Witte nachten zijn al lang een visitekaartje geworden eneen van de belangrijkste attracties van St. Petersburg. Dit ongebruikelijke natuurlijke optische fenomeen wordt elk jaar van 11 juni tot 2 juli waargenomen in de stad aan de Neva. Op dit moment zakt het midden van de zonneschijf om middernacht onder de horizon met niet meer dan zeven graden, wat een voldoende hoog verlichtingsniveau voor dit tijdstip van de dag bepaalt.
Geografie van dit ongebruikelijke natuurlijke effectvrij uitgebreid. Witte nachten worden in de vroege zomer waargenomen op beide halfronden op breedtegraden boven de zestig graden. Maar in onze gedachten zijn ze al lang een symbool van Sint-Petersburg geworden. Op dit moment lijkt de stad niet te slapen, terwijl ze de magische schetsen van de natuur observeert. Hier worden veel concerten, festivals en uitvoeringen gehouden. Het lijkt erop dat de hele stad is ondergedompeld in de magie van natuurlijke effecten. Op dit moment komen hier een groot aantal toeristen, evenals muziek- en bioscoopsterren van over de hele wereld.
Elk jaar vindt in het noorden van Palmyra in juni plaatseen rockfestival met een zeer symbolische naam "White Nights in St. Petersburg". Op dit moment wordt hier ook een internationale filmwedstrijd gehouden, waar films die in de loop van het jaar zijn gemaakt, worden vertoond. De dagen van witte nachten in Europa's grootste niet-hoofdstad worden gekenmerkt door een buitengewoon rijk en intens cultureel leven. Dit is een magische vakantie die wordt gepresenteerd door de natuur zelf, die ook een van de toeristische attracties van de stad aan de Neva is. De Izaäkkathedraal op een witte nacht ziet er bijzonder indrukwekkend uit.
Waar is dit fenomeen meeastronomisch standpunt en wat is het mechanisme van zijn vorming? De term "witte nachten" wordt meestal gebruikt om een kwalitatief kenmerk van schemering aan te duiden, dat wordt gekenmerkt door een vrij hoog niveau van natuurlijke verlichting. In feite versmelt in de periode nabij de zomerzonnewende op het noordelijk halfrond de avondschemering met de ochtend. Het proces van beweging van onze planeet in zijn baan hangt samen met een verandering in de hellingshoek van de aardas met een bepaald aantal graden. Als gevolg hiervan beweegt de Noordpool naar het periheliumpunt, wat gepaard gaat met een bijna loodrechte inval van zonlicht op het planeetoppervlak in de poolgebieden. Dit is de oorzaak van zulke ongebruikelijke optische effecten die in gebruik zijn gekomen onder de naam "witte nachten".
Zo'n natuurlijk fenomeen in Rusland is niet typischalleen voor Sint-Petersburg, maar ook voor Moermansk, Norilsk, Vorkuta, Tsjerepovets, Vologda, Magadan, Nizhnevartovsk, Khanty-Mansiysk, Nefteyugansk, Surgut, Jakoetsk, Arkhangelsk en vele andere steden en regio's ten noorden van de zestigste breedtegraad. Bovendien werd dit effect waargenomen op breedtegraden dichter bij de evenaar, die werd veroorzaakt door de val van de Tunguska-meteoriet. Daarna konden op het grondgebied van veel Europese staten en in Rusland verschillende optische anomalieën worden waargenomen, waaronder de zogenaamde heldere zonsopgangen en witte nachten, die volkomen onkarakteristiek zijn voor deze regio's.
Buiten Rusland is dit fenomeen ook niet zo veelzeldzaamheid. Finland wordt bijvoorbeeld algemeen beschouwd als het land van de witte nachten. Dit natuurlijke optische effect is ook typerend voor Noord-Zweden, IJsland, Noorwegen, poolgebieden van Canada, Groenland en zelfs Estland. In Groot-Brittannië zijn witte nachten te zien op de Orkney-eilanden.
