In de wijk Krasnogvardeisky in St. Petersburger is een oude begraafplaats, waarvan de geschiedenis onderdeel is geworden van de geschiedenis van de stad zelf, het is er zo onlosmakelijk mee verbonden. Ooit heette het Georgievsky. Het is slechts twee decennia jonger dan de stad zelf en herinnert aan de tijd van Peter I. Tegenwoordig is het de grootste stadsnecropolis. Het gebied is bijna zeventig hectare. Het wordt de Bolsheokhtinsky-begraafplaats genoemd. Hoe je er komt en welke interessante dingen je daar kunt zien - dit is wat we nu zullen proberen uit te zoeken.
Houten kerk aan de oever van Chernavka
Om een gesprek over zijn verhaal te beginnen,men moet mentaal terugkeren naar het begin van de 18e eeuw. Een nieuwe hoofdstad werd gebouwd aan de oevers van de Neva, en ambachtslieden stroomden hierheen uit heel Rusland, van wie de meesten vrije timmerlieden waren. Hier werd voor hen, in opdracht van de soevereine Peter Alekseevich, een plaats toegewezen nabij de monding van de rivier de Okhta. Hier vestigden ze zich, leefden en stierven.
Maar een orthodox persoon kan niet zonder een kerkGod's, en in 1725 werd een houten kerk gebouwd volgens het project van de architect Potemkin. Het werd ingewijd ter ere van de patroonheilige van timmerlieden - St. Joseph de houtbewerker. Zo werd de heilige Jozef, de verloofde van de Heilige Maagd Maria, in Rusland genoemd. Hij staat bekend als timmerman. Al snel werd aan de oever van een kleine rivier de Chernavka - een zijrivier van de Okhta - een begraafplaats gevormd. Ze noemden het Okhtinsky - naar de naam van de rivier zelf.
Bouw van de kerk van de voorbede
Na een tijdje een houten gebouwvervallen. En in plaats daarvan werd een nieuwe stenen kerk gebouwd. Er kwam echter een fout uit - ze hielden geen rekening met de strenge vorst van Sint-Petersburg. De tempel is "koud" gebouwd, dat wil zeggen zonder verwarming, en het bleek volkomen onmogelijk om er in de winter diensten in te houden.
Er zat niets anders op dan weer uit te storten,en ernaast nog een tempel te bouwen, deze keer rekening houdend met ons noordelijke klimaat. Dit is hoe de kerk van de voorbede verscheen, de auteur van het project was de architect M. G. Zemtsov. Petersburgers zijn goed op de hoogte van zijn andere werk - de kerk van de heiligen en rechtvaardige Simeon en Anna op de hoek van de straten Belinsky en Mokhovaya.
Epidemieën van het einde van de 18e eeuw
Ondertussen groeide Petersburg, en steeds meerplaatsen waren nodig voor de laatste rustplaats voor degenen die hun aardse reis erin eindigden. In dit verband kreeg de Okhta-begraafplaats in 1732 in opdracht van de Heilige Synode de status van een stadsbegraafplaats en werd ze samen met de rest van de begraafplaatsen van de hoofdstad gebruikt. Maar de Petersburgers maakten de Heer boos en aan het einde van de eeuw liet Hij twee verschrikkelijke epidemieën plaatsvinden - pokken en tyfus. Veel bewoners werden naar de Okhta-begraafplaats gebracht en die bleek overvol te zijn.
In verband met deze droevige gebeurtenissen in mei 1773een nieuwe werd geopend - de Bolsheokhtinsky-begraafplaats. Het was gelegen aan de oevers van dezelfde rivier de Chernavka en grensde nauw aan Okhtinsky. Hoewel de oude begraafplaats als gesloten werd beschouwd, bleven ze lang de doden bij de graven van hun familieleden begraven. In hetzelfde jaar werd een nieuwe kerk gebouwd op de Bolsheokhtinsky-begraafplaats. Het werd ingewijd ter ere van St. George de Overwinnaar, die de naam aan het hele complex gaf.
Bouw van de Sint-Nicolaaskerk
Petersburg was oorspronkelijk een stad van scheepsbouwers enzeelieden. En ze hebben hun eigen hemelse beschermheer - St. Nicholas the Wonderworker of the World of Lycia. Hier ter ere van hem op het grondgebied van de begraafplaats werd in 1812 een nieuwe kerk gebouwd. Het werd gebouwd op de donaties van de koopman Nikonov en bevond zich precies op de plaats van hun familiebegrafenis. Sinds de oudheid is er een vrome traditie onder het Russische volk - om na te laten wat ze hebben verworven voor liefdadigheidsdaden.
In deze tempel, vóór de begrafenis, velenmeesters - scheepsbouwers en matrozen, en even later werd een speciale site gecreëerd voor de begrafenis van soldaten en officieren die stierven aan hun verwondingen in een militair hospitaal. In officiële documenten werden ze aangeduid als 'krijgers die vastgebonden waren voor de glorie van het vaderland'.
Percelen - Oude gelovigen en het Instituut van Edele Maagden
Rond dezelfde tijd Bolsheokhtinsky begraafplaats,in het zuidelijke deel wordt het de begraafplaats van de oudgelovigen. In het midden van de 19e eeuw werd, volgens het project van de architect K. I. Brandt, op het hem toegewezen perceel een gemeenschappelijke geloofskerk gebouwd in de naam van Demetrius van Thessaloniki. Het heeft het tot op de dag van vandaag niet overleefd, omdat het tijdens de Sovjetperiode samen met vele andere tempels werd verwoest.
De Bolsheokhtinsky-begraafplaats werd een rustplaatsde voortijdig overleden leerlingen van het Institute of Noble Maidens - een gesloten onderwijsinstelling voor meisjes uit adellijke families. Het was gelegen aan de overkant van de Neva. De huidige brug van Peter de Grote was nog niet in zicht, en in de zomer per boot, en in de winter staken ze het ijs van de bevroren rivier over naar de rechteroever, waar de begraafplaats Bolsheokhtinsky lag. Hoe we er komen op het gesmolten lenteijs of de eerste herfst, is voor ons moderne mensen moeilijk voor te stellen.
Familiegraf van de familie Eliseev
Begin jaren tachtig was ereen andere kerk werd gebouwd op de Bolsheokhtinsky-begraafplaats. Het werd opgericht ten koste van beroemde Russische ondernemers - de gebroeders Eliseev. De kerk werd ingewijd ter ere van de icoon van de Kazan Moeder Gods, een heiligdom dat door hen bijzonder werd vereerd. Het is bekend dat de oudere broer - Stepan Petrovich - nooit een werkdag begon zonder voor haar te bidden. De bouw van de kerk kostte in die tijd een recordbedrag - een miljoen roebel, en sindsdien is het de voorouderlijke begraafplaats van de familie Eliseev geworden.
Vele heiligen die schitterden aan de oevers van de Neva,glorieus Petersburg. De begraafplaats Bolsheokhtinsky wordt genoemd in het leven van een van hen - de heilige gezegende Xenia van Petersburg. Het was daar dat ze de dochter van de weduwe van een officier stuurde, die in meisjes had gezeten, en op wonderbaarlijke wijze haar huwelijk regelde met een jonge man die zijn vrouw begroef. Meer dan eens lazen we over die begraafplaats in de biografie van een ander baken van de orthodoxie - de heilige rechtvaardige Johannes van Kronstadt.
Begraafplaats na de revolutie
Revolutie en de periode daarnaopstanden veranderden in veel opzichten het uiterlijk van de oude necropolis. De tempels waarvoor de Bolsheokhtinsky-begraafplaats zo beroemd was, werden vernietigd. Monumenten en crypten, graven en grafstenen werden in de jaren van atheïstisch obscurantisme op barbaarse wijze vernietigd. Wonder boven wonder overleefde alleen de Sint-Nicolaaskerk het.
In 1939 werd de Bolsheokhtinsky-begraafplaats een plaatsmassagraf van Sovjet-soldaten die zijn omgekomen tijdens de Finse oorlog. Voor hun graven werden belangrijke gebieden toegewezen in het zuidelijke deel van de begraafplaats, en een paar jaar later werden uitgestrekte gebieden bezet door de graven van de gevallen verdedigers van Leningrad tijdens de Grote Patriottische Oorlog.
Begraafplaats vandaag
Het schema van de Bolsheokhtinsky-begraafplaats, gegeven inaan het einde van het artikel, laat zien wat deze grootste stedelijke necropolis vandaag is. Het is duidelijk te zien dat het uit twee delen bestaat. Gebouwd in de late jaren zeventig van de vorige eeuw, scheidde Energetikov Avenue de site met oude graven van het gebied waar de slachtoffers van de Leningrad-blokkade zijn begraven. Opgemerkt moet worden dat als gevolg van het feit dat een zeer groot aantal stadsbewoners werd begraven in de periode van de jaren veertig - zeventig, veel plaatsen met oude graven werden hergebruikt, en op dit moment zijn oude grafstenen alleen te zien rond St. Nicolaaskerk.
Veel gasten van St. Petersburg, die het meeste willen ontvangeneen compleet beeld van de stad, proberen ze de Bolsheokhtinsky-begraafplaats te bezoeken. Hoe er te komen? U kunt trolleybus nummer 16 of bus nummer 132 gebruiken, vertrekkend vanaf het metrostation "Alexander Nevsky Square", evenals trolleybus nummer 18 vanaf het metrostation "Novocherkasskaya". Het adres: Metallistov Avenue, 5.
