Vanaf het begin van de 15e eeuw in de geschiedenis van West-Europaeen overgangstijdperk begint, dat zijn eigen briljante cultuur creëert. Op dit moment begint de ineenstorting van het feodale en de ontwikkeling van het kapitalistische systeem: luxueuze steden in Italië ontwikkelen zich, de grootste historische ontdekkingen vinden achter elkaar plaats - vuurwapens, het begin van boekdrukkunst, cartografie en geografie naarmate wetenschappelijke disciplines ontstaan. In de wiskunde worden symbolische aanduidingen geïntroduceerd, de medische chemie zet haar ontwikkeling voort in de kennis van de chemische verschijnselen van het menselijk lichaam en de studie van medicijnen. Astronomie boekte toen groot succes, Vasco da Gama opende de zeeroute naar India, Columbus vond Amerika en Magellan bewees de bolvorm van de aarde door de eerste wereldreis te maken.
Echter de belangrijkste ontdekking op dit momentis de omverwerping van de dictatuur van de kerk, een nieuwe filosofie van de Renaissance wordt gevormd, en dit was een bijzondere stimulans voor de bloei van de cultuur. Het feodale ascese van de spookachtige wereld was voor altijd begraven onder nieuwe trends, waarvan de basis het antropocentrisme van de filosofie van de Renaissance was. Homo sapiens leek wakker te worden uit een lange slaap en was klaar om te creëren voor het welzijn van zijn moederland, het is geen toeval dat in deze tijd de creatieve vorming van de grootste Italiaanse dichters van die tijd plaatsvindt: Petrarca, Erasmus van Rotterdam , Rabelais, Boccaccio.
De filosofie van de Renaissance werd gevormd onderOnder invloed van de grootste mensen van die tijd droegen getalenteerde kunstenaars, architecten en beeldhouwers bij aan de ontwikkeling van het nieuwe rijk. Leonardo da Vinci wijdt zijn beste werken aan zijn grootsheid - Homo sapiens. Als auteur van de onovertroffen La Gioconda en Het Laatste Avondmaal oefent hij een enorme invloed uit op de esthetische principes van de Renaissance. De doeken van Michelangelo Buonarroti waren in die tijd niet minder krachtig in energie, ze verheugden, net als zijn sculpturen, de spirituele en fysieke schoonheid van een persoon, zijn enorme innerlijke potentieel. Tegelijkertijd wordt er een nieuwe architectuur van opwekking gevormd, die ongekende hoogten bereikt, dankzij de breedte van de vlucht van creatief denken.
De hele filosofie van de Renaissance is doorweekterkenning van een persoon als een onafhankelijk persoon en bevestigt zijn recht om zijn capaciteiten en vrije persoonlijke groei te manifesteren. De eerste fase van de Renaissance vond plaats als vrijdenkend, in tegenstelling tot de spirituele overheersing van de kerk en de middeleeuwse scholastiek. Het oude filosofische erfgoed wordt volledig beheerst en gerestaureerd, filosofische scholen worden heropend, zo ten onrechte vergeten in de middeleeuwen. De werken van de grote filosofen uit de oudheid - Plato en Aristoteles - worden bevrijd van de scholastische omhulsel en opnieuw geïnterpreteerd. De filosofie van de Renaissance vraagt niet langer om ascese, berouw, gehoorzaamheid aan de wil van God, maar verheerlijkt integendeel elk initiatief op het gebied van creativiteit en persoonlijke ontwikkeling. Het verlangen om de macht over het eigen lot te verwerven is niet langer feodale of zelfs christelijke ideeën, maar de zaden van een nieuw burgerlijk systeem.
Een bijzondere plek in de filosofie van de RenaissanceNikolai Kuzansky bezet, in tegenstelling tot andere humanisten, besteedde hij enorm veel tijd aan wiskunde en natuurwetenschappen en creëerde zelfs een speciale trend in de filosofie van die tijd - christelijk naturalistisch pantheïsme. Het concept van deze leerstelling is dat God bestaat in de wereld en de wereld bestaat in God, en aangezien God absoluut oneindig en grenzeloos is, betekent dit dat de wereld ook oneindig is en dat elke grens daarin vrijelijk kan worden overschreden. Het gevolg van deze leer is een grote revolutie in het wereldbeeld van Europeanen, het geocentrische beeld van de ontwikkeling van het heelal stort in en een nieuwe fase begint in de ontwikkeling van de filosofie en wetenschap van de Renaissance.
