De moderne wetenschap gelooft dat kamerplantenen dieren die afstammen van hun wilde voorouders, zoals blijkt uit de significante overeenkomsten tussen wilde en gedomesticeerde wezens. Ongeveer 13 duizend jaar voor Christus. begon het proces van domesticatie van wilde dieren en dienovereenkomstig de domesticatie van veel planten, dat nu de neolithische revolutie wordt genoemd. Het is moeilijk aan te nemen dat de eerste domesticatieprocessen plaatsvonden volgens een vooraf bepaald plan met een beoogd doel. In dit geval speelde kunstmatige selectie nog geen belangrijke rol, mensen namen alles uit de natuur wat ze hun genadig verschafte. Spontane selectie en de ervaring die door vorige generaties was opgedaan, hielpen bij het cultiveren van planten, omdat zelfs in het neolithicum enkele successen werden geboekt bij het telen van gewassen.
Het moet duidelijk zijn dat organismen van dezelfde soort,Honden stammen bijvoorbeeld af van één enkele voorouder, maar natuurlijke en kunstmatige selectie heeft bijgedragen aan de totstandkoming van de moderne variëteit aan rassen. Het domesticatieproces heeft een belangrijke stempel gedrukt op de hele levende natuur, omdat de diversiteit aan rassen en variëteiten het recht geeft om te spreken over het vermogen van de mensheid om de natuur op radicale wijze te beïnvloeden.
Soorten selecties en hun mogelijkheden
We kunnen zeggen dat kunstmatige selectie iszeer selectieve toelating tot verdere vermeerdering van planten, dieren en andere organismen. Op basis daarvan werden de regels van moderne selectie afgeleid. Kunstmatige selectie kent verschillende soorten: onbewust (de beste exemplaren van één soort worden geselecteerd, maar zonder aanwijsbare reden en een specifiek doel), methodisch (nieuwe rassen en rassen worden gecreëerd volgens een eerder ontwikkeld plan). Methodische selectie is natuurlijk veel sneller dan onbewuste selectie, het is gebaseerd op de leer van de variabiliteit en erfelijkheid van eigenschappen.
De leer van kunstmatige selectie is gebaseerd ophet principe dat levende organismen, die aan de omgeving worden blootgesteld, eigenschappen verwerven die niet voor zichzelf maar voor de mens nuttig zijn. De erfelijkheidswetten stellen dat met behoud van de omstandigheden die veranderingen in de eerste generaties veroorzaakten, de veranderde kenmerken behouden en hersteld zullen blijven. Het vermogen om zich aan te passen en de juiste eigenschappen door te geven aan volgende generaties is vooral goed omdat het nu niet nodig is om speciale leefomstandigheden voor planten en dieren te creëren, maar u kunt ze wel aan uw eigen wensen aanpassen.
Selectie - is het echt nodig
Denk niet dat de mens alles volledig heeft geschapenkunstmatig, alleen van generatie op generatie, merkten mensen zelfs de meest subtiele eigenschappen op bij bepaalde rassen, en droegen op basis daarvan al bij tot de ontwikkeling van bepaalde eigenschappen. Het maakt niet uit hoe hard je je best doet, het is onmogelijk om een olifant te leren jagen op nertsen; kunstmatige selectie hielp eenvoudigweg om de functies te identificeren en te bepalen die het meest geschikt zijn voor verschillende levende organismen. Er zijn bijvoorbeeld waakhonden, jachthonden, vechthonden en zelfs schoothondjes die alleen ter decoratie dienen.
Kunstmatige selectie verschilt in veel opzichten vannatuurlijke enige factor van invloed. In het eerste geval is deze factor een persoon en zijn voordeel, en in het tweede - de strijd om het bestaan. In beide gevallen vindt de opeenstapeling van veranderingen geleidelijk plaats, soms duurt het tientallen jaren. Kunstmatige selectie kan worden uitgevoerd zowel op fenotype, dat wil zeggen door uiterlijke kenmerken, als op genotype, dat wil zeggen door het vermogen om een bepaald kenmerk over te dragen aan de volgende generaties. Tegenwoordig worden beide soorten selectie met succes gebruikt en moderne fokkers proberen de geboden mogelijkheden het beste te combineren om nieuwe bruikbare eigenschappen te verkrijgen.
Kunstmatige selectie is heel natuurlijkhet resultaat van de ontwikkeling van een persoon die, in overeenstemming met zijn behoeften, niet kan wachten op de resultaten van de evolutie van de natuur, maar gedwongen wordt de levende wereld aan zijn behoeften aan te passen. Anders zou de mensheid in de vorm waarin ze is gewoon niet kunnen bestaan, zich overgevend aan de genade van de natuur.
