultan, wiens biografie steeds meer belangstelling krijgt voor het publiek. De Turkse historische serie, die vertelt over de gebeurtenissen uit die tijd en erg populair is onder inwoners van Oost-Europa, vertelt immers over bijna alle leden van de Ottomaanse familie die deelnamen aan de politiek, maar ook aan paleis- en harem-intriges. De zusters van de sultan speelden hierin een belangrijke rol. En onze heldin was hier blijkbaar erg succesvol in.

Dus wat weten we over Shah Sultan?De biografie van deze vrouw is ons vooral bekend uit de kronieken van het Ottomaanse rijk. Ze werd geboren in 1509. Haar moeder was de beroemde Aisha Hafsa, die zelf tot de familie Padishah behoorde en een aristocraat was. Omdat haar moeder bijna constant leefde tot de dood van haar man in de stad Manisa, werd de prinses zelf daar geboren. Haar jeugd ging voorbij in deze provincie en op 14-jarige leeftijd werd ze al de vrouw van een van de naaste leerlingen van de harem van de sultan, bij ons bekend als Lutfi Pasha. Shah Sultan, wiens biografie in deze periode niet erg goed bestudeerd was, leefde in een huwelijk in de provincie. Ze had twee dochters. Verschillende bronnen noemen hun naam: Esmehan Baharnaz en Nezlihan Sultan. Haar man kwam naar Istanbul en werd in 1539 lid van de Sofa. Vervolgens kon Shah Sultan zelf naar de hoofdstad verhuizen, wat ze zeer begeerde. Ze hielp haar man op alle mogelijke manieren om carrière te maken bij de rechtbank. Historici melden dat de prinses haar broer probeerde te beïnvloeden en daarin wedijverde met zijn vrouw, Roksolana-Alexandra Anastasia Lisowska. Deze pogingen om in te grijpen in de politiek en de biografie ervan zijn interessant.

Shah Sultan, net als haar moeder, evenals veel vrouwenin die tijd zou ze de rol van een voorbeeldige vrouw en onderwijzeres van kinderen helemaal niet onder ogen zien. Vrouwen wilden zelf het lot van rijken bepalen, hoewel dat niet altijd lukte. Een ambitieuze prinses, geïnspireerd door het voorbeeld van haar moeder, die eigenlijk lange tijd heerser was van Suleiman Kanuni, verwachtte Shah Sultan dat haar man haar plan zou helpen. Dankzij haar werd Lutfi Pasha in dezelfde 1539 de Grote Vizier van de staat, aangezien zijn voorganger Ayaz, het beschermelinge van Haseki Alexandra Anastasia Lisowska, stierf als gevolg van de pestepidemie. De regel van Lutfi Pasha duurde echter niet lang, slechts twee jaar. Aan de ene kant staat hij bekend om zijn huwelijkse ontrouw en aan de andere kant voor het opzichtige puritanisme. Een van de Turkse historici, Murat Barbacci, meldt dat Lutfi Pasha besloot de prostitutie in Istanbul te bestrijden en zeer wreed was, 'zodat anderen afschrikwekkend zouden zijn', strafte een liefdespriesteres en beval haar geslachtsdelen te verbranden. De woedende Shah Sultan begon haar man te verwijten. Hij vergat helemaal dat ze uit de Ottomaanse clan kwam en gaf haar een klap in haar gezicht.

De biografie van Shah Huban Sultan laat ons zienwat er daarna tussen de echtgenoten gebeurde. De woedende prinses beval haar persoonlijke bewaker om haar man te slaan en ging toen klagen bij haar broer. Suleiman verwijderde onmiddellijk veel van zijn ingebeelde Pasha, zijn vrouw scheidde van hem en hij werd verbannen naar de verre provincie Dimetoku. Lutfi Pasha redde alleen zijn leven omdat Shah Sultan niet wilde dat haar dochters opgroeiden zonder vader (althans nominaal). De prinses, die vrij was gebleven, nam liefdadigheidswerk op zich, zoals in die tijd het geval was bij de rijke Turkse aristocraten. In Istanbul kun je bijvoorbeeld nog steeds de moskee zien, die haar naam draagt ​​en de constructie die ze financierde. De architect was de getalenteerde Sinan, auteur van de Blauwe Moskee. Ze stierf in 1572, nadat ze haar moeder 28 jaar had overleefd.

Volgens de legende vroeg de prinses zichzelf te begravensamen met geldig, maar dit graf kon lange tijd niet worden gevonden. Maar in april van dit jaar werd in Turkije met een grondig onderzoek van het mausoleum van Aisha Hafsa het graf van Shah Sultan ontdekt. De biografie, doodsoorzaak en details van het leven van de prinses kunnen natuurlijk niet in alles grondig worden hersteld uit historische bronnen. We kunnen echter zeggen dat deze vrouw een van de slimste persoonlijkheden is van de werkelijk 'Magnificent Century', toen mensen probeerden de baas te worden over hun eigen lot.