Een financiële instelling is ... Definitie

Geld in zijn verschillende vormen is er altijd geweestzal de basis vormen voor economische betrekkingen op micro- en macroniveau. Een financiële instelling is een actieve deelnemer in het monetaire systeem van een bepaald land of de internationale financiële markt.

Concept van financiële instellingen

Geld wordt ook verhandeld,die worden verkocht door kredietinstellingen. Een financiële organisatie is een economische agent (meestal een juridische entiteit) die onder licentie op de financiële markt opereert en diensten verleent voor de uitgifte van leningen, de verkoop van effecten en andere transacties die verband houden met de vorming van kasstromen.

Functies van financiële bedrijven

Fundamenteel doen financieringsmaatschappijen datintermediaire functies voor de herverdeling van middelen. Hun vlottende activa zijn deposito's die tegen een bepaalde vergoeding worden aanvaard van de bevolking en rechtspersonen, die vervolgens worden “verkocht” onder het mom van leningen aan andere deelnemers aan kredietrelaties. Dit is natuurlijk een primitief model van het werkingsmechanisme van financiële tussenpersonen, maar het principe blijft algemeen, alleen de schaal, vorm en deelnemers aan de transactie veranderen. Zo vervullen kredietinstellingen de volgende functies:

• Deelname aan de vorming en werking van de geld- en effectenmarkt.
• Herverdeling van monetair inkomen in de vorm van spaargeld van huishoudens, dat wil zeggen de omzetting ervan in investeringsfondsen.
• Raadplegen van deelnemers in economische betrekkingen en financieel beheer.
• Beoordeling en minimalisering van risico's.

Moderne financiële organisaties, hun typen en functies

Enkele onderscheidende kenmerken van deelnemersmonetaire relaties, evenals de eigenaardigheden van hun dienstverlening, maakten het mogelijk om ze in verschillende groepen in te delen. Op het niveau van elke moderne staat kunnen er de volgende vormen van financiële organisaties zijn:

1. Banken zijn intermediaire organisaties in de omloop waarvan zeer liquide middelen actief zijn: geld (elektronisch, contant) en effecten.
2. Niet-bancaire kredietinstellingen zijn indirect betrokken bij de herverdeling van spaargelden. Hun werkterrein is tamelijk zeer gespecialiseerd financieel beheer van het inkomen van klanten.
3. Investeringsmaatschappijen - beoordelen economische risico's en bepalen de meest aantrekkelijke investeringsgebieden.
4. Kredietverenigingen - bieden spaar- en leendiensten aan leden van de gemeenschap. Verschillen van commerciële bedrijven doordat ze niet het doel nastreven om winst te maken

Banken, hun kenmerken en typen

Een bancaire financiële instelling iseen tussenpersoon die helpt bij het “verkopen” van geld of een product / dienst, verleent adviesdiensten op het gebied van geldbeleggingen. Er zijn dus drie soorten banken:

1. Personal Finance Bank is een commercialeen instelling die tegen een vaste vergoeding contante leningen verstrekt aan de bevolking of aan economische actoren. Rente op leningen die door klanten worden betaald, is de belangrijkste bron van inkomsten voor commerciële banken. De kosten van deze kredietmaatschappijen zijn rente op deposito's (klantendeposito's). Het zijn de deposito's van spaarders die het grootste deel van het werkkapitaal van de bank vormen.
2. Verkoop financiële bank.De dienst van dit type instelling is bemiddeling bij de verkoop van duurzame goederen in termijnen. Tegelijkertijd wordt het aanbod en de verkoop van de goederen zelf niet door de bank uitgevoerd, maar door de handelsmaatschappij. De bank houdt alleen toezicht op de betaling van de aankoop.
3. Een investeringsbank is lid van de nationale eninternationale financiële systemen. Zijn cliënten zijn rechtspersonen en zelfs de overheid van de staat. De hoofdtaak van de investeringsinstelling is het aantrekken van investeringen in verschillende sectoren van de economie, alsook het bemiddelen bij de wederverkoop van bedrijven en op het gebied van transacties met effecten.

Scheiding van commerciële banken volgens het voorgesteldeDeze optie is nogal arbitrair, aangezien de meeste kredietorganisaties alle bekende activiteitengebieden bestrijken: zowel financiering als financieel beheer van investeringen.

Niet-bancaire kredietorganisaties

Niet-bancaire kredietinstellingen zijncommerciële ondernemingen die op basis van een vergunning bepaalde bankactiviteiten kunnen uitoefenen. Het werkingsprincipe is teruggebracht tot afwikkelingsoperaties, aangezien dergelijke structuren veel minder bevoegdheden hebben dan bancaire financiële instellingen. Voorbeelden van deze groep bedrijven zijn:

• Verzekeringsmaatschappijen.Het werkingsprincipe is teruggebracht tot de uitgifte van schuldverplichtingen die door klanten worden gebruikt om onvoorziene kosten te dekken, waarvan de lijst in het contract is vastgelegd. Om deze obligaties te kopen, betalen klanten een verzekeringspremie. Het verschil tussen de ontvangsten van verzekeringspremies en betalingen door de verzekeraar van schadevergoedingen (als dat natuurlijk gebeurt), evenals de administratiekosten van het bedrijf, is de winst van de IC.
• Pensioenfondsen zekertijd, contante bijdragen van klanten innen, werkkapitaal vormen en opbouwen. Bij het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd heeft de klant recht op een maandelijkse uitkering van voordelen uit het opgebouwde spaargeld. In dit geval opent de respondent een persoonlijke spaarrekening, die alleen het bedrag van de premies weergeeft, maar geen recht geeft om ze volledig te gebruiken. Het bedrag van de vergoeding wordt berekend op basis van een algemeen aanvaarde formule en kent een tijdslimiet. Pensioenfondsen kunnen zowel functioneren als financiële instellingen in de publieke sector in Rusland als als particuliere commerciële bedrijven.
• Pandjeshuizen werken op het gebied van persoonlijke financiënen verstrek kleine consumentenleningen. De lening wordt verstrekt onder de zekerheid van alleen juwelen en waardevolle materiële zaken, die, in geval van niet-terugbetaling van de schuld, in beslag worden genomen en op veilingen worden verkocht. Tot de vervaldatum van de bruikleen heeft het pandjeshuis geen recht op vervreemding van de verpande goederen, terwijl de organisatie wel verplicht is om de veiligheid van zaken te waarborgen. Inkomsten zijn in dit geval niet alleen de opbrengst van de verkochte sieraden, maar ook van de rente over de verstrekte lening, dat wil zeggen dat de klant niet alleen het geleende bedrag moet terugbetalen, maar ook een vaste rente.

Beleggingsinstellingen

Een financiële instelling voor investeringen iseen instelling die gespecialiseerd is in het aantrekken van investeringen van respondenten (investeerders). Het object van belegging zijn effecten (aandelen, obligaties, wissels). Hun kosten kunnen variëren afhankelijk van de huidige marktsituatie. Rassen van deze groep organisaties:

• Makelaars en handelaars zijn tussenpersonen bij de aan- en verkoop van effecten, handelend op basis van een vergunning.
• Investeringsmaatschappijen - vormen een soorteen gemeenschap waarvan de leden het bedrijf vertrouwen om hun investeringen te beheren. Zo'n unie maakt het dankzij investeringsportefeuilles mogelijk om de risico's van individuele investeerders tot niets terug te brengen.
• Investeringsfonds - een tussenpersoon tussen de geldschieteren de lener verschilt van conventionele makelaars doordat hij zijn eigen schuld uitgeeft, gemobiliseerd voor objecten die onderhevig zijn aan privatisering van andere bedrijven. Het fonds gebruikt de inkomsten uit de verkoop van zijn effecten om obligaties van andere organisaties te kopen. Het verschil tussen de verkoop en aankoop van deze effecten zijn de inkomsten van het fonds, en de resulterende winst aan het einde van het verslagjaar in de vorm van dividenden wordt onder de leden uitgekeerd.
• De beurs is een effectenmarkt, die ze in feite uitgeeft en voorwaarden biedt voor transacties met aandelen en wissels.

Kredietverenigingen

Kredietcoöperaties behoren tot deniet-bancaire kredietinstellingen, maar omdat een dergelijke organisatie geen winst nastreeft, kan deze worden toegeschreven aan een aparte groep. Het principe van de vakbond is gebaseerd op financiële wederzijdse bijstand van de aangesloten deelnemers.

Een soort kredietverenigingen zijn kassa'swederzijdse bijstand, die kan worden opgericht door een groep individuen en juridische entiteiten op een gemeenschappelijke basis, bijvoorbeeld territoriaal. Kredietverenigingen, zoals commerciële banken, verstrekken leningen tegen rente en nemen deposito's aan in de vorm van deposito's. Het enige verschil is dat deze diensten alleen beschikbaar zijn voor leden van de coöperatie, en een percentage van de verstrekte leningen wordt verdeeld onder de deelnemers naar rato van hun bijdragen.

De noodzaak om een ​​MFI te creëren

De grote depressie in de jaren dertigvan de vorige eeuw, de ineenstorting van de Europese regionale markt als gevolg van de Tweede Wereldoorlog, de verwerping van de gouden standaard door de meeste landen, talrijke regionale en wereldcrises in de naoorlogse periode dienden als voorwaarden voor het creëren van één gecentraliseerd systeem voor het reguleren van deviezenrelaties.

Zo werd in 1944 g., als resultaat van onderhandelingen, waaraan 29 landen deelnamen, werd besloten om een ​​nieuw monetair systeem op te richten - het Internationaal Monetair Fonds (IFI). De Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (IBRD) werd opgericht als uitvoerend orgaan.

Grote financiële instellingen in de wereld

Voor het functioneren van de monetaire en financiële betrekkingen in de wereld zijn IFI's en IBRD natuurlijk niet voldoende. De doeltreffendheid van internationale economische betrekkingen wordt verzekerd door de volgende instellingen:

• De International Development Association (IDA), die leningen verstrekt aan ontwikkelingslanden tegen gunstige voorwaarden.
• International Finance Corporation - ondersteunt de particuliere sector van staten.
• International Investment Guarantee Agency - reguleert investeringsstromen in ontwikkelingslanden.
• Bank for International Settlements - voert internationale financiële transacties en valutatransacties uit tussen centrale banken van verschillende staten.

Naast wereldwijde internationale financiële instellingen zijn er ook regionale:

• Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling - trekt investeringen aan in de Europese economische regio en voert ook kredietverleningsactiviteiten uit.
• European Financial Society - voert bankactiviteiten uit in de Europese regio.
• Europese Investeringsbank.
• Asian Development Bank - verstrekt zachte leningen aan Aziatische landen.
• Afrikaanse Ontwikkelingsbank.
• Inter-Amerikaanse ontwikkelingsbank.
• Liga van Arabische Staten - zorgt voor effectieve economische betrekkingen tussen Arabische landen.

overzicht

Net zoals de vraag het aanbod genereertconsumentenmarkt, het bestaan ​​van monetaire en deviezen- en economische betrekkingen leidt tot de opkomst van financiële instellingen, waarvan de vormen verschillen afhankelijk van de specifieke kenmerken van hun functioneren. Sommigen van hen werken uitsluitend op het gebied van particuliere kredietverlening, terwijl anderen diensten verlenen aan rechtspersonen en overheidsinstanties. Tegelijkertijd functioneren financiële instellingen van de staat die verantwoording afleggen aan de overheid in nauwe relatie met commerciële kredietinstellingen.