De gevolgen van natuurrampen zijn verschrikkelijk.Helaas komen ze overal voor. Ergens kost een aardbeving honderden levens, ergens vernietigen orkanen hele woonwijken. Dit artikel gaat in op de overstromingen, waarvan de verschrikkelijke gevolgen werden ondervonden door de burgers van het land Italië.
De ergste overstroming in Italië in de afgelopen honderd jaar
Natuurrampen in de vorm van overstromingen en overstromingen zijn dat nieteen zeldzaamheid voor Italië. Maar het ergste van de vorige eeuw gebeurde in oktober 1963. Toen kwam de Piave-rivier uit zijn oevers. Niet lang daarvoor werd in het land een aardbeving waargenomen. Dit was de oorzaak van zo'n grote overstroming. Een aardverschuiving die de riviervallei trof, veroorzaakte een zware overstroming. Piave liep meer dan een halve kilometer buiten de oevers. De overstroming duurde nog 50 kilometer stroomafwaarts. De gevolgen waren rampzalig. Meer dan 4 duizend mensen stierven. Alle constructies en funderingen zijn op 10 kilometer afstand met de grond gelijk gemaakt. Meer dan 5 ton kaliumcyanide kwam vanuit de kustplant in de rivier, waarna Piave een echt giftig reservoir werd.
Overstroming van 1966
Het noorden van het thuisland van pizza wordt heel vaak blootgesteld aanoverstromingen. Een overstroming in Italië in 1966 verwoestte veel dorpen in de buurt van de Tiroler Alpen. Florence leed meer dan de rest van de regio's. Water heeft een groot aantal architectonische constructies en gebouwen beschadigd. Pas een paar jaar later werden de meesterwerken van de kunst gerestaureerd dankzij de gecombineerde inspanningen van wereldarchitecten en beeldhouwers.
Overstroming in Noord-Italië op 16 november 2014
Vaak zijn zware regenbuien de oorzaakoverstromingen. De overstroming in Italië, die plaatsvond in november 2014, was het gevolg van het overlopen van de oevers van de Lambro- en Sevez-rivieren. De overstroming werd aangetroffen in de noordelijke regio's van het land. Twee mensen leden onder de grillen van de elementen, één ontbrak. Door de stijging van het waterpeil kwamen wegen en metrostations onder water te staan, ontstonden problemen met stroomvoorziening en transportverbindingen. De slachtoffers van de overstromingen kwamen om door een aardverschuiving die een flatgebouw in Varese trof.
Oorzaken van overstromingen
Veel mensen stellen de vraag:"Wat heeft de overstromingen in Italië de afgelopen jaren veroorzaakt?" Volgens statistieken lijdt het noorden van het land het meest onder overstromingen. De meest voorkomende oorzaken van overstromingen zijn aardverschuivingen of zware regenval. Soms is de overstroming het gevolg van een aardbeving. Inwoners van Milaan, Genua, Toscane en andere regio's van het land herinneren zich met afgrijzen aan de gevolgen van overstromingen van de afgelopen jaren. Wetenschappers zijn geneigd te geloven dat dergelijke frequente overstromingen het gevolg zijn van klimaatverandering. In de afgelopen twee decennia is de temperatuur in de Middellandse Zee met 1,5 graden gestegen. Dit leidde er op zijn beurt toe dat de fronten van de atmosfeer van de Atlantische Oceaan meer vocht en warmte begonnen te dragen.
Overstromingen in Italië komen vrij vaak voor.Geen enkele rationele persoon kan echter in het reine komen met dergelijke capriolen van de natuur. Het element vernietigt alles op zijn pad, waterstromen spoelen auto's en huizen weg, slaan ramen uit. Een groot aantal mensen lijdt niet onder de overstroming zelf, maar onder de gevolgen ervan. Na elke dergelijke verrassing van de natuur komen reddingswerkers uit het wrak van de slachtoffers van de ramp, vinden de lichamen van de doden, weggespoeld door modderstromen. Helaas is het onmogelijk om de elementen te voorspellen. Plotselinge overstromingen waren frequent. Een voorbeeld van zo'n ramp is de overstroming in Genua in oktober 2014, waarbij een persoon om het leven kwam, weggespoeld door een scherpe stroom water. De autoriteiten van het land helpen de slachtoffers zoveel mogelijk, maar niemand kan honderd procent van de bewoners van het bergachtige terrein beschermen. Het enige dat mensen rest, is in het beste te geloven en, indien mogelijk, zich op dergelijke noodsituaties voor te bereiden.
