Wie is er te zien op een enorme ijsschots? Nou ja, natuurlijk een beer en een pinguïn!

Wie is er te zien op een enorme ijsschots?Dit is de vraag die nieuwsgierige kinderen vroeg of laat zullen stellen. En wij, volwassenen, denken zelf na over het antwoord. En echt, wie? Allereerst, wie kan daar wonen? Of kiest iemand misschien een drijvend blok als vervoermiddel? Laten we proberen hier meer in detail over te praten.

Wat is een ijsschots?

Uit de cursus van schoolgeografie of zelfs natuurlijke historie, herinneren we ons dat een ijsschots moet worden opgevat als een stuk ijs dat op het wateroppervlak drijft.

Het wordt gevormd om verschillende redenen, bijvoorbeeld wanneer de ijsbedekking wordt vernietigd door opwarming.

Over het algemeen zijn ijsschotsen er in verschillende maten. De grootste worden ijsbergen genoemd. Het was bijvoorbeeld vanwege zo'n kanjer dat de tragisch beroemde "Titanic" crashte.

Heel vaak wordt een ijsschots een middelbeweging van levende wezens. Maar wie is er te zien op een enorme ijsschots? Wie zijn haar passagiers? Als u erover nadenkt, kunt u, zelfs zonder een behoorlijke hoeveelheid kennis, meerdere vertegenwoordigers tegelijk noemen. Bijvoorbeeld een pinguïn, een beer, een walrus, een zeehond en natuurlijk een visser.

Grote veroveraar van de ijsbeer van de koude zee

Probeer je ogen te sluiten en je een koud wateroppervlak voor te stellen, en denk nu aan de lokale bewoners. Wie kun je mentaal tekenen op een enorme ijsschots? Dat klopt, ijsbeer!

Deze krachtige vertegenwoordigers van de fauna leven voornamelijklangs de kust en op het zeeijs. Hoe slagen ze erin om niet te bevriezen? Het feit is dat hun vacht waterafstotend en olieachtig is, waardoor ze zich prettig voelen in het koude water van Antarctica en letterlijk droog uit het water komen.

Maar dat is niet alles.De wol van de ijsbeer is ook buitengewoon warmtebesparend, dat wil zeggen, zelfs bij temperaturen onder het vriespunt op een enorme ijsschots kan de beer zich op zijn gemak voelen. Bovendien bewegen beren ook heel langzaam. Zo proberen ze de minste hoeveelheid energie te spenderen en rusten ze heel vaak en in grote hoeveelheden.

Opgemerkt moet worden dat ijsberen vleesetend zijn en zich voornamelijk voeden met vis en pelsrobben, die overvloedig aanwezig zijn op de noordelijke breedtegraden.

Volgens experts, wanneer ijsberen hun eigen huis in de sneeuw maken, maken ze holen met meerdere kamers, die zelfs een kap hebben.

Het is interessant dat deze soort beren, in tegenstelling tot de meer bekende bruine beren, niet overwintert, behalve voor drachtige vrouwtjes.

T. naar.bont speelt een zeer belangrijke rol in het leven van een dier; ijsberen houden nauwlettend toezicht op hun reinheid. Ze besteden elke dag ongeveer twintig minuten aan het verwijderen van vuil en voedselresten van hun jassen, omdat reinheid de kwaliteit van hun vacht beïnvloedt.

Vrolijke en rusteloze ondeugende mensen

We blijven de vraag beantwoorden wie dat kangezien op een enorme ijsschots. Natuurlijk een pinguïn. Deze grappige vliegende zeevogels worden vaak de hoofdpersonages, niet alleen in boeken, maar ook in kindercartoons. Dit is waarschijnlijk de reden waarom menigten toeschouwers zich altijd bij hun huis in dierentuinen verzamelen, die beter willen leren kennen.

Hoewel we opmerken dat ze niet alleen in koude streken voorkomen. Er is een soort van deze vogels die bijna op de evenaar leeft, op de Galapagos-eilanden, waar de temperatuur boven de 22 graden Celsius is.

De bewegingssnelheid van de pinguïn is niet erg hoog, slechts 1-2 kilometer per uur, maar de vogels onderscheiden zich door buitengewoon uithoudingsvermogen. Ze kunnen ongeveer 100 km lopen.

Vreemd genoeg verliezen pinguïns meer dan de helft van hun veren als ze beginnen te vervellen. Hierdoor kunnen ze niet zwemmen en eten ze pas als ze een nieuw verenkleed hebben.

Ondanks alles worden pinguïns als vogels beschouwd, hoewel ze helemaal niet kunnen vliegen. Ze staan ​​en zwemmen. Pinguïns brengen de helft van hun leven in het water door en jagen, ze kunnen het wel een half uur volhouden.

Het is moeilijk voor te stellen dat pinguïns voor vissen tot een diepte van 100 of zelfs 500 meter kunnen duiken! Maar omdat zo diep duiken niet gemakkelijk is, moeten pinguïns kleine steentjes inslikken.

Weinig mensen beseffen dat elk jaarpinguïns worden steeds minder, van de 14 soorten worden er al 13 ernstig met uitsterven bedreigd. Over het algemeen worden pinguïns beschouwd als een van de oudste bewoners van de planeet.

In feite hebben we de vraag beantwoord wieis in de eerste plaats te zien op een enorme ijsschots. Ten slotte merken we op dat als je in een of andere animatiefilm ziet hoe een witte beer en een pinguïn samen spelen, bedenk dan dat de regisseur gewoon niet de moeite nam om deze dieren te bestuderen. Dit kan simpelweg niet zijn: ijsberen en pinguïns leven op verschillende breedtegraden en komen nooit in het wild voor.