De meeste mensen hebben hun eigen ideeover Siberië. Iedereen is het er echter over eens dat dit onherbergzame land een uniek land is, op het grondgebied waarvan je wilde uithoeken van de natuur kunt vinden, waar al jaren geen enkele persoon is geweest.
Buitenlanders zijn er zeker van dat dit eindeloze met sneeuw bedekte gebieden zijn, waar je geen enkel dier, vogel of mens zult vinden. Wat is het werkelijk en wat is de aard van Siberië?
grondgebied
Источники указывают различную площадь Сибири.Gemiddeld gaat het om 10 tot 12 miljoen vierkante kilometer land. Het verschil van maar liefst 2 miljoen wordt verklaard door het verschil in opvattingen van wetenschappers: sommigen geloven dat het Verre Oosten deel uitmaakt van Siberië, terwijl anderen het Verre Oosten als een aparte regio onderscheiden. Om deze reden zijn de grenzen van het Siberische Federale District nogal moeilijk te bepalen: vanuit het westen zijn dit zeker het Oeralgebergte, vanuit het noorden wordt het gebied omkaderd door de Noordelijke IJszee, vanuit het zuiden strekt de grens van ons land zich uit en de oostgrenzen zorgen voor veel controverse - sommige wetenschappers zijn geneigd de ruggen van de Pacifische waterscheiding als grens te beschouwen. Kortom, deze regio bevindt zich op hoge en middelste breedtegraden. Het klimaat van het grootste deel van de grootste regio van ons land is onherbergzaam, scherp continentaal en erg hard.
natuur
De aard van Siberië is buitengewoon divers, niet in het minstgraad vanwege de ongelooflijke omvang van het land. De grootste regio's van dit deel van het land zijn de West-Siberische vlakte, het centrale Siberische plateau, de bergen in het noordoosten en de bergen van Zuid-Siberië.
Wildlife of Siberia verandert voornamelijk metzuid richting noord. Het is mogelijk om een duidelijke verdeling van natuurlijke zones te traceren in bos-steppe, toendra, etc. In de bos-toendra en toendra komen mossen, korstmossen en overblijvende grassen het meest voor. Taiga is het meest typerend voor de landen van Siberië. Naaldbossen strekken zich uit over een oppervlakte van wel tweeduizend kilometer zonder tekenen van bewoning. De donkere naald taiga wordt voornamelijk gevormd uit sparren en sparren. Je kunt ook vaak Siberische ceder vinden. Taiga met lichte naalden is meer typisch voor plaatsen ten oosten van de Yenisei. Deze taiga is voornamelijk samengesteld uit Daurische lariks. Een ongelooflijk natuurlijk monument is een linde-eiland in Altai.
Ten zuiden van de taiga-natuur van West-Siberiëvertegenwoordigd door steppen en bossteppen. Eigenlijk is dit precies de plek waar de wilde natuur ophoudt. Het waren deze gebieden die het meest werden veranderd door de aanwezigheid van de mens en de gevolgen van zijn economische activiteit. De voormalige steppen zijn nu akkerland geworden, de prachtige moerassige weilanden in hooilanden. Sommige unieke dieren worden vandaag alleen herinnerd door zeldzame honderdjarigen. De aard van Siberië heeft veel diersoorten voor altijd verloren, waarvan sommige nog steeds te zien zijn in lokale reservaten.
flora
De flora van bergachtige gebieden is zeer divers,dit is vooral duidelijk te zien in omstandigheden van hoogtezonaliteit. De uitlopers vertegenwoordigen dus de vegetatie van de steppen, de hellingen zijn bergachtige taiga-massieven, de hoge ruggen zijn boomloze landschappen die rijk zijn aan forbs, toendra's en stenen placers.
Zo'n rijke natuur van Siberië heeft nogaleen lange lijst van zeldzame planten. Alleen in Siberië is er een grootbloemige pantoffel, een groot kunstaas, een anemoon Baikal en vele andere planten die op de pagina's van het Rode Boek zijn gegraveerd.
