De geschiedenis van de Russische literatuur van de 20e eeuw begint in1881 jaar. De overgangsperiode tussen eeuwen wordt beschouwd als de 'zilveren eeuw' (in het verlengde van Poesjkin's 'gouden eeuw'). Hervormingen van het begin van de 20e eeuw, de botsing van verschillende culturen en levenswijzen kon niet anders dan de stemming van de creatieve intelligentsia beïnvloeden. Veel auteurs zijn niet langer tevreden met de beschrijving en analyse van sociale problemen; de meeste schrijvers beginnen na te denken over de eeuwige vragen van leven en dood, het bestaan van goed en kwaad. Religie had een grote invloed op de cultuur van deze tijd, een religieus thema werd een van de fundamentele thema's van de werken van veel schrijvers. De Russische literatuur van de 20e eeuw ontwikkelt zich onder nieuwe historische omstandigheden, die er niet anders dan een effect op kunnen hebben. De creatieve intelligentsia van deze tijd begrijpt dat toekomstige veranderingen in het leven van het land, en dus in hun leven, onvermijdelijk zijn. Sommigen wachten met vreugde en hoop op hen, anderen - met schroom en afschuw, die bij het lezen van hun werken aan de lezer wordt doorgegeven.
De revolutie van 1917 deelt alle Russische literatuurvan die jaren in twee kampen: "proletarische" literatuur en het werk van Russische emigranten. Een opvallende vertegenwoordiger van de laatste is Vladimir Nabokov, in de meeste van zijn werken is heimwee duidelijk terug te vinden.
Russische literatuur van de 20e eeuw gaf ons land ende wereld als geheel een groot aantal genieën van het woord. Dit geldt vooral voor poëzie. De dichters van de "Silver Age" zijn onder meer: Nikolai Gumilev, Maximilian Voloshin, Anna Achmatova, Sergey Yesenin, Vladimir Mayakovsky, Alexander Blok, etc. De eerste vertegenwoordigers van de Sovjetliteratuur zijn Yesenin en Majakovski. De grondlegger van de zogenaamde anti-Sovjetliteratuur is Alexander Blok, die in die jaren het gedicht "Twaalf" schreef.
Russische literatuur uit de 20e eeuw wordt vertegenwoordigd door driebelangrijkste gebieden: realisme, literaire avant-garde en modernisme, elk onderverdeeld in verschillende gebieden. Het modernisme legde dus de basis voor de ontwikkeling van acmeïsme en symboliek. Heldere vertegenwoordigers van de laatste waren: Valery Bryusov, Konstantin Balmont, Dmitry Merezhkovsky, Andrei Bely, Alexander Blok. De grondleggers van het Russische literaire acmeïsme worden beschouwd als Anna Achmatova, Osip Mandelstam, Nikolai Gumilev.
Een van de meest interessante bestemmingenDe literaire kunst van de eerste decennia van de 20e eeuw is de heropleving van half vergeten romantische vormen. Creativiteit van Alexander Green verbaast de verbeelding met een eindeloze vlucht van fantasie en mijmering. De werken van de revolutionaire arbeidersdichters zijn geschreven in de geest van de bijzondere, nieuwe romantiek van het proletariaat. De dichters Nechaev, Privalov, Tarasov in hun fabels, beroepen en marsen dichten de heroïsche prestatie en voegen felle kleuren toe met een beschrijving van de gloed, het vuur, de zonsondergang, de karmozijnrode dageraad.
Met het begin van de Tweede Wereldoorlog, velenSovjet-schrijvers verschenen op het slagveld. De werken uit deze periode waren in sprankelende taal geschreven, hun belangrijkste idee was de strijd tegen het fascisme. Het is zeker de moeite waard om de patriottische verzen van Achmatova, Tvardovsky en Tikhonov op te merken. Tijdens de oorlog wenden schrijvers zich steeds meer tot het meest operationele genre van literatuur: essays, korte verhalen, rapporten en pamfletten.
Russische literatuur uit de tweede helft van de 20e eeuwtegelijkertijd vertegenwoordigd door verschillende genres, waarvan de vorming sterk werd beïnvloed door: Stalinisme, de dooi, stagnatie, perestrojka. De Russische literatuur heeft onderweg enorme moeilijkheden ondervonden, soms onder voogdij van de staat, soms bijna volledig onder haar verbod. Tegenwoordig wordt de Russische literatuur van de 20e eeuw over de hele wereld erkend, werken van Sovjet-auteurs worden tot ver in het buitenland gelezen, er worden speelfilms over gemaakt en toneelstukken worden opgevoerd in theaters. Een man die nog nooit in zijn leven de werken van Solzhenitsyn, Sholokhov, Boelgakov heeft gelezen, heeft echt veel verloren ...
