Toen de Eerste Wereldoorlog eindigde, Duitslandbleek in een niet erg benijdenswaardige positie. Het Verdrag van Versailles legde een enorme bijdrage aan haar op, en bovendien was het haar verboden een groot leger te hebben. Het land raakte verzeild in een extreem diepe economische en politieke crisis, en in de huidige situatie verwachtte de bevolking een persoon te verschijnen die in staat was om de vroegere grootheid terug te geven aan de staat. Adolf Hitler, de leider van de Nationaal Socialistische Partij, die snel de stemming van het publiek trok, profiteerde hiervan. Hij verachtte geen middel om zijn doelen te bereiken, en de belangrijkste daarvan was juist de volledige en onvoorwaardelijke machtsovername in het land. En het eerste dat moest gebeuren, was het vernietigen van de oppositie, die Hitler deed. Dientengevolge werden allen die probeerden zich te verzetten zonder enige vorm van proces of onderzoek naar concentratiekampen gestuurd. Dus het fascistische Duitsland begon geleidelijk, maar toch zeker aan zijn bestaan. Massale vervolging van buitenlanders, in het bijzonder Joden, begon. Het feest heeft schoonmaken niet voorkomen: dit proces staat in de geschiedenis bekend als "de nacht van lange messen". Aldus werden dergelijke partijleiders als Strasser, Rem, von Kar en vele anderen fysiek geëlimineerd. Ze werden beschuldigd van een poging tot staatsgreep.
In 1934 kreeg Hitler bevoegdheden toegewezenVoorzitter, evenals de titel van leider van het "Derde Rijk". Verscheen de SS, de zogenaamde bewakingseenheden. In 1935 werd de wetgeving van het fascistische Duitsland aangevuld met de rassenwetten van Neurenberg, waardoor mensen van joodse afkomst werden beroofd van het burgerschap van dit land.
Het Verdrag van Versailles werd geschonden, het land begonom strijdkrachten en de nieuwste wapens te creëren: Hitler bereidde zich doelbewust voor op oorlog. De belangrijkste Europese mogendheden deden krachtig alsof ze dit niet opmerkten, omdat ze hoopten dat nazi-Duitsland sterk genoeg zou zijn om de steeds groeiende macht van de Sovjet-Unie een halt toe te roepen.
In hetzelfde jaar, 1935, tekende Engelandeen marinepact met Duitsland, en in 1936 sloot Hitler een alliantie met Mussolini, de fascistische leider van Italië. In maart 1938 kwam Hitler tussenbeide in de militaire en politieke aangelegenheden van Oostenrijk, dat hij spoedig bezette. Engeland en Frankrijk werden gedwongen in te stemmen met de opdeling van Tsjecho-Slowakije. Daarna nam het fascistische Duitsland zijn westelijke deel over.
Met de Sovjet-Unie op 23 augustus 1939 waser werd een niet-aanvalsverdrag ondertekend, maar met de voorwaarde van de opdeling van Polen, waarop de aanval plaatsvond op 1 september 1939. Dit was het begin van de Tweede Wereldoorlog. Daarna werden Scandinavië, Frankrijk, Joegoslavië en Griekenland twee jaar bezet. Hitler's doel was meer dan "bescheiden": heel Europa veroveren en daarna de hele wereld. Volgens het plan van Hitler moesten veel volkeren, waaronder Joden en Russen, ofwel volledig van de aardbodem worden weggevaagd, ofwel slaven van de Arische natie worden. Nadat Europa echter was veroverd, stond de USSR Hitler in de weg: hij kon niet toestaan dat de vestiging van de fascistische dictatuur in Duitsland zich over de hele wereld verspreidde.
De verschrikkelijke gevolgen van de Tweede Wereldoorlog resulteerden inaan het feit dat de overgrote meerderheid van de landen die eerder onder elkaar hadden gevochten, zich verzamelden om nieuwe militaire conflicten te voorkomen. Er was behoefte aan een effectief systeem van collectieve veiligheid. Dus in april 1945 werden de Verenigde Naties (VN) opgericht. Een van de politieke gevolgen van de oorlog was de nederlaag van een groep agressieve fascistische machten die niet alleen tot doel hadden de hele wereld te herverdelen, maar ook andere staten te liquideren, sommige volkeren tot slaaf te maken en zelfs volledig te vernietigen (genocide). Het fascistische Duitsland als een van de broeinesten van het militarisme verdween volledig, maar er ontstond een nieuwe politieke internationale configuratie, die was gebaseerd op twee zwaartepunten die werden versterkt als gevolg van de oorlog tussen de USSR en de Verenigde Staten - de westerse en oostelijke oppositie. blokken. Het communisme, dat oorspronkelijk een zogenaamd politiek fenomeen was, had geen lokaal karakter meer: bijna een halve eeuw lang werd het een van de bepalende factoren van de wereldontwikkeling.
