Rendier: lezer, reaper en igrets

Deze bewoners van de toendra en noordelijke bossen verschillen van de rest van hun medemensen door de aanwezigheid van hoorns, die niet alleen bij mannen aanwezig zijn, maar ook bij vrouwen.

Своеобразный ареал обитания этих парнокопытных dieren vertrokken, excuseer de woordspeling, hun merkteken op hun hoeven: ze zijn erg breed. Dankzij dergelijke hoeven valt het rendier niet in de sneeuw, wat meer dan genoeg is in het noorden! De afmeting van zijn voetafdruk is ongeveer 10 bij 9,5 centimeter. Bovendien zijn brede hoeven een uitstekend hulpmiddel bij het verplaatsen op drassige bodems.

Rendier is groot genoegeen zoogdier met een lengte van twee meter en een schoft. Zijn wintervacht is ongewoon dik, lang en golvend; het is zo dicht dat geen wind het hert kan blazen. Zijn "bontjas" is meestal donkerbruin bij gedomesticeerde individuen en grijs bij wilde dieren. Het is interessant dat bijna alle soorten herten gevlekt worden geboren en wanneer ze opgroeien, veranderen ze van kleur. Trouwens, de grote hoeveelheid lucht in de wol geeft het hert een uitstekend drijfvermogen, wat het een ander uniek vermogen geeft - om gemakkelijk de rivieren over te steken!

Rendieren zijn te vinden in Siberië, Scandinavië en Groenland. Dit dier geeft de voorkeur aan voornamelijk bergachtige gebieden, rijk aan mos en alpengrassen die zijn dieet vormen.

Rendieren zijn nog steeds nomaden!In Siberië reizen ze bijvoorbeeld elk voorjaar langs de bos-toendra-route en in de zomer keren ze vanwege de overvloed aan vervelende muggen terug naar de taiga-bossen. Herten zwerven in enorme kuddes. Onderweg wachten hen veel gevaren in de vorm van hongerige wolven en andere roofdieren, wier slachtoffers oude of zieke dieren zijn. Een gezond en sterk hert is meestal te taai voor een grijs roofdier, maar alleen tot de eerste ijslaag in de sneeuw: de meeste herten snijden vaak hun voeten op het ijs, wat de "bosopvangers" gebruiken bij het aanvallen van lamme uitgeputte dieren.

Noordelijke en nobele herten: wie is er mooier?

Helaas is het rendier niet de eerste manin het dorp. " Korte benen, een kleine staart, hoektanden op de bovenkaak van mannetjes - dit alles maakt hem verre van het schoonheidsideaal, wat niet gezegd kan worden over het edelhert. Dit is een vrij groot evenhoevig zoogdier met een zeer gracieus en slank gestel en mooie vertakte hoorns.

Ter verdediging van zijn noordelijke broer merken we echter op dat deze een van de mooiste dieren van het noorden is.

Onvervangbare vriend

Noordelijke volkeren zijn volledig en volledig afhankelijkvan herten. Hun hele leven gaat zij aan zij met dit dier. De inwoners van het Noorden zorgen altijd voor de voedselrijke plaatsen voor deze herten, en dwalen ook achter de dieren aan in de weilanden. Bovendien zijn de rendieren het voorrecht van de rijken. "Je bent een arme man als je dit dier niet bezit!" - zegt de heerschappij van de noordelijke volkeren.

Leven in gevangenschap

Rendieren in gevangenschap wordt tammer, maar nog steeds niet de moeite waardvergeet dat dit een wild dier is. Zelfs zo'n gewone procedure als melken wordt pas mogelijk na een lange en vermoeiende lasso-vangst van een vrouwtje. Het wilde rendier streeft ernaar om zijn trotse "ik" te laten zien: het is nodig om zijn waakzaamheid enigszins te verminderen, aangezien een gedomesticeerd dier verandert in een wilde knappe man!