Voor velen de beroemdste persoonlijkheden inverkenning van de ruimte zijn Yuri Gagarin en Neil Armstrong. De vertegenwoordiger van de Sovjet-Unie vloog voor het eerst de ruimte in en keerde levend terug, en de vertegenwoordiger van de Verenigde Staten landde op de maan.
Armstrong is echter niet de eerste Amerikaanse astronaut. Hij wordt als een heel ander persoon beschouwd. Zijn biografie, carrière en missie zullen in het artikel worden besproken.
Voorbereiding op de selectie van astronauten
Het is geen geheim dat beide machten de leiding haddenconcurrenten in verkenning van de ruimte. In de VS werd dit probleem aangepakt in het Langley Research Center (Virginia). Naast het ontwerpen en in bedrijf stellen van een ruimtevaartuig, was het echter nodig om een detachement astronauten te vormen.
De voorbereidingen hiervoor begonnen in november 1958.De eerste troep Amerikaanse astronauten zou in fasen worden geselecteerd. Aanvankelijk wilden ze honderdvijftig kandidaten selecteren en geleidelijk mensen uit deze groep verwijderen op basis van de resultaten van medische en psychologische tests, evenals negen maanden training. Als resultaat van de selectie zouden er zes astronauten moeten blijven.
Aanzienlijke inmenging bij de zoektocht naar kandidaten was de beslissing van president Dwight D. Eisenhower, die de beste kandidaten alleen onder de testpiloten zag. Ze begonnen uit hen te kiezen.
Keuze uit astronauten
Begin 1959 begon de selectie. De specialisten lieten zich leiden door de volgende criteria:
- groei - tot 180 cm;
- ideale fysieke conditie;
- leeftijd - tot veertig jaar;
- onderwijs - technisch (bachelordiploma);
- speciaal onderwijs - testpiloot;
- vliegervaring - minstens anderhalf duizend uur.
Volgens deze criteria hebben NASA-vertegenwoordigers 110 geselecteerdaanvragers, van hen werd een groep van 36 mensen geselecteerd voor verdere tests. 32 kandidaten stemden ermee in om een grondig medisch en psychologisch onderzoek te ondergaan. Een van hen werd uitgeschakeld, zodat 31 piloten bij het Onderzoekscentrum arriveerden. De verdere keuze bleek erg moeilijk te zijn. Uiteindelijk hebben de specialisten niet zes, maar zeven mensen geselecteerd voor de vlucht.
De piloten werden astronauten genoemd en hun namen werden officieel aangekondigd op 09/04/1959. Onder hen was de eerste Amerikaanse kosmonaut.
De eerste zeven met Alan Shepard
Alle astronauten waren getrouwde mannen met een ingenieursdiploma en in uitstekende fysieke conditie. Hun leeftijd varieerde van 32 tot 37 jaar.
Lijst met de top zeven met militaire rang:
- John Glenn is een luitenant-kolonel.
- Gordon Cooper, Virgil Grissom, Donald Slayton zijn kapiteins.
- Alan Shepard, Walter Schirra - Senior luitenants.
- Scott Carpenter is een luitenant.
Onder hen was degene die de titel zal krijgen"de eerste Amerikaanse astronaut". De mannen begonnen zich voor te bereiden op de vlucht, eerst in het Research Center in Virginia, daarna in Houston (Texas). Elke vertegenwoordiger van de zeven had zijn eigen specialisatie. De hoofdpersoon van het artikel is getraind om te werken in reddings- en volgsystemen.
Shepard's opleiding
Alan is geboren op 18-11-1923 in de stad Derry. Op 36-jarige leeftijd werd hij een van de zeven astronauten die door NASA waren uitgekozen om de ruimte in te vliegen. Dit was grotendeels te danken aan zijn opleiding.
De toekomstige astronaut Alan Shepard studeerde af aan het Admiral Farragut Academy College, de Naval Academy met een Bachelor of Science-graad en het Naval College.
Pilotencarrière
Na het behalen van zijn bachelordiploma werd Alan Shepard marineofficier. Op dat moment was de Tweede Wereldoorlog nog steeds aan de gang, dus werd hij toegewezen aan een vernietiger en naar de Stille Oceaan gestuurd.
In 1947 ontving hij de rang van piloot en wasgestuurd om te dienen in een eskader. In 1950 ging de piloot naar de testschool. Na het afronden van zijn opleiding nam hij deel aan vliegproeven, waaronder experimenten om een luchtvulsysteem te ontwikkelen. Vijf maanden lang was de toekomstige kosmonaut instructeur voor testpiloten.
Voordat Shepard astronaut werd, vloog hij meer dan 8.000 uur, waarvan 3.700 in straalvliegtuigen.
Astronaut-carrière
De eerste Amerikaanse astronaut was in de zevenkandidaten die in 1959 door NASA werden geselecteerd. Ze waren zich aan het voorbereiden op het Mercury-programma. Door zijn professionaliteit en hoge persoonlijke kwaliteiten was hij de eerste Amerikaanse vertegenwoordiger die de ruimte bereikte en naar de maan vloog.
Hij maakte zijn eerste vlucht in 1961. De reis was van korte duur, maar noodzakelijk voor de Verenigde Staten van Amerika. Het capsuleschip kreeg de naam Freedom-7.
Later werd de astronaut opgeleid als G.Cooper op de Atlas-9-missie. In 1963 zou hij met de Atlas-10 vliegen. De vlucht zou drie dagen duren, maar is geannuleerd. Daarna werd de astronaut gekozen als de eerste piloot van het Gemini-ruimtevaartuig. Nadat hij was begonnen met trainen, onderging hij een medisch onderzoek, waardoor hij de diagnose van een ooraandoening kreeg die de activiteit van het vestibulaire apparaat verstoorde. Vanwege de ziekte van Menière werd hij een aantal jaren geschorst van vluchten.
Om terug te keren naar de voorbereiding van de vlucht, moest Shepard een ooroperatie ondergaan. Het was succesvol en de astronaut keerde terug naar actief werk.
Als piloot van zevenenveertig, de oudsteop het moment dat hij een NASA-astronaut was, maakte Alan zijn tweede vlucht de ruimte in. Hij werd benoemd tot commandant van Apollo 14. Hij maakte de derde succesvolle Amerikaanse expeditie naar de maan. Het gebeurde in de periode van 31 januari tot 9 februari 1971.
"Mercury-Redstone" met Alan Shepard
Volgens het "Mercury" -programma werd de vlucht van Alan Shepardde eerste succesvolle lancering van een bemand ruimtevaartuig. Het werd gelanceerd door het draagraket Redstone 3. De capsule kon tot een hoogte van 186 km stijgen en zonk in de wateren van de Atlantic Test Site van de Verenigde Staten. Deze plek bleek op 486 km afstand van het oorspronkelijke startpunt te liggen.
In tegenstelling tot de vlucht van Yuri Gagarin, dieslaagde erin om in een baan om de aarde te vliegen, op 5 mei 1961 bereikte Alan Shepard alleen de ruimte en bracht iets meer dan vijftien minuten door in de vlucht. Hij werd de tweede persoon ter wereld die zulke hoogten bereikte.
Vluchtdoelen
De belangrijkste taak van de Verenigde Staten was om vooruit te komen in ontwikkelingde ruimte van andere landen, vooral de USSR. Het Mercury-programma moest bepaalde doelen bereiken. De lancering van het "Mercury-Redstone-3" -systeem, waarop Shepard zat, was succesvol.
De belangrijkste doelstellingen van de vlucht:
- Ervaring opdoen met bemande ruimtevaartuigen tijdens de lancering, actieve vlucht, nul zwaartekracht, evenals het binnenkomen van de atmosfeer en de landing.
- Evaluatie van de capaciteiten van de piloot op het gebied van ruimtevaartcontrole, spraakcommunicatie tijdens de vlucht.
- Studie van de menselijke reactie op ruimtevluchten, voornamelijk fysiologisch.
- De mogelijkheid om een astronaut en een schip te laten landen.
Het leven van een astronaut na het einde van zijn carrière
Aan het einde van zijn vliegcarrière, Alan Shepard,wiens biografie in het artikel wordt beschouwd, hij was bezig met sociale activiteiten. In 1971 werd hij afgevaardigde bij de VN-vergadering. Tegelijkertijd ontving hij doctoraten in de natuurwetenschappen en geesteswetenschappen.
Aan het einde van de 20e eeuw publiceerde de beroemde astronaut samen met twee journalisten het boek "Flight to the Moon". Op basis van haar motieven maakten ze meteen een televisieserie.
Shepard stierf op 21.07.1998 op vijfenzeventigjarige leeftijd. De doodsoorzaak was een langdurige ziekte - leukemie. Vijf weken later stierf ook zijn vrouw Louise. Hun lichamen werden gecremeerd en hun as werd over de zee verspreid.
Interessante feiten over de astronaut en zijn vlucht
Het project waarbij Alan betrokken was, wasgenaamd "Mercury". De naam is gekozen ter ere van het oude Romeinse mythologische wezen dat de boodschapper van de goden en de patroonheilige van de handel was. In Washington werd de naam van het project op 10 december 1958 goedgekeurd.
Kandidaten geselecteerd voor ruimtevaartwerden astronauten genoemd. De naam werd gekozen naar analogie met de Argonauten, die in de oude Griekse mythologie naar het "Gulden Vlies" zwommen, en aeronauten, dat wil zeggen ballonvarenden.
Voor de vlucht kreeg Alan een streng dieet voorgeschreven.Een persoonlijke chef bereidde hem voor. Het ontbijt bestond bijvoorbeeld uit sinaasappelsap, griesmeel, roerei, aardbeienjam, koffie met suiker. De lijst met gerechten is gewijzigd. De kok maakte een portie klaar voor de astronaut en bewaarde de tweede 24 uur in de koelkast voor het geval hij problemen had met het spijsverteringskanaal.
De dag voor de vlucht werd koffie van het menu geschrapt vanwege de diuretische en stimulerende werking.
Voor de lancering zei de astronaut tegen zichzelf: 'Verknoei het niet, Shepard.' De media vulden het een beetje aan en noemden de woorden over God. Sinds die tijd hebben veel piloten een soortgelijk "gebed" opgezegd.
De piloot was om 5 uur 15 uur ondergebracht in het capsuleschipminuten, maar de vlucht vond pas twee en een half uur later plaats. De redenen voor de vertraging waren technische problemen en het verschijnen van bewolking, die geen goede beelden van de aarde vanuit de ruimte zouden hebben gemaakt. Het schip begon om 9 uur en 34 minuten. Het werd bekeken door 45 miljoen tv-kijkers in de Verenigde Staten van Amerika.
De eerste pogingen om de ruimte te bereiken waren niet altijdsuccesvol. Het is erg moeilijk om alle nuances te voorzien. NASA hield dus bij het selecteren van de meest waardige kandidaten voor de vlucht geen rekening met hun gebruikelijke fysiologische behoeften. Dat wil zeggen, in een ruimteschip was er geen manier om zichzelf te ontlasten. Hierdoor moest Shepard het tijdens de vlucht in een pak doen.
