Niet elke persoon met fysiekgezondheid en materieel welzijn, voelt zich gelukkig. Maar hoe bereik je in dit geval gemoedsrust voor iemand die het niet heeft? Deze filosofische vraag werd in zijn werk opgeworpen door Vladimir Korolenko. "Paradox", waarvan de samenvatting bestaat uit slechts één aforisme, uitgedrukt door de held van dit verhaal, is een werk dat degenen die geen geluk in hun leven ervaren aan het denken kan zetten.
Geschiedenis schrijven
Dit werk van V.Korolenko schreef in één dag. En op basis van biografische informatie kunnen we concluderen dat deze dag niet de beste was in het leven van de schrijver. Zijn dochter was kort daarvoor overleden. Korolenko bekende aan zijn zus in een van zijn brieven dat zijn toestand "gebroken en onbeduidend" was.
Het leven was volgens de schrijver een manifestatiewet, waarvan de belangrijkste categorieën goed en kwaad zijn. Geluk wordt heel ongelijk aan de mensheid gegeven. Korolenko wijdde "Paradox" aan het filosofische thema, waarover mensen al eeuwenlang puzzelen.
overzicht
De hoofdpersoon van het verhaal is een tienjarige jongen uitrijke familie. Samen met zijn broer ontspant hij zich vaak in een enorm mooie tuin, waar hij zich overgeeft aan nutteloos tijdverdrijf, zoals het volgens de auteur hoort te zijn voor de kinderen van rijke ouders. Maar op een dag doet zich een incident voor, waarna hun mentale evenwicht wordt verstoord. Korolenko geeft een uiterst eenvoudig antwoord op een complexe vraag.
De "paradox", waarvan een korte samenvatting kan worden geformuleerd met slechts één zin: "De mens is geschapen voor geluk, zoals een vogel om te vliegen", is een diep filosofisch werk.
Eenmaal naar het huis waar de jongens woonden,een nogal vreemd stel kwam aanrijden. De ene was lang en slungelig. De ander had een uiterlijk dat elk van de broers voor het leven herinnerde. Hij had een enorm hoofd, een zwak lichaam en ... handen ontbraken. Het doel van de komst van deze heren was simpel: bedelen. Dit is wat ze verdienden voor hun eten. Maar ze deden het, moet gezegd worden, heel vakkundig.
Het verhaal is gewijd aan de tegenstrijdige aard van geluk,gemaakt door Korolenko. De "paradox", waarvan een samenvatting wordt gegeven in het artikel, vertelt over een ontmoeting met een persoon voor wie geluk, zo lijkt het, een onbereikbare staat is. Maar hij was het, en zijn naam was Jan Krishtof Zaluski, die een wijs aforisme vertelde, waarvan de betekenis was dat het belangrijkste doel van een persoon is om gelukkig te zijn.
Fenomeen
Załuski en zijn metgezel verdienden geldmooie artistieke uitvoeringen. Eerst werd de vreemde man aan het publiek voorgesteld. De assistent noemde het een 'fenomeen'. Een korte geschiedenis van zijn leven volgde. Ten slotte verscheen Załuski zelf op het podium.
Een man zonder handen deed allerlei trucjes:schroefdraad een naald met zijn voeten, nam eten en trok zijn jas op dezelfde manier. Maar het meest verbazingwekkende was zijn vermogen om te schrijven. Bovendien was zijn handschrift perfect, kalligrafisch. En het was in dit deel van het verhaal dat Korolenko het filosofische idee introduceerde. Załuski's paradox was dat hij een wijs aforisme over menselijk geluk schreef met behulp van zijn specifieke methode.
Vreemde prestaties
De armloze kleine man had een scherpe tong engevoel voor humor. Bovendien was hij niet verstoken van een zeker cynisme. Hij maakte op alle mogelijke manieren grapjes over zijn fysieke ontoereikendheid, maar vergat tegelijkertijd niet hem eraan te herinneren dat hij slim genoeg was en daarom een geldelijke beloning nodig had. Het hoogtepunt van zijn programma was een filosofisch aforisme, dat hij een verlegen jongen vroeg voor te lezen.
Het beeld van een ongebruikelijke "gelukkige man" creëerde hierinhet werk van Korolenko. De paradox van dit personage was dat hij, omdat hij niet had wat nodig was voor een normaal bestaan, de filosofie van geluk predikte. En hij deed het heel waarheidsgetrouw en overtuigend.
Paradoxale gelukkige man
Toen de wijze zin werd voorgelezen door de jongen,een van de toeschouwers van deze ongewone voorstelling betwijfelde of het een aforisme was. Załuski protesteerde niet. Met zijn kenmerkende boze ironie zei hij dat dit aforisme uit de mond van het fenomeen niets meer is dan een paradox. Dit woord is een sleutelwoord geworden in het werk van Korolenko.
De paradox is wanneer een rijk en gezond persoon zichzelf als ongelukkig beschouwt. De paradox is ook een kreupele praat over geluk.
Maar het aforisme van Załuski heeft een vervolg.V. G. Korolenko schonk zijn verhaal een tegenstrijdig filosofisch idee. De paradox zit hem ook in het feit dat Załuski zelf de waarheid van zijn slogan over geluk ontkende.
Maar geluk wordt niet aan de mens gegeven ...
De enige volwassen persoon die doordrongen was vanvoor het kreupele mededogen, was de moeder van de jongens. Na de voorstelling nodigde ze Załuski en zijn vriend uit voor een diner in het huis. En toen zagen de broers hoe ze wegliepen, pratend met elkaar. En hun gesprek interesseerde de kinderen zozeer dat ze besloten de ongewone artiesten te volgen.
Doet denken aan een filosofische gelijkenis, een geschreven verhaalVladimir Korolenko. "Paradox", waarvan de hoofdpersonen elkaar voor de eerste en laatste keer ontmoetten, is een verhaal over een wijze zwerver. Met zijn plotselinge bezoek leerde hij de kinderen een belangrijke levensles.
Geluk is een relatief concept.De mens wordt voor hem geboren, als een vluchtvogel. Maar later, in een gesprek tussen Załuski en zijn metgezel, hoorden de jongens de voortzetting van zijn zin: "Maar helaas is geluk niet aan iedereen gegeven." En zonder deze toevoeging aan Zaluski's aforisme zou Korolenko's complot niet zijn voltooid. De paradox van de menselijke ziel ligt in het feit dat ze naar harmonie en balans streeft, maar absoluut geluk niet kent.
