Het dorp Ladoga in de regio Leningrad is een van dede oudste nederzettingen van Noordwest-Rusland. Het was hier in de vroege middeleeuwen dat de Russische staat werd geboren. In de tweede helft van de 12e eeuw begint de kerstening van deze landen. Op initiatief van Vladyka Nifont werden in Ladoga zeven (volgens andere bronnen - acht) kerken gebouwd. Alleen de kerk van St. George in Ladoga en de kathedraal van de veronderstelling aan de rand van het nonnenklooster zijn tot op de dag van vandaag volledig bewaard gebleven.
De geschiedenis van de bouw van de St. George Kerk
De tempel is gebouwd na de overwinning van de Russische troepenZweden aan de Voronega-rivier. De exacte datum van de start van de bouw is niet bepaald, het is alleen bekend dat de kerk werd gebouwd in 1165-1166. In 1445 groeiden de muren van een mannenklooster rond de tempel. De stichter van het klooster was aartsbisschop Efimiy van Novgorod. Vladyka besteedde veel aandacht aan de reparatie van de kerk, evenals aan de schilderijen aan de muren van het klooster. Na zoveel jaren moesten de fresco's worden bijgewerkt. De kunstenaars stonden voor de taak om de oude schilderijen te behouden en de eerder aangenomen stijl en inhoud te volgen bij het maken van nieuwe fresco's.
Tegelijkertijd werd de tempel bedekt met een nieuw dak, werd de altaarbarrière vervangen en werd een iconostase met twee niveaus geïnstalleerd. In deze vorm bestond het klooster tot het begin van de tijd van onrust (XVI-XVII eeuw).
In 1584-1586 kwam de kerk van St. George inLadoga onderscheidde zich door de puntgevel van de gewelven en het conische uiteinde van de koepel. Een belfort met twee overspanningen werd over de westelijke gevel bevestigd. Tijdens de revisie van de tempel in 1683-1684. De gevelafdekking werd vervangen door een schilddak, de trommel werd opgetild, vier ramen werden gelegd en de raamopeningen werden besprenkeld. Helaas werd er op dit moment niet genoeg aandacht besteed aan de fresco's, waarvan er vele van de muren werden geslagen en verloren gingen onder de nieuwe vloer.
Wetenschappelijke restauratie van de tempel
Interesse in oude Russische schilderkunst herleefde inbegin 19e eeuw. De kerk van St. George in Ladoga, waarvan de geschiedenis eeuwen teruggaat, viel onder de auspiciën van de keizerlijke archeologische commissie. Door de inspanningen van enthousiastelingen zijn de meeste fresco's bewaard gebleven. De afbeeldingen zijn gekopieerd door de kunstenaar V.A. Prokhorov, N.E. Brandenburg. Onderzoekers uit de Russische oudheid V.N. Lazarev, V.V. Suslov bestudeerde de artistieke kenmerken van de fresco's.
De restauratiewerkzaamheden werden voortgezet in de 20e eeuwtempel, die werd ingewijd in 1904. Door een gelukkig toeval ontsnapte de kerk van St. George in Ladoga aan monsterlijke vernietiging in de tijd van militant atheïsme. Architecten, historici, kunstenaars van restauratieateliers - V.V. Danilov, E.A. Dobmrovskaya, A.A. Draga en anderen. In 1996 is de restauratie afgerond. Als gevolg hiervan kreeg de Sint-Joriskerk zijn oorspronkelijke uiterlijk. De muren van de tempel werden bevrijd van buitenlandse lagen en nu worden de werken van oude Russische kunst die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven onder de aandacht van parochianen gebracht.
Over Saint George
De patroonheilige van de kerk is de heilige martelaarGeorge, die zijn landgenoten ertoe aanzette het christelijk geloof te aanvaarden. De bekering van de inwoners van Palestina tot het christendom vond plaats als gevolg van de overwinning van de heilige op de machten van het kwaad, bekend als het wonder van George van de slang.
In die tijd waren de inwoners van de Palestijnse stad Gevalawaren heidenen. De stadsmensen waren erg bang voor de vreselijke slang die in het meer leefde en mensen at. Om zijn onderdanen te redden, beval de koning elke dag een kind door de slang te worden opgegeten. Eens waren er geen kinderen meer in de stad en werd de koninklijke dochter geofferd aan het monster.
Het meisje stond bij het meer, nam ontslagzijn lot, toen plotseling, uit het niets, een ruiter verscheen. Het was Sint-Joris, die de stedelingen te hulp reed. Met Gods hulp in de naam van Jezus Christus werd de slang verslagen, vastgebonden en aan de Palestijnen gegeven als vergelding. Toen ze het verslagen monster zagen, verheugden de mensen zich en geloofden ze in Christus.
Het wonder van George over de slang wordt belichaamd in de icoon met dezelfde naam.Het gezicht van Sint-Joris, die het monster overwint, symboliseert de overwinning van de mens over de machten van het kwaad, over zijn zwakheden, hartstochten en twijfels in het geloof. De strijd tegen het kwaad moet niet alleen om jezelf heen zijn, maar ook binnen jezelf.
Kerk van St. George in Ladoga: architectuur
Zoals hierboven vermeld, dankzij de vruchtbarewerk van veel mensen, werd de tempel in zijn oorspronkelijke vorm hersteld. Het gebouw komt overeen met de stijl van religieuze gebouwen uit het pre-Mongoolse tijdperk. De kerk heeft één koepel, heeft vier pilaren en drie even hoge apsissen. De hoogte van de tempel is vijftien meter en de oppervlakte van het klooster is tweeënzeventig vierkante meter.
Ramen in de noord-, zuid- en oostgevelsasymmetrisch gerangschikt. Traditionele symmetrie is alleen te zien op de westelijke gevel. Dankzij deze architectonische oplossing wordt er enige dynamiek geïntroduceerd in het uiterlijk van de tempel, terwijl het gebouw er klassiek niet strikt en evenredig uitziet.
Asymmetrie heeft een functionele betekenis:de ramen zijn zo geplaatst dat er daglicht naar binnen komt. Raamopeningen aan de wanden van de noord- en zuidgevel zijn ontworpen in de vorm van een piramide. De ramen beneden openen onder het koor. De koorvertrekken op de tweede laag van de westelijke hoeken van de kerk zijn verbonden door een houten dek. De trap naar het koor bevindt zich in de westelijke muur.
Er zijn verschillende oostelijke delen van de zijgevels van de tempel.verkleind, de apsissen lijken in de muur te zijn gedrukt, de trommel is merkbaar naar het oosten verschoven. De kerk is niet strikt gecentreerd, wat typerend was voor de Novgorod-architectuur van die tijd. De tempel werd gebouwd op het grondgebied van de vesting, dus de ambachtslieden moesten rekening houden met de bestaande gebouwen.
Tempel muurschilderingen
De Sint-Joriskerk is versierd met fresco's uit de vroege XIIeeuw. Byzantijnse kunst is verweven met de sociale behoeften van het oude Rus. Het doel van de schilderijen is om mensen op te voeden, om parochianen vertrouwd te maken met christelijke waarden. Saint Clemens van Rome werd vooral vereerd op het land van Novgorod.
De fresco's van de Sint-Joriskerk zijn in één stuk gemaaktstijl. De kunstenaars van die tijd beschikten over de nodige technische vaardigheden, voelden de kleur, kenden het perspectief en de patronen van interactie van tekeningen met de ruimte van de tempel.
Tot onze tijd slechts een vijfde vanfresco's. De schildering van de koepel en de trommel met de compositie "Ascension of the Lord" is het duidelijkst zichtbaar. Bovenaan het altaargedeelte zijn de koningsprofeten David en Salomo afgebeeld, die door de Novgorodianen vereerd werden vanwege hun wijsheid en zorg voor christenen. De gezichten van de oudsten zijn gericht tot de heersers: Jesaja, Jeremia, Micha, Gideon, Nahum, Ezechiël. Ook bewaard gebleven zijn afbeeldingen van de Moeder van God, de aartsengel Gabriël, bisschop Johannes de Barmhartige, George de Zegevierende, engelen.
Locatie van de kerk
De kerk van St. George staat in het dorp StarayaLadoga. Dit is de oudste nederzetting in de hele regio Leningrad. In 753 werden hier de eerste gebouwen ontdekt. Ladoga wordt in het "Tale of Bygone Years" genoemd als het bezit van Prins Rurik. Volgens de Novgorod Chronicle wordt Profetische Oleg begraven op het grondgebied van het dorp.
Naast de St. George-kerk is er in Staraya Ladoga een museumreservaat met dezelfde naam, het fort Staraya Ladoga, een vrouwen- en mannenklooster.
