Het grootste cluster van vulkanen bevindt zich inde "vuurgordel" van de aarde - de vulkanische ring in de Stille Oceaan. Het is hier dat 90% van alle aardbevingen in de wereld plaatsvond. De zogenaamde vuurgordel strekt zich uit langs de gehele omtrek van de Stille Oceaan. In het westen, langs de kust van het schiereiland Kamtsjatka tot Nieuw-Zeeland en Antarctica, en in het oosten, door de Andes en de Cordillera, bereikt het de Aleoeten van Alaska.
Een van de momenteel werkende centra van de "brandgordel"is gelegen in het noorden van het eiland Sumatra in Indonesië - Sinabung vulkaan. Deze een van de 130 vulkanen op Sumatra valt op omdat ze de afgelopen zeven jaar constant actief was en de aandacht trok van zowel wetenschappers als de media.
Kroniek van Sinabung
De eerste uitbarsting na vier eeuwen slaapde Indonesische vulkaan Sinabung begon in 2010. In het weekend van 28 en 29 augustus was er een ondergronds gerommel en gezoem. Veel inwoners, ongeveer 10.000 mensen, vluchtten weg van de ontwaakte vulkaan.
De Sinabung-vulkaan werd zondagavond wakkertot slot: de uitbarsting begon met een krachtige uitstoot van een kolom as en rook meer dan 1,5 km omhoog. De explosie op zondag werd gevolgd door een krachtigere op maandag 30 augustus 2010. De uitbarsting eiste het leven van twee mensen. In totaal werden ongeveer 30.000 omwonenden gedwongen hun huizen en velden bedekt met vulkanische as te verlaten met een verloren oogst. Op de onderstaande foto rennen bewoners weg voor een aswolk.
In februari 2014 sloeg een ramp toe. Nadat de vulkanische activiteit was gestopt (begin januari), mochten de geëvacueerde inwoners van dorpen op meer dan 5 km van de vulkaan naar huis terugkeren. Maar onmiddellijk daarna, op 1 februari, werden 16 mensen gedood door een krachtige lava-afgifte en pyroclastische stroom.
En tot nu toe kalmeert de Sinabung-vulkaan niet: een kolom van as en rook is kilometers lang zichtbaar, uitbarstingen van verschillende sterke punten en duur stoppen niet en nemen het leven van waaghalzen die het risico liepen terug te keren naar de uitsluitingszone van de vulkaan met een straal van 7 km, die werd georganiseerd door de regering van Sumatra na de ramp van 2014.
Het is opmerkelijk dat je dat in de uitsluitingszone kuntontmoet hele steden en spookdorpen, afbrokkelend, leeg, alsof de apocalyps de aarde al had ingehaald. Maar er zijn ook dappere boeren die aan de voet van de Sinabung-vulkaan blijven wonen. Wat trekt hen zo aan?
Waarom vestigen mensen zich aan de voet van vulkanen?
De grond op de hellingen van vulkanen is buitengewoon vruchtbaarvanwege mineralen die het met vulkanische as binnendringen. In een warm klimaat kan er meer dan één gewas per jaar worden geteeld. Daarom verlaten de boeren van Sumatra, ondanks de gevaarlijke nabijheid van de Sinabung-vulkaan, hun huizen en bouwland niet aan de voet.
Naast landbouw ontginnen ze goud, diamanten, erts, vulkanische tufsteen en andere mineralen.
Waarom is een vulkaanuitbarsting gevaarlijk?
Onder mensen die niet geologisch levenactief terrein, is het een algemeen cliché dat een vulkaanuitbarsting uitsluitend wordt geassocieerd met de stroming van lava, die langs de berghelling stroomt. En als een persoon het geluk heeft om aan de andere kant ervan te bezinken en gewassen te zaaien, dan is het gevaar geweken. Anders hoef je alleen maar hoger op een rots te klimmen of te zwemmen op een rotsblok tussen de lava, zoals op een ijsschots op water, het belangrijkste is om niet te vallen. En het is beter om op tijd naar de rechterkant van de berg te rennen en een uur of twee te wachten.
Lava is absoluut dodelijk. Evenals een aardbeving die gepaard gaat met een vulkaanuitbarsting. Maar de stroom gaat nogal langzaam, en een fysiek compleet persoon kan er vanaf komen. Een aardbeving heeft ook niet altijd een grote omvang.
In feite zijn pyroclastische stromen en vulkanische as een groot gevaar.
Pyroclastische stromen
Heet gas dat uit de diepte barstvulkaan, raapt stenen en as op en veegt alles op zijn pad weg, naar beneden haastend. Dergelijke stromen bereiken snelheden van 700 km / u. Je kunt je bijvoorbeeld de Sapsan-trein op volle snelheid voorstellen. Zijn snelheid is ongeveer drie keer minder, maar desondanks is de foto behoorlijk indrukwekkend. De temperatuur van gassen in de meeslepende massa bereikt 1000 graden, het kan al het leven onderweg binnen enkele minuten verbranden.
Een van de dodelijkste pyroclastischestromen, bekend in de geschiedenis, doodden 28.000 mensen tegelijk (volgens sommige bronnen tot 40.000 mensen) in de haven van Saint-Pierre op het eiland Martinique. Op 8 mei 1902, 's ochtends, wierp de vulkaan Mont Pele, aan de voet waarvan de haven zich bevond, na een reeks monsterlijke explosies een wolk van heet gas en as uit, die de nederzetting binnen enkele minuten bereikte. De pyroclastische stroom vloog door de stad met een halsbrekende snelheid, en er was zelfs geen ontsnapping mogelijk, zelfs niet op het water, dat onmiddellijk kookte en iedereen doodde die erin viel van omgevallen schepen in de haven. Slechts één schip wist de baai uit te komen.
In februari 2014 kwamen 14 mensen om het leven tijdens de uitbarsting van de Indonesische vulkaan Sinabung.
Vulkanische as
Op het moment van de uitbarsting, as en vrij grootrotsen die door een vulkaan worden uitgeworpen, kunnen verbranden of verwonden. Als we het hebben over de as die alles bedekt na de uitbarsting, dan zijn de gevolgen langduriger. Op zijn eigen manier is het zelfs mooi - het post-apocalyptische landschap van het eiland Sumatra op de onderstaande foto bevestigt dit.
Bovendien is het in grote hoeveelheden schadelijk voor de landbouw.
Auto's, vliegtuigen, waterzuiveringsinstallaties, zelfs communicatiesystemen - alles breekt af onder een laag as, die indirect ook een gevaar voor mensenlevens vormt.
Extreem toerisme
Mens en natuur blijven een ongelijke strijd met elkaar voeren!
