Is de marginale die in de toekomst leeft?

Negatieve betekenis heeft zijn intrede gedaan in onze samenlevingde woorden "marginaal". Dit komt waarschijnlijk door de directe vertaling uit het Latijn: "gelegen aan de rand, op de grens." Hij gaf het woord een vleugje van iets gederubriceerds, bijna wortelloos. Een marginaal is iemand die aan de zijlijn staat, niet aan degenen die vooraan staan, of aan degenen die de tijd proberen te stoppen.

Dat wil zeggen, zo iemand valt op dit moment uit de main, stereotiep

perceptie van alles wat er in het culturele of sociale leven gebeurt.

Deze definitie kan als volledig worden aangepastongeschoolde, gedegradeerde mensen die leven met primitieve verlangens, en degenen wier creaties en uitspraken in vele jaren zoiets als de Bijbel zullen worden. Omdat ze op dit moment gewoon zij zijn. En ze hebben geen algemeen aanvaarde positie in relatie tot de wereld om ons heen. De randnummers zijn te vreemd, onbegrijpelijk. Ze passen niet in het raamwerk, en dit beangstigt, maakt dat men op zijn hoede is voor zo iemand.

Ruzie over wie de marginale is,je begrijpt dat hij geen duidelijk uitgedrukte positieve of negatieve kleur kan hebben. Inderdaad, samen met daklozen, drugsverslaafden en "gopniks" die zich niet aan de samenleving hebben kunnen aanpassen en de regels ervan hebben afgewezen, kunnen onder de gemarginaliseerde mensen Leonardo da Vinci, Einstein of graaf Tolstoj zijn. Ze waren ook "mensen op zichzelf", zij die volgens hun eigen regels leefden.

Dus een marginaal is iemand die eruit valteen aantal bekende, algemeen aanvaarde, begrijpelijke. Dit is een toestand van "grens", het midden tussen het begrijpelijke en het grote, dat wat in de toekomst zal schijnen, of tussen het begrijpelijke en het waardeloze, onfatsoenlijke, dat wat zal verdwijnen samen met de dood van zijn drager.

Het meest verbazingwekkende in het concept, het marginale isonvoorspelbaarheid van verdere ontwikkelingen voor een persoon die niet past in het dagelijkse leven van zijn tijdgenoten. Immers, de dragers van een dergelijke houding ten opzichte van de wereld lopen aanvankelijk uit de pas. Dit betekent dat niets en niemand hun verdere lot kan beïnvloeden. De tijd bepaalt zelf wat er leeft en wat in de vergetelheid raakt.

Immers, zelfs degenen die zichzelf verkondigenoppositionisten, blijven denken volgens algemeen aanvaarde criteria, en ten slotte gehoorzamen aan de normen van gedrag, taal, denken. Voor de marginale kunnen er per definitie geen criteria zijn aan de hand waarvan we zijn nalatenschap kunnen beoordelen. Hij staat tenslotte buiten tijd en situatie. Daarom is het heel gemakkelijk om iemands charlatanisme als innovatie te beschouwen, en een "man uit de toekomst" als krankzinnig te beschouwen.

Dit is de tragedie van de situatie.Het is erg moeilijk voor ware profeten om de hand te reiken, en het is gemakkelijk voor valse profeten om verkeerde, valse richtlijnen te geven. Nee, er zijn geen duidelijke criteria, zowel in de kunst als in de cultuur, om de waarheid van dit of dat fenomeen te bepalen.

De marginale is degene die zich opstapelt, verdientkenmerken van denken, principes die in toekomstige generaties zullen worden overgenomen. Hij is een soort gist waarop een nieuw beeld van de mensheid zal verrijzen. Wat nu als niet-systemisch wordt beschouwd, kan morgen de dominante mening en norm van perceptie worden. Maar misschien is het niet zo!

Dus, sprekend over wie de persoon is die vertroksommige ideeën over de wereld en, naar de mening van tijdgenoten, die zich niet bij anderen hebben aangesloten, zullen we begrijpen dat dit een marginaal is. De betekenis van het woord zelf suggereert dat dit een nogal complex ondefinieerbaar fenomeen is dat alleen onze nakomelingen terecht kunnen waarderen.