Lycheva Ekaterina Aleksandrovna - de Sovjet "vredesduif". In 1986, op elfjarige leeftijd, werd ze een van de meest populaire studenten ter wereld door een bezoek aan de Verenigde Staten van Amerika.
biografie
Haar ouders waren onderzoekers en hadden dat niethooggeplaatste familieleden in machtsstructuren. Al waren daar veel geruchten over. Lycheva Ekaterina Aleksandrovna, wiens biografie in dit artikel wordt beschreven, studeerde aan de Moskou speciale school nummer 4 (met een vooroordeel in het Engels). Nu is het school # 1260.
In 1988 verhuisde zij met haar gezin naar Parijs.Sinds 1995 werkte ze bij het Paris Investment Promotion Centre. Ze keerde in 2000 terug naar haar vaderland. Ze werkte op het Ministerie van Arbeid en Sociale Ontwikkeling van de Russische Federatie. Ze gaat in principe niet naar tv-showprogramma's en weigert interviews te geven aan de centrale media. Maar soms maakt hij een uitzondering voor regionale kranten.
Nu werkt Lycheva Ekaterina Aleksandrovna, wiens foto in dit artikel staat, als vice-president van AvtoVAZ.
Missie voor vrede
Na in 1985stierf Samantha Smith, die in 1983 de Sovjet-Unie bezocht, een organisatie genaamd "Kinderen als vredestichters" bood aan een tegenbezoek te brengen aan de Staten van een Sovjet-schoolmeisje. De Sovjet-zijde kreeg keuzevrijheid, maar ze stelden een aantal voorwaarden: het meisje mag niet ouder zijn dan Samantha en deelnemen aan de strijd voor vrede.
Enkele duizenden schoolmeisjes werden inAls gevolg hiervan werd Katya gekozen. Van 21 maart tot 4 april 1986 toerde Lycheva Ekaterina Aleksandrovna (Goodwill Ambassador) samen met het Amerikaanse schoolmeisje Star Row uit San Francisco door Amerika met vredespropaganda.
Ze zijn in New York, Chicago, Washington geweest,bezocht het NASA-ruimtecentrum, het VN-hoofdkwartier, Disneyland. Ze werden ontvangen door de burgemeesters van de steden en zelfs de Amerikaanse president Ronald Reagan. Toen ze naar McDonald's werden gebracht, was de opwinding in de kringen van journalisten ongekend.
De reis verliep niet vlekkeloos.Toen was er geen vertrouwen tussen de USSR en de VS. Sommige Amerikaanse journalisten droomden ervan een sensatie te maken door Katya aan de kaak te stellen als een 'propagandaproject van Moskou'. Sovjetjournalisten bleven niet achter. De tour kreeg veel aandacht in de binnenlandse pers en Lycheva Ekaterina Alexandrovna werd populair in de USSR. Toen verhuisden zij en haar ouders naar Frankrijk en verdween de interesse in haar persoon.
Na de missie
Katya was erg populair na haar terugkeerVERENIGDE STATEN VAN AMERIKA. Ze werd uitgenodigd om deel te nemen aan veel sociale evenementen, ze ontving brieven in tassen. En dit alles leidde ertoe dat ze praktisch geen vrije tijd had. In 1986 en 1987. ze speelde in twee films: "Hoe gaat het thuis, hoe gaat het?" en "Lermontov". En daarna verdween haar naam uit de kroniek van het land. Er gingen zelfs geruchten in de Unie dat Lycheva Ekaterina Aleksandrovna met een sjeik was getrouwd en in een harem woonde.
Het meisje verliet het land in 1988.omdat haar moeder Marina Lycheva een Franse beurs ontving en met haar gezin naar Frankrijk verhuisde. Daar studeerde Katya aan de Sorbonne, waar ze twee hogere opleidingen ontving: juridisch en economisch.
Nu herinneren slechts enkele van haar leeftijdsgenoten zich over haar -schoolkinderen van de jaren tachtig. Lycheva Ekaterina Aleksandrovna zelf, wiens foto in dit artikel kan worden bekeken, herinnert zich deze aflevering niet graag uit de kindertijd.
Katya's herinneringen aan Amerika
Katya herinnert zich dat president Reagan haar door elkaar schuddehand, gaf ze hem in ruil daarvoor speelgoed gemaakt door kinderen uit de USSR die vrede willen. Reagan wenste Katya en haar moeder een geweldige tijd in de Verenigde Staten en zei dat hij hen benijdde omdat ze naar het circus gingen, en hij had geen tijd om daarheen te gaan.
Lycheva Ekaterina Alexandrovna met pleziersprak over McDonald's, bij de ingang waar een clown hen ontmoette met Ster en ging aan een tafel zitten. Ze hebben Big Mac en frietjes. Katya probeerde een stuk van de boterham af te bijten, maar toen ze het naar haar mond bracht, begonnen de journalisten op hun camera's te klikken, waardoor het meisje in verlegenheid werd gebracht. Dus het lukte haar niet om Big Mac te eten. Maar aan de andere kant at ze aardappelen, die ze heel at, zonder aandacht te schenken aan de irritante journalisten.
Toen ze terugkeerde naar haar vaderland, zei het meisje dat ze in het belang van de vrede in Amerika werkte. Ze wist niet dat het zo moeilijk zou zijn, maar nu begrijpt ze dat het onmogelijk was zonder haar.
