Uiterlijk van Tataren uit verschillende regio's: overeenkomsten, verschillen en kenmerken

Krim-Tataren als een aparte natieverscheen ongeveer in de 15e eeuw. Voordien woonden verschillende stammen en volkeren op het grondgebied van het schiereiland, waaruit deze nationaliteit werd gevormd. Nu lijkt het uiterlijk van de Tataren nauwelijks op dat van 500 jaar geleden. Bovendien zijn mensen die in verschillende landen en regio's wonen totaal verschillend van elkaar.

Vertegenwoordigers van deze natie wonen voornamelijk in het zuiden.Oekraïne, Rusland, Roemenië, Turkije en Oezbekistan (waar ze halverwege de vorige eeuw massaal vanuit de Krim werden gedeporteerd). In verband met deze hervestiging werden de Krim-Tataren (wier uiterlijk in die tijd grotendeels Slavisch was) gedwongen samen te leven met Aziatische volkeren, waardoor veel nationale kenmerken verloren gingen.

Nu, na hun terugkeer naar hun historische thuisland(aan het einde van de vorige eeuw begonnen ze terug te keren naar de Krim), probeert dit volk hun tradities nieuw leven in te blazen. Maar in ballingschap gingen niet alleen culturele en historische waarden verloren, ook het uiterlijk van de Tataren veranderde. “Rasechte” vertegenwoordigers van deze natie zijn tamelijk lange mensen met licht (vaak lichtbruin of rood) haar, lichte ogen en huid. Door zich echter te mengen met de Oezbeken en andere vertegenwoordigers van de oosterse volkeren, kregen veel Tataren een donkere huid, bruine ogen, donker haar en een typisch Aziatisch type gezicht.

Ondanks dit uiterlijke verschil is het leven verre vanhet vaderland leidde niet tot grote interne strijd. Nu, net als decennia geleden, proberen Krim-Tataren in harmonie te leven, kinderen in gezinnen worden opgevoed met inachtneming van traditionele moraliteit en religie (de meesten van hen belijden de islam), respect voor ouderen, wederzijdse hulp en ondersteuning.

Ondanks het feit dat sommige Tataarse jongerenneemt geen rituelen waar en lijkt meer en meer op Europeanen in gedrag, de belangrijkste tradities (respect voor ouderen, vakanties, bruiloften en enkele andere evenementen) behouden nog steeds hun identiteit. Natuurlijk verschilt het uiterlijk van de Tataren nu weinig van het uiterlijk van vertegenwoordigers van andere nationaliteiten: niemand draagt ​​nationale kostuums, vrouwen, ondanks het feit dat ze tot de islam behoren, staan ​​zichzelf toe om cosmetica te gebruiken, onthullende outfits te dragen en alleen verschillende evenementen bij te wonen (wat was absoluut onaanvaardbaar voor tientallen jaren terug).

Maar dit alles betreft vooral inwoners van grootsteden, in afgelegen nederzettingen en het binnenland van de Krim-steppen, velen leven op een heel andere manier dan in de stad, inclusief de Tataren. Het uiterlijk (man, vrouw, kind) doet meer denken aan die vertegenwoordigers van de natie die in de vorige eeuw leefden. Meisjes gedragen zich bescheidener, kinderen - gehoorzamer. In veel dorpen worden alle tradities met uiterste precisie nageleefd, inclusief vasten en festivals, bruiloften en begrafenissen.

Geografisch gezien vertegenwoordigers hiervanmensen zijn verdeeld in uitlopers van de bergen (Tatlar), steppe (nogai) en zuidkust (boilu). Het uiterlijk van de Tataren hangt ook af van deze aansluiting. Dus nogai hebben meer uitgesproken Aziatische gelaatstrekken, een dichte lichaamsbouw en een klein postuur. Tatlar lijken meer op Slaven - ze hebben een lichte huid en zijn lang. Wat betreft de boilu, ze hebben meestal een donkere huidskleur, maar zijn groter dan de Nogai en Tatlar, hun gelaatstrekken zijn aangenamer, zij het groot. Momenteel zijn vertegenwoordigers van alle drie de richtingen zo gemengd dat er geen duidelijke grens meer bestaat.