Stanislav Shushkevich (15 december 1934 g.) is een Wit-Russische wetenschapper en politicus. Van 1991 tot 1994 was hij voorzitter van de Hoge Raad van de Republiek Wit-Rusland. Vooral bekend als een vertegenwoordiger van Wit-Rusland, die de Belovezhskaya-overeenkomst over de oprichting van het GOS heeft ondertekend.
Oorsprong en jaren van studie
Waar begon Stanislav Shushkevich zijn leven?Stanislavovich? Zijn biografie begon in Minsk in een Pools-Wit-Russisch gezin. Zijn moeder, Gelena Razumovska, was een vertaler en schrijver die publiceerde in Poolse gedrukte media die in de jaren 1920 en 1930 in Wit-Rusland werden gepubliceerd, zijn vader was een Wit-Russische dichter en schrijver. Drie jaar na de geboorte van zijn zoon werd hij onderdrukt, diende hij tijd in de mijnen van Kuzbass en werd hij pas in 1946 vrijgelaten. Terugkerend naar zijn vaderland, begon hij les te geven op een plattelandsschool. Maar volgens de gemene praktijk van Stalins gevangenbewaarders, werd hij in 1949 opnieuw gearresteerd en verbannen naar het Krasnojarsk-gebied. Hij keerde uiteindelijk pas in 1956 terug naar Wit-Rusland.
Verrassend genoeg is het stigma van "de zoon van een vijand van het volk"die de levens van veel van Stanislav Shushkevich's leeftijdsgenoten verwoestte (en zelfs brak), had blijkbaar op geen enkele manier invloed op zijn lot. In 1951 studeerde hij af van school, in hetzelfde jaar ging hij naar de afdeling natuurkunde en wiskunde van de prestigieuze Wit-Russische Staatsuniversiteit (BSU), in het jaar van de vrijlating van zijn vader studeerde hij af en werd onmiddellijk een afgestudeerde student aan het Instituut voor Fysica van de Academie van Wetenschappen van de Wit-Russische SSR.
Het begin van een carrière in de Sovjetperiode
Na een korte tijd als "meesom" in zijn geboorteland te hebben gewerkt,Stanislav Shushkevich vertrekt naar de functie van senior engineer van de SKB van de radiofabriek van Minsk. In die tijd hield de fabriek zich bezig met de ontwikkeling en fabricage van instrumenten voor fysisch onderzoek. Met deze periode wordt een interessante aflevering geassocieerd, die Stanislav Shushkevich zelf gemakkelijk herinnert. De biografie bracht hem in het kort niet met iemand, maar met de toekomstige officiële huurmoordenaar van de Amerikaanse president Kennedy Lee Harvey Oswald.
Het feit is dat hij in 1959 in de USSR aankwameen toeristenvisum en verklaarde dat hij in de USSR wilde blijven. Na weigering probeerde hij demonstratief zelfmoord te plegen. Ze ontmoetten hem halverwege en bepaalden Minsk als zijn woonplaats, en stuurden hem naar een radiofabriek om te werken. Shushkevich, die vloeiend Engels sprak, kreeg de opdracht Russisch te studeren met een Amerikaan. Volgens zijn herinneringen maakte Oswald geen opvallende indruk, zag hij er lusteloos en onverschillig uit en was hij een middelmatige slotenmaker. Dit weerhield hem er echter niet van om in Minsk een jonge vrouw te verwerven, met wie hij spoedig terugkeerde naar de Verenigde Staten.
Wetenschappelijke carrière in de USSR
In 1961 keerde Stanislav Shushkevich terug naarWit-Russische Staatsuniversiteit, waar hij in zes jaar de weg van een senior ingenieur naar een hoofd van een wetenschappelijk laboratorium gaat. In 1967 werd hij benoemd tot vice-rector voor wetenschappelijk werk bij het Minsk Radio Engineering Institute. Volgens de herinneringen van Shushkevich zelf was hij op het moment van de nieuwe benoeming niet-partijgebonden. Deze omstandigheid maakte het voor hem erg moeilijk om op een nieuwe plek te werken, aangezien alle belangrijke beslissingen op het instituut in het partijcomité werden genomen zonder zijn deelname. Shushkevich wendde zich tot het stadspartijcomité en eiste een oplossing voor het probleem. Het resultaat was dat hij onmiddellijk werd toegelaten tot de Communistische Partij, waardoor hij zonder problemen kon blijven werken.
Sinds 1967 is hij twee jaar bij het instituut werkzaam als vicerector voor wetenschap.
In 1969 keerde Stanislav Shushkevich terug naar de Staatsuniversiteit, waar hij in 7 jaar hoogleraar en hoofd van de afdeling Nucleaire Fysica werd. Sinds 1986 is hij werkzaam als vicerector wetenschap aan de Staatsuniversiteit.
Het begin van een politieke carrière
Voor het begin Shushkevich Stanislav StanislavovichHij was een beroemde Wit-Russische wetenschapper, lid van de Wit-Russische Academie van Wetenschappen, de auteur van verschillende monografieën, meer dan 150 artikelen en 50 uitvindingen, ontving verschillende staatsprijzen.
In 1990 werd hij tot eerste plaatsvervanger gekozenVoorzitter van de Hoge Raad van Wit-Rusland. Na een poging tot staatsgreep in de USSR in augustus 1991 eiste hij de bijeenroeping van een buitengewone zitting van het parlement, maar dit werd geweigerd door de voorzitter, Nikolai Dementey.
Na de overwinning van Boris Jeltsin op de putschisten 26Augustus werd gekozen en. over. Voorzitter van het Parlement, en op 31 augustus werd de voorzitter. Tijdens zijn ambtsperiode steunde hij hervormingen naar een vrijemarkteconomie.
Belovezhsky-overeenkomsten
Volgens de memoires van Shushkevich belde hij BorisJeltsin naar het voormalige recreatiecentrum van het Centraal Comité van de CPSU in Belovezhskaya Pushcha in december 1991, niet om de USSR te vernietigen, maar in een poging een mechanisme tot stand te brengen voor toekomstige economische banden tussen Wit-Rusland en Rusland zonder de deelname van geallieerde instanties, die Sjoesjkevitsj in de toekomst als puur decoratief beschouwde, zoiets als losse confederatie. Het idee om Leonid Kravchuk daar uit te nodigen, ontstond ook na de instemming van de komst van Jeltsin.
Dit is hoe de drie leiders bijeenkwamen in PushchaSlavische republieken bewoond door broederlijke volkeren met een gemeenschappelijke wortel. Volgens Shushkevich werden overeenkomsten bereikt over het aangaan van economische banden tussen de drie republieken, maar rees de vraag of het nodig was om goedkeuring aan te vragen bij de president van de USSR Gorbatsjov. Ze wilden dit alle drie echt niet doen, maar niemand durfde openlijk voor te stellen het vakbondsverdrag op te geven. Gennady Burbulis, een naaste medewerker van Jeltsin, speelde de rol van het orakel dat de zin uitsprak, noodlottig voor ons allemaal, over het erkennen van de USSR als opgehouden te bestaan. Shushkevich herinnert zich dat hij op dat moment "enorm jaloers was op Burbulis".
Op 8 december tekende Stanislav Shushkevich bijBoris Jeltsin en Leonid Kravchuk, een document waarmee de Sovjet-Unie ophield te bestaan en werd omgevormd tot het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS).
Einde carrière
Verdere politieke carrière van onze heldlijkt erg op het pad van Leonid Kravchuk. Een poging om radicale markthervormingen door te voeren, de monsterlijke inflatie die door hen werd geïnitieerd, de waardevermindering van de geldbesparingen van Wit-Russen - dit alles leidde tot gezonde, niet-comprador politieke krachten tegen hem, die Sjoesjkevitsj in 1994 dwong af te treden. Hij probeerde in hetzelfde jaar ook om zich in de geschiedenis te registreren als de eerste president van Wit-Rusland (Stanislav Shushkevich), die deelnam aan de presidentsverkiezingen, maar won slechts 10% van de stemmen. Voorzichtige Wit-Russen hebben Alexander Loekasjenko tot president gekozen, onder wiens leiding het land slechts een groeiend BBP heeft sinds 1995 (het enige van alle post-Sovjetlanden).
Sindsdien meer dan 20 jaar Stanislav Shushkevichis in verzet tegen de Wit-Russische autoriteiten. Hij neemt extreem nationalistische en tegelijkertijd pro-westerse standpunten in, door te beweren dat Wit-Rusland sinds het einde van de 18e eeuw een kolonie van Rusland was, en vergelijkt de huidige orde in zijn land met het "Derde Rijk".
