De ontwikkelingstrends van de moderne wereld zijn zodanig datde behoefte aan extra elektrische energiebronnen neemt elk jaar toe. De reden hiervoor ligt voor de hand: een geleidelijk proces van heroriëntatie van veel technische industrieën, die momenteel fossiele brandstoffen gebruiken, naar elektriciteit is al begonnen. Er zijn veel voorbeelden: vlamboogovens, hybride auto's, enz. Dit is de reden die de actieve bouw van energiecentrales over de hele wereld verklaart.
Elk land is het meest geïnteresseerdeffectieve oplossing. En nu is er genoeg om uit te kiezen: geothermische centrales; atomair; werken aan stookolie, kolen en gas; waterkrachtcentrales; gebruikmakend van de energie van de zon en wind. Ze kunnen allemaal grofweg worden onderverdeeld in twee typen: die afhankelijk zijn van de levering van brandstof (levering door transport) en andere, die zijn gebaseerd op natuurlijke lokale elektriciteitsbronnen. Deze laatste zijn absoluut veilig voor het milieu, wat erg belangrijk is in de moderne wereld.
Van deze duurzame oplossingen is de grootstegeothermische centrales zijn van belang. Ze hebben slechts twee belangrijke nadelen: een relatief kleine geïnstalleerde capaciteit en de mogelijkheid om alleen in de buurt van bestaande thermale bronnen te bouwen. Laten we dit type generatorstations in meer detail bekijken.
Het is geen geheim dat op sommige puntenEr zijn natuurlijke bronnen van water en stoom in de wereld. Meestal zijn dit gebieden in de buurt van bergketens en op plaatsen waar de dikte van de aardkorst klein is. De interne temperatuur van de aarde wordt geschat op duizenden graden. In sommige gevallen komt water de breuk van de korst binnen, wordt het verwarmd door de hitte van de darmen en stroomt het omhoog in de vorm van oververhitte stoom of heet water. Geothermische energiecentrales gebruiken de kinetische kracht van dergelijke bronnen. Het is duidelijk dat als de stoom door de pijpen naar de turbine wordt geleid, er zal worden gewerkt aan het roteren ervan. Het volstaat om een klassieke opwekkingsmachine aan te sluiten en elektriciteit van de terminals te verwijderen.
Het werkingsprincipe is echt heel eenvoudig. Er zijn echter een aantal kenmerken waardoor dergelijke stations van elkaar verschillen.
Voordat u met de bouw begint, geo-verkenningbepaalt de optimale locatie voor toekomstige opwekkingscapaciteiten. Er is maar één voorwaarde: de nabijheid van een interne warmtebron. Als er een ontwikkeld systeem van geisers is, blijft het enige dat overblijft om hun configuratie correct te corrigeren (het kanaal verticaal richten, de snelheid van de stoombeweging verhogen). In een ander geval is het nodig om boorplatforms te gebruiken om dieper in de ingewanden van de planeet te komen: elke 36 meter geeft een temperatuurstijging van 1 graad.
Soms bevat stoom (water) een mengsel van opgelostgassen die de apparatuur van het station snel vernietigen. In dit geval ondergaat de stoomstroom een tussentijdse reiniging. De eerste geothermische centrales verschenen in 1904 en zijn nog steeds in bedrijf.
Er zijn twee soorten werk:met open en gesloten lus. Wanneer de eerste wordt gebruikt, komt de stoom die de turbines aandrijft, vrij in de atmosfeer. De naam van de tweede spreekt voor zich: de stoom wordt teruggevoerd. Typisch hebben alle stations twee ondergrondse kanalen - om de drager naar de turbines te voeren en terug in de ondergrond te pompen. Sommige landen gebruiken een unieke oplossing: afvalwater wordt in de ondergrond gepompt, waardoor de debet van de aquifer wordt aangevuld. Op deze manier is het mogelijk om water te gebruiken en voor extra stoomtoevoer naar de energiecentrale te zorgen. Naast stoom kan ook water worden gebruikt.
Soms wordt een indirect (binair) schema gebruikt.Het creëert een circuit van een turbine en lusvormige kanalen met daarin een vloeistof met een laag kookpunt (lager dan dat van water). Het externe warme water van de bron verdampt de vloeistof in het circuit, waarvan de dampspanning de turbine aandrijft. In feite hebben we het over een soort grote warmtepijp.
