Het lot van deze charmante witte beerraakte de harten van miljoenen mensen over de hele wereld. Zijn droevige verhaal is lange tijd in de media besproken. Vandaag willen we weer bij haar terugkeren en vertellen hoe moeilijk zijn leven was.
Langverwachte evenement
Впервые за тридцать лет в зоопарке города Берлина Op 5 december 2006 werden twee witte tweelingberen geboren. De beer Tosca voedde ze niet en liet de pasgeboren baby's achter. Een welp stierf vier dagen na de geboorte, en Knut (de tweede beerwelp werd zo genoemd) had volgens de geldende regels in de dierentuin op alle mogelijke manieren ter dood gebracht moeten zijn. Het kind werd echter in hechtenis genomen door een man met een goed hart - een arbeider in de dierentuin, Thomas Dörflein.
Verrassend genoeg bleven dierenrechtenactivistenUiterst ontevreden over zijn toewijding, begonnen ze eisen te stellen om de communicatie van de beer met mensen te stoppen. Ze werden niet gestopt door het idee dat dit hoogstwaarschijnlijk tot tragedie zou leiden, en de zweepbeer zou sterven. Hun motivatie was even simpel als stom - omdat de moeder-beer haar welp achterliet, daarom is er iets mis met hem, en daarom zou zijn logische dood het resultaat moeten zijn van natuurlijke selectie, en de mensen die hem redden, verstoren dit proces.
De strijd om het leven van de beer
Talloze mensen sloten zich aan bij de moeilijke situatieMEDIA. Dankzij hun publicaties begon de ijsbeer Knut meer aandacht van gasten te trekken en de dierentuin aanzienlijke financiële winst te maken. Na de publicatie van een citaat van een van de dierenrechtenactivisten door de Duitse tabloid Bild, verenigden fans van dit dier over de hele wereld zich om degenen te steunen die besloten de baby te redden. Vanaf dat moment begonnen Knut de beer en zijn vrienden een echte strijd om te overleven. Kinderen en ouderen, studenten en arbeiders kwamen naar de protestacties. Knuts vrienden van over de hele wereld stuurden miljoenen brieven om iedereen te steunen die de baby ging verzorgen.
"Whipmania"
De zweep veroorzaakte een bepaald fenomeen:nieuwe popcultuur, die "Knutomania" heette. Mediaproducten, boeken en dvd's met de geliefde werden wereldwijd uitgebracht. De berenwelp is de belangrijkste bron van inkomsten van de dierentuin geworden. Alleen al in 2007 bedroeg het 5 miljoen euro. Het jaarlijkse bezoek aan de dierentuin is met 30% gestegen.
Publieke vertoning
Inwoners van de Duitse hoofdstad keken uit naarde kans om Knut te zien, die een echt symbool van de stad is geworden. Het werd voor het eerst gepresenteerd op 23 maart 2007. Al snel werd Knut de beer een "wereldster".
De "Knut Show" werd ongelooflijk populair, waarde beer speelde met zijn "voogd", Thomas Durfline, die helaas niet meer leeft. In de dierentuin en ver daarbuiten zijn ijsberen en diverse souvenirs met afbeeldingen van een populaire baby het meest populaire speelgoed.
Statistieken zeggen dat meer dan de helft van de jongens die in 2007 in Berlijn zijn geboren, Knut heette.
Naam gebruik
Het goede moet vroeg of laat terugkeren.Dankzij de geredde berenwelp is het inkomen van de dierentuin aanzienlijk gestegen. Naast het feit dat het aantal bezoekers verschillende keren toenam, slaagde de administratie van de instelling erin om de naam van de berenwelp als handelsmerk te registreren. Hierdoor kon hij producten verkopen met zijn schattige gezicht: notitieboekjes, T-shirts, knuffels en mokken, waar veel vraag naar was.
Zelfs voor de wereldberoemde organisatie Greenpeace is de Knut-beer een effectief wapen geworden dat wordt gebruikt in het milieubeschermingsprogramma.
Is het de moeite waard om mensen soms de schuld te geven?vluchtige sentimentaliteit maakt plaats voor handelsbelangen? Jaarlijks bracht Knut de beer meer dan 5 miljoen euro naar het dierentuinfonds. Zoals u zich kunt voorstellen, heeft dit de waarde van de aandelen van de instelling op de beurs van Berlijn aanzienlijk verhoogd. De afbeelding van het dier is periodiek verschenen op de covers van het tijdschrift Vanity Fair in het gezelschap van Hollywood-sterren, evenals op het beroemde logo van het ministerie van Milieu van het land. De euforie duurde niet lang: in 2008 verloor Knut zijn enige vriend - Thomas Dörflein stierf aan een hartaanval. Het joch was weer wees, en deze keer echt.
Afwijzing van "fellows"
Om Knut te troosten werd besloten hem naar het ijsberenverblijf te verplaatsen. Onder hen waren zijn biologische ouders Tosca en Lars.
Zoals later bleek, vriendelijk en aanhankelijkDe berenwelp werd opgejaagd door zijn "familieleden", jaloers op mensen, en hij werd vaak het slachtoffer van pesterijen door de "familie". Dierentuinmedewerkers merkten de verandering in het gedrag en de stemming van Knut niet op tijd, omdat ze zich zorgen maakten over het verschijnen van nieuwe nakomelingen.
In gevangenschap leven deze witte reuzen tot veertig jaar, maar het lot heeft niet zo'n geschenk voor Knut voorbereid. Het werd een monument voor een vreselijke menselijke ziekte - onzorgvuldigheid.
Plotselinge dood
Zodra Knut vier jaar oud was, met hemer was een tragedie die zichzelf aan pijn bezorgde in miljoenen mensenharten over de hele wereld. Op 19 maart 2011 viel Knut in zijn volière plotseling flauw en stierf.
Getuigen van de tragedie vertelden dat hij dat eerst had gedaande linkerpoot begon te trillen. Knut begon in een cirkel te lopen en viel toen in het zwembad. Ze konden de doodsoorzaak niet meteen vaststellen, de persdienst van de dierentuin kondigde aan dat er autopsie zou plaatsvinden.
Een andere bron, The Local, gebaseerd op resultatenoverleg met specialisten, noemt de doodsoorzaak van de beer een nog niet eerder geopenbaarde aandoening in het werk van de hersenen. Focus Magazine oordeelde dat Knut was verdronken na een epileptische aanval.
Whip the Bear - de doodsoorzaak
Na het openen van het lichaam van het dier, noemden dierenartsen een andere doodsoorzaak - encefalitis, die zich ontwikkelde tegen de achtergrond van een onbekende infectie.
Tegelijkertijd beweren voorstanders van dieren dat de pathologen sluw zijn en dat de beroemde beer "een beetje geholpen" werd om een wereld binnen te gaan van andere sterke stress en onbevredigend onderhoud in de volière.
Tegelijkertijd hebben deze verklaringen geen gedocumenteerd bewijs en kunnen ze daarom niet als officieel worden beschouwd.
Monument in de dierentuin
Ongetwijfeld verheerlijkten de beer Knut en Thomas - zijn trouwste en onbaatzuchtige vriend - de dierentuin, waar dit dier voorbestemd was om geboren te worden en te sterven.
Ongeveer 700 bezoekers waren getuige van de tragedie.Op 24 oktober 2012 herinnerden ze zich in de dierentuin van Berlijn opnieuw wat de favoriet van miljoenen was: de beer Knut. Een monument voor deze schattige jongen werd geopend op het grondgebied van de dierentuin. De auteur is de beeldhouwer Iosif Tabachnik. De compositie kreeg de naam "Dreamer Whip". Meer dan 300 mensen verzamelden zich bij de openingsceremonie.
Direct na de dood van het dier kwam iemand op het idee om er een knuffeldier van te maken en deze tentoon te stellen in een museum. Dit idee lokte een gewelddadig protest uit van Berlijners, maar desondanks werd het idee geïmplementeerd.
Aan het knuffeldier is ruim twee jaar gewerkt. De vacht van Knut is vastgelijmd aan het lichaam en is gemaakt van kunstmatig materiaal. De ogen zijn van glas en hebben een bruine tint. Nu is het een tentoonstelling van het Berlijnse museum.
