Het nationale betaalkaartsysteem van de Russische Federatie wasgevormd op basis van federale wet nr. 112 van 5 mei 2014. Het doel van de oprichting is om de beschikbaarheid, efficiëntie en continuïteit van de dienstverlening in verband met de overdracht van fondsen te waarborgen. Laten we eens kijken hoe het nationale betaalkaartsysteem van de Russische Federatie werkt.
Historische achtergrond
De oprichting van het nationale betalingssysteem is begonnenin 1990. In 1992 begonnen interbancaire afwikkelingen te worden uitgevoerd met STB-kaartelementen. In 1993 werd het betalingssysteem "Union Card" opgericht. In 1999 verenigde het 457 bankorganisaties en hun divisies. De systeemdeelnemers hebben meer dan 3.000.000 betaalkaarten uitgegeven. Eind 1993 werd de Gouden Kroon gevormd. In 2014 verenigde dit betalingssysteem ongeveer 87 banken die meer dan 8 miljoen kaarten hebben uitgegeven. In oktober 1994 werd de stuurgroep gevormd. Het initiatief om het te creëren was eigendom van de Moscow State Technical University van de Bank of Russia. De commissie is in de eerste plaats gevormd om problemen bij bestaande interbancaire schikkingen tijdig te signaleren. Dit zou het mogelijk maken om een effectieve invloed uit te oefenen op het wegnemen van moeilijkheden en om de gedachtewisseling met bankorganisaties over informatie-interactie te waarborgen. Een van de belangrijkste activiteiten van de commissie was de vorming en verbetering van het systeem van plastic kaarten in Moskou.
Vereisten voor onderwijs
Na analyse van de wereldervaring, Moscow GTUkwam tot de conclusie dat de Russische Federatie een unieke kans heeft om, gebruikmakend van de internationale praktijk, voornamelijk in Frankrijk, een kortere weg in te slaan. Hiervoor was het nodig om de inspanningen van bankorganisaties te bundelen. De Moscow GTU zag haar rol in dit proces bij het coördineren van de activiteiten van de deelnemers bij de vorming van een verenigd systeem van kaarten in Moskou. De meeste van de grootste bankorganisaties hebben echter een netwerk van filialen in verschillende regio's van de Russische Federatie. Als ze zouden worden gecombineerd, zou het betalingssysteem een nationale schaal krijgen.
Werkgroep
Rekening houdend met de huidige situatie, GTUMoskou verplaatste het centrum van zijn activiteiten naar het uitvoerend orgaan van de Bank of Russia. De werkgroep bestond uit meer dan twintig specialisten. Naast de Bank of Russia zelf vertegenwoordigden zij de Moscow State Technical University, de Association of Domestic Banking Organisations. De grootste verenigingen van het land behoorden ook tot de leden van de werkgroep. Deze omvatten met name Sberbank, Agroprombank, Inkombank, SBS-Agro, enz. Het Federaal Agentschap FAPSI opereerde ook in de werkgroep.
Activiteiten van de werkgroep
De inspanningen van het lichaam waren gericht op het oplossen van de volgende taken:
- Ontwikkeling van een conceptdocumentatie voor de Bank van de Russische Federatie, die de circulatie en het gebruik van plastic elementen verzekert voor het uitvoeren van monetaire transacties in de Russische Federatie.
- Ontwikkeling van het nationale betalingssysteem.
De conceptdocumentatie is ontwikkeld en beoogdoverweging door het management van de Bank of the Russian Federation. Vervolgens (na beëindiging van de werkzaamheden van de werkgroep) werd het afgerond en goedgekeurd. Dit document was de eerste handeling waarmee het Nationaal Betaalkaartsysteem (NSPK) werd gereguleerd. Wat het tweede onderwerp betreft, was de werkgroep medio 1996 actief. Op dit moment kwam het lichaam in de fase van ontwikkeling en vorming van een proefproject, volgens welke het Nationale Betaalkaartsysteem zou moeten werken. De NSPK zou volgens experts van het Wereld Monetair Fonds $ 5 miljoen nodig hebben gehad. Deze middelen hadden voldoende moeten zijn om het netwerk te implementeren. Volgens de voorwaarden van het Monetair Fonds werd 50% van dit bedrag rechtstreeks door het Fonds toegewezen, en de resterende helft zou door de Russische Federatie uit haar bronnen moeten worden gehaald. Kredietmaatschappijen die op dat moment in de werkgroep aanwezig waren, waren bereid om 50% van het project te financieren. Ze bevestigden hun akkoord met officiële brieven. Maar aangezien de leiding van de Bank van de Russische Federatie besloot haar inspanningen te concentreren op het ontwikkelen van andere richtingen voor de ontwikkeling van het betalingssysteem, functioneerde medio 1996 het functioneren van andere organen onder het Internationaal Comité, evenals de Werkgroep zelf , is beëindigd. De inspanningen van de directie waren vooral gericht op het opzetten van projecten voor het overmaken van grote sommen en massale transacties met geld.
2000 jaar
Om voor het Nationale BetalingssysteemRusland begon te functioneren, er was een regelgevend kader nodig. Ten tijde van het begin van de ontwikkeling van projecten was het er niet. In dit verband begin 2000. er zijn een aantal wetten aangenomen. Bij het goedkeuringsproces gingen echter een aantal belangrijke punten verloren. In de volgende fase stond de financiering van het project niet langer op zich. De banken konden echter geen consensus bereiken over wie er precies winst uit zou halen. Geen enkele organisatie wilde de enorme markt opgeven. Deze sector genereerde aanzienlijke inkomsten uit transactiekosten. Terwijl Russische banken in onderhandeling waren, werd de markt verdeeld door de internationale betalingssystemen Master-Card en Visa. Sommige binnenlandse financiële bedrijven hebben partnergroepen gevormd. De klanten van deze banken werden bediend bij geldautomaten van de hele vereniging. De grootste groep is het United Settlement Network. Geldautomaten van ongeveer 100 banken doen eraan mee.
Nationaal betalingssysteem van Rusland: de volgende fase
In 2010 heeft de ontwikkeling van de Federalede wet die de levering van gemeentelijke en overheidsdiensten regelt. De regels bepaalden dat het nationale betalingssysteem van Rusland zou beginnen te werken en dat de verwerking van binnenlandse transacties in het buitenland zou worden verboden. Leden van de Amerikaanse ambassade in Moskou vestigden echter de aandacht op dit feit. Het werd hun duidelijk dat als de rekening ongewijzigd zou blijven, Master-Card en Visa een markt zouden verliezen met een omzet van ongeveer $ 4 miljard. Bij deze gelegenheid stelden de ambassadeurs een bericht samen dat was gericht aan hoge regeringsfunctionarissen in Amerika. In de tekst adviseerde het personeel om vergaderingen met collega's uit de Russische Federatie te gebruiken om druk uit te oefenen op laatstgenoemde om het wetsontwerp te wijzigen. Op deze manier zouden garanties worden geboden om de belangen van Amerikaanse bedrijven te beschermen en zou de mogelijkheid om hen te schaden worden uitgesloten. De gepubliceerde wet bevatte geen verbod op de verwerking van binnenlandse transacties in het buitenland.
Federale wet "betreffende het nationale betalingssysteem"
Het werd in 2011 aangenomen.De federale wet "On the National Payment System" beschrijft het netwerk als een reeks operatoren die geldoverdrachten uitvoeren. De wet legt basisbegrippen vast, regelt de procedure voor het verlenen van relevante diensten. De normatieve wet bepaalde de regels volgens welke het nationale betalingssysteem zou moeten functioneren. De structuur van het netwerk is tot stand gekomen op basis van de eisen die de wet stelt. Tegelijkertijd werd de volgorde bepaald volgens welke begeleiding en coördinatie zou plaatsvinden. De federale wet voorzag echter niet in de oprichting van een systeem van binnenlandse betaalkaarten en een verbod op het verwerken van transacties van de Russische Federatie in het buitenland.
Belangrijke beslissingen
Ze zijn in 2011 aangenomen.Deze beslissingen hadden betrekking op de creatie van een elektronische universele kaart, met uitsluiting van de deelname aan dit proces van de internationale systemen "Master-Card" en "Visa". Tegelijkertijd beloofde Sberbank maatregelen te nemen om de "lobbyisten van deze netwerken in de Russische regering" te neutraliseren. Begin 2013 heeft de Centrale Bank een register van operatoren gevormd. Alle betalingssystemen die in Rusland werkten, werden in deze database opgenomen. Onder hen werden degenen uitgekozen die een bijzondere sociale betekenis hadden. Deze omvatten met name: Contact-, VTB- en Sberbank-netwerken, Zolotaya Korona, Master-Card, Visa.
2014
In maart van dit jaar introduceerden de Verenigde Staten zich tegen de Russische Federatiesancties in verband met de opname van de laatste Krim. Voor de tweede keer in de geschiedenis zijn Master Card en Visa gestopt met het onderhouden van kaarten van een aantal binnenlandse banken in sommige geldautomaten en verkooppunten van het internationale netwerk. In dit verband rees opnieuw de vraag dat de Russische Federatie een eigen nationaal betalingssysteem zou moeten hebben. Rusland heeft een eigen netwerk nodig, onafhankelijk van de stand van de betrekkingen in de wereldarena. In dit verband is begonnen met de voorbereiding van een aantal wijzigingen op de aangenomen wet. Ze moesten bijdragen aan de informatie- en infrastructurele afsluiting van het proces van geldovermakingen binnen de Russische Federatie. Dit betekent dat verrekenings- en exploitatiecentra - onderwerpen van het Nationale Betalingssysteem - direct op het grondgebied van het land moeten zijn gevestigd. Tegelijkertijd voorziet de wet in een verbod op het verstrekken van toegang tot en het doorgeven van informatie aan het buitenland tot informatie over binnenlandse transacties in de Russische Federatie.
