Het Groothertogdom Litouwen begon zich te vormen tijdens een periode van aanzienlijke veranderingen in de situatie op het gebied van het buitenlands beleid.
Tijdens de vorming van de staat,de verovering van het uitgestrekte grondgebied van Rusland door de Mongoolse Tataren. Dit feit was gunstig, aangezien het Groothertogdom Litouwen zo de volgende eeuw werd beschermd tegen een invasie vanuit het oosten.
Sinds de tweede helft van de 12e eeuw zijn Litouwers verdeeld in twee etnische groepen. De eerste omvatte het bovenste Litouwen (aukstaite), de tweede - de onderste of "Zhmud" (zhemaite).
Opgemerkt moet worden dat de Litouwers meer warenlager niveau in politieke ontwikkeling dan de Oost-Slavische volkeren. Geleidelijk kwamen Litouwse vorsten in sommige Russische steden op de tafels. Nadat Mindovg (prins van Litouwen) zijn tegenstanders heeft vernietigd, vindt "centralisatie" plaats. Gedurende deze periode begint de kern van de nieuwe staat zich te vormen. Het Groothertogdom Litouwen en Rusland blijft zich ontwikkelen onder de opvolgers van Prins Mindaugas, met name tijdens het bewind van Gediminas. Tijdens zijn bewind werden het grondgebied van Opper-Litouwen, evenals de gebieden van Zwart Rusland (Ponemania) die aan hen waren geannexeerd, onderdeel van de staat. Het Groothertogdom Litouwen annexeerde ook een deel van de Turovo-Pinsk en Polotsk landen.
De hoofdstad van de staat lag gedurende een bepaalde periode op Russisch grondgebied in de stad Novgorodok Litovskiy. Daarna werd ze overgebracht naar Vilna.
Het pleidooi voor de vorming van een nieuwe staat, diede eerste groothertogen van Litouwen (Gediminas en Mindovg) begonnen, waarna Keistut en Olgerd verder gingen. Functies waren tussen hen verdeeld. Dus de verdediging van het land tegen de ridders lag op de schouders van Keistut, terwijl Olgerd bezig was met de verovering van Russische gebieden. Als gevolg hiervan annexeerde het Groothertogdom Litouwen de gebieden Kiev, Polotsk, Volyn, Chernigov-Seversk en Podolia. Tegelijkertijd hadden de oud-Russische landen een autonome status.
Aan het einde van de 14e eeuw werd de dynastie van heersers in de Poolse staat onderdrukt. De dochter van Louis Yadwig besteeg de Poolse troon. Na de kroning werd een huwelijk gesloten tussen Yadviga en Jagailo (de erfgenaam van Olgerd).
Na het huwelijk van Jagiello en Jadwiga in 1385 was erde Kreva-unie (unie van Litouwen en Polen) werd ondertekend. Bovendien vond de doop van het heidense Litouwen tot het katholieke geloof plaats. Dit leidde tot de verzwakking van het orthodoxe geloof en de eliminatie van de heidense religie.
De periode van de 14-15e eeuw wordt gekenmerkt door ende intrastatelijke confrontatie tussen de clantakken gevormd door de zonen van Olgerd en Keistut. Als gevolg hiervan werd het Groothertogdom Litouwen verdeeld in invloedssferen. Vytautas (zoon van Keistut) zou in Litouwen regeren.
Volgens historici was deze periode de hoogtijdagen van de staat.
Na de dood van Vitovt brak een tijdperk van verval aan in de geschiedenis van Litouwen.
In 1413 werd de Gorodelsky-unie gesloten.Het proces van polonisatie van het vorstendom en de verspreiding van het katholicisme begint met de ondertekening ervan. Bovendien werden met de sluiting van de Gorodel-unie de voorwaarden gecreëerd voor een offensief door Polen op de Russische grondgebieden van het Groothertogdom.
De voorwaarden die zijn gemaakt in de staat,hebben bijgedragen aan het begin van de oorlog. In historische bronnen wordt het "Svidrigailo's opstand" (Olgerd's zoon) genoemd. Litouwen splitste zich in twee delen. Sigismund (de zoon van Keistut) ging in Litouwen zitten. Svidrigailo begon te regeren over de Russische landen. Zijn opstand werd onderdrukt.
Na de dood van Sigismund besteeg Casimir de troon. Tijdens zijn bewind werden de Litouwse landen verenigd, de basis van het eengemaakte beleid werd hersteld. Ze blijven echter zeer vluchtig.
De opvolgers van Casimir zetten hun activiteiten voort -Sigismund en Alexander. Na hen nam Sigismund-Augustus het over. In het kader van de voortdurende strijd tussen de Russische staat en Litouwen werd in 1569 in Polen de Unie van Lublin gesloten. Het was erg belangrijk in de historische ontwikkeling van Midden- en Oost-Europa. Na het sluiten van de unie verscheen de Rzeczpospolita - een nieuwe macht, waarin het Groothertogdom een zekere onafhankelijkheid wist te behouden.
