In de economieën van veel moderne staten, waaronder:inclusief Rusland, valt een aanzienlijk deel van het BBP op natuurlijke monopolies. In de regel zijn dit de grootste in termen van omzet, infrastructuur, financiële mogelijkheden, geavanceerd in termen van technologie, ondernemingen. De activiteiten van de relevante zakelijke entiteiten spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van de nationale economie van het land, en dit is te wijten aan de regelmatige tussenkomst van de staat in juridische relaties met hun deelname. Hoe ontstaan natuurlijke monopolies? Hoe gaan ze om met overheidsinstanties?
Wat is de essentie van de onderwerpen van natuurlijke monopolies?
Monopolie wordt meestal begrepen als de toestand van de marktgoederen of diensten, waarin deze of gene economische entiteit de mogelijkheid heeft om zaken te doen in de meest comfortabele omstandigheden - in termen van prijsstelling, toegang tot leveranciers, verkoopmarkten, personeel, technologieën. Moderne economen classificeren monopolies in 3 hoofdtypen: gesloten, natuurlijk, open. We zijn geïnteresseerd in de bijzonderheden van het tweede type monopolie.
Het verwijst naar de toestand van de markt waarin:Deze of gene onderneming heeft, om redenen die buiten haar controle liggen en vaak geen marktkarakter hebben, een voordelige positie in de markt en alle middelen om een leider in haar segment te worden. De onderwerpen van natuurlijke monopolies zijn dus ondernemingen die, om redenen buiten hun controle, de markt leiden en daarom hun prijzen kunnen bepalen, de mogelijkheden gebruiken om winstgevende leveranciers en distributiekanalen voor goederen te vinden.
Natuurlijk monopolie is praktisch beschermd tegen:wedstrijd. Deze omstandigheid kan de vooruitzichten voor bedrijfsontwikkeling zowel positief als negatief beïnvloeden. Het positieve aspect van weinig concurrentie is vooral de mogelijkheid van bedrijfsplanning op lange termijn. Een onderneming die ervan overtuigd is dat ze zaken zal doen met hoge omzetten en stabiele winsten, kan succesvol investeren in de modernisering van fondsen en investeerders en crediteuren aantrekken.
Tegelijkertijd zijn de onderwerpen van natuurlijke monopolies -dit zijn ondernemingen die door concurrentie niet altijd veel aandacht besteden aan de kwaliteit van de geproduceerde goederen en de mate van maakbaarheid ervan. Het is heel goed mogelijk dat een bedrijf dat op een bepaalde nationale markt zonder concurrentie actief is, aanzienlijk zal verliezen in het tempo van de modernisering van de productie van een bedrijf dat in een ander land actief is in een zeer concurrerende omgeving. Als gevolg hiervan zal het voor het bedrijf, zodra de nationale markt beheerst is, in het buitenland zeer problematisch worden om eraan te wennen.
Monopolies, die aanvankelijk geen concurrenten hadden,kunnen voorkomen dat ze in de toekomst verschijnen - door de prijzen te beperken of bijvoorbeeld de productiecapaciteit van leveranciers te belasten - zodat ze zelfs in aanwezigheid van vraag niet kunnen voldoen aan bestellingen van externe bedrijven. Daarom reguleert de staat, die zich bewust is van de positieve en negatieve aspecten van de marktsituatie waarin bepaalde ondernemingen voordelen genieten in hun segment, de activiteiten van natuurlijke monopolie-entiteiten. Hiervoor vaardigen de autoriteiten speciale rechtshandelingen uit.
Welke sferen worden gekenmerkt door het ontstaan van natuurlijke monopolies?
Onderwerpen van natuurlijke monopolies zijn ondernemingen die meestal de juiste status verwerven in sectoren van de economie als:
- spoor transport;
- grondstoffensector;
- elektriciteit productie;
- Atoomindustrie;
- Het militair-industriële complex;
- vliegtuigbouw.
De opkomst van natuurlijke monopolies inovereenkomstige segmenten van de economie is te wijten aan de beperkte toegang van derde ondernemingen tot de noodzakelijke technologieën, een zeer hoge drempel om de markt te betreden, strikte vereisten voor financiële indicatoren, technologische uitrusting, kwalificaties van werknemers van organisaties die solliciteren naar werk in de aangegeven gebieden van de economie.
Veel onderwerpen van natuurlijk monopolie in de Russische Federatiezijn de opvolgers van Sovjet-ondernemingen die zijn opgericht in een niet-markteconomie: de oprichting van soortgelijke bedrijven in een moderne marktomgeving zou buitengewoon moeilijk zijn vanwege de noodzaak om enorme fondsen te investeren in productie, logistieke infrastructuur en opleiding van personeel.
In Rusland, in de praktijk, de onderwerpen van natuurlijkemonopolies zijn meestal de grootste naamloze vennootschappen. Maar theoretisch kunnen het ook individuele ondernemers zijn, soms zelfs non-profitorganisaties. Vaak de vorming van een monopoliepositie van buitenlandse bedrijven. Dit kan opnieuw te wijten zijn aan een technologische factor, financieel - vanwege de aanwezigheid van een buitenlandse onderneming met grote investeringsmogelijkheden en middelen voor het verkrijgen van leningen, die nodig zijn voor bedrijfsontwikkeling.
We merkten hierboven op dat de staat de activiteiten reguleert van bedrijven met de status van natuurlijke monopolies. Laten we dit aspect in meer detail bestuderen.
Regulering van de activiteiten van bedrijven in de status van natuurlijke monopolies
De controle over de onderwerpen van natuurlijke monopolies in Rusland wordt uitgevoerd door 2 belangrijke staatsstructuren - de Federale Tarievendienst en de Federale Antimonopoliedienst.
FTS vervult functies als:
- het vaststellen van prijzen of tarieven in bepaalde marktsegmenten;
- controle over rechtsbetrekkingen met betrekking tot de vaststelling en toepassing van prijzen of tarieven door natuurlijke monopolies.
FAS vervult functies als:
- ontwikkeling van regelgeving die de activiteiten van natuurlijke monopolies regelt;
- controle en toezicht op de naleving door ondernemingen van de bepalingen van de antimonopoliewetgeving;
- hulp bij het scheppen van concurrerende voorwaarden voor de activiteiten van commerciële ondernemingen.
Opgemerkt kan worden dat de Federal Tariff Service en de Federal Antimonopoly Service rechtstreeks rapporteren aan de regering van de Russische Federatie. Beide departementen brengen regelmatig verslag uit aan de hoogste uitvoerende macht over de resultaten van hun activiteiten.
Er kan ook worden opgemerkt dat de competentie van eende regelgever kan betrokken zijn bij rechtsbetrekkingen op verschillende werkterreinen van ondernemingen die als natuurlijke monopolies zijn aangemerkt. Maar de algemene werkterreinen van alle instanties die controle uitoefenen over juridische relaties met de deelname van de beschouwde zakelijke entiteiten omvatten:
- vorming van registers van ondernemingen met een monopoliepositie op de markt;
- bepaling van methoden voor wettelijke regulering van de activiteiten van bedrijven in verschillende segmenten;
- controle op de naleving van de normen van de antimonopoliewetgeving;
- uitvoering van het wetgevingsinitiatief;
- interactie met onderwerpen van natuurlijke monopolies over verschillende kwesties.
Monopolieregisters
Er is een officiële bron waarin het is opgenomende noodzakelijke informatie over de ondernemingen van de beschouwde categorie is het register van natuurlijke monopolie-entiteiten. Autoriteiten die bevoegd zijn om controle uit te oefenen over de activiteiten van de betrokken ondernemingen kunnen ondernemingen opnemen in het desbetreffende register of ze ervan uitsluiten. Alleen de bedrijven die erin aanwezig zijn, kunnen onderworpen zijn aan overheidsregulering.
Wet op natuurlijke monopolie-entiteitendefinieert een aantal methoden die overheidsinstanties moeten toepassen bij het oplossen van problemen in verband met de ontwikkeling van ondernemingen met de juiste status. Laten we dit aspect in meer detail bestuderen.
Methoden voor het reguleren van de activiteiten van monopolies
De autoriteiten hebben het recht om de volgende basismethoden toe te passen om de activiteiten van bedrijven in de status van natuurlijke monopolies te reguleren:
- prijsregulering;
- subsidies;
- bepaling van doelgroepen van consumenten.
Laten we hun essentie in meer detail bekijken.
Prijsregulering van natuurlijke monopolies
Zoals we hierboven opmerkten, zijn de onderwerpen van natuurlijkemonopolies zijn bedrijven die, door het ontbreken van duidelijke concurrentie, prijzen kunnen vaststellen die voor zichzelf comfortabel zijn. De staat kan zich echter bemoeien met het proces om ze te bepalen. Deze richting van regulering van monopolieactiviteiten heeft een nuance: als we het hebben over prijsvorming in marktomstandigheden, dan heeft de staat in het algemeen niet het recht om rechtstreeks in te grijpen in de prijsvorming in bepaalde sectoren van de economie.
Maar de bevoegde autoriteiten hebben de mogelijkheidbepaalde eisen stellen aan de financiële kenmerken van transacties, indien dit uitdrukkelijk bij wet is bepaald. De gebieden waarin natuurlijke monopolies ontstaan, bijvoorbeeld het spoorvervoer, kunnen door de wetgever worden aangemerkt als onderworpen aan prijsregulering. Hoe kan de staat dit privilege uitoefenen?
Prijsregulering in de rechtsverhouding van een onderneming die is opgenomen in het register van natuurlijke monopolie-entiteiten kan worden bewerkstelligd door:
- vaststelling van de specifieke kosten van bepaalde goederen of diensten;
- goedkeuring van de prijslimiet;
- vaststelling van toelaatbare indicatoren van volatiliteit in de kosten van goederen of diensten die door een monopolie-entiteit worden verkocht.
Tegelijkertijd kunnen bevoegde overheidsinstanties methoden toepassen zoals:
- bepaling van marginale kosten;
- gemiddelde kosten berekenen.
In het eerste geval stuurt de staat bedrijven naar:monopoliestatus, de eis dat de prijzen van een grondstof correleren met de marginale kosten van de onderneming. In het tweede geval is de winst van het bedrijf die de vastgestelde normen overschrijdt onderworpen aan beslaglegging door de staat.
Subsidiëren van monopolies
De volgende manier om zaken in het formaat te regulerennatuurlijke monopolies - subsidies. Het specifieke ervan ligt in het feit dat sommige consumenten van goederen of diensten die door een natuurlijk monopolie worden geproduceerd, deze tegen gunstiger prijzen kunnen ontvangen. Zo zijn veel industriële bedrijven verplicht om de bevolking van een bepaalde hulpbron te voorzien - bijvoorbeeld door warmte-energie te produceren - tegen prijzen die onder de kostprijs liggen.
Bepaling doelgroepen consumenten
De staat bezig met het reguleren van activiteitenvan de bedrijven die zijn opgenomen in de officiële lijst van natuurlijke monopolie-entiteiten, kan de overwogen methode toepassen als er sprake is van de noodzaak om bepaalde goederen en diensten door bepaalde categorieën consumenten te verkrijgen. In dit geval hebben we het over de bescherming van de belangen van bepaalde categorieën burgers.
Bevoegdheid van regelgevende instanties
Het is nuttig om na te gaan welke bevoegdheden feitelijk zijn toegekend aan overheidsinstanties die bedrijven met de status van natuurlijke monopolies reguleren. Ze kunnen worden onderverdeeld in 2 soorten.
Ten eerste zijn dit competenties die verband houden met de interactie van het staatsorgaan dat monopolies reguleert met andere staatsstructuren over verschillende kwesties.
Zo zijn de betrokken afdelingen bijvoorbeeld begiftigd met:wetgevingsinitiatief, voorstellen ter verbetering van de wettelijke regeling van hun eigen activiteiten kunnen sturen naar de regering van de Russische Federatie.
Ten tweede zijn dit competenties die verband houden met de interactie van regelgevende instanties en bedrijven die de status van natuurlijke monopolies hebben.
De relevante overheidsinstanties kunnen dus:
- orders naar bedrijven sturen over de noodzaak om het werk in overeenstemming te brengen met de bepalingen van de antimonopoliewetgeving;
- boete bedrijven voor zakelijke overtredingen;
- organisaties bestuursrechtelijk aansprakelijk te stellen;
- om vorderingen naar de rechtbank te sturen tegen monopoliebedrijven die de bepalingen van de antimonopoliewetgeving hebben geschonden.
Sectorspecifieke kenmerken van de activiteiten van monopolies
Een of ander werkterrein van onderwerpennatuurlijke monopolies kunnen een speciale benadering van staatsorganen vereisen om de prioritaire methoden te bepalen voor het reguleren van hun activiteiten, evenals om de bevoegdheden te gebruiken die door de wet zijn vastgelegd. Dit komt door de specifieke kenmerken van economische processen in verschillende segmenten.
Spoorvervoer kan dus worden gekenmerkt door hogede mate van vraag naar de diensten die worden geleverd door bedrijven op dit gebied, burgers die de relevante diensten tegen een betaalbare prijs willen gebruiken. Daarom kan de staat, die de activiteiten van spoorwegmaatschappijen reguleert, de methode gebruiken om hun prijsbeleid te beheren.
Op haar beurt heeft bijvoorbeeld de nucleaire industrie inveel minder gericht op de vraag van burgers - in het algemeen is deze minimaal. Daarom kunnen de autoriteiten van het land de ondernemingen in de nucleaire industrie de kans geven om comfortabele prijzen vast te stellen zonder speciale beperkingen - vooral als het gaat om het versterken van de aanwezigheid van het bedrijf op buitenlandse markten.
Bedrijven die bijvoorbeeld zijn opgenomen in het proefpersonenregisternatuurlijke monopolies op het gebied van communicatie kunnen enerzijds door burgers gevraagde diensten hebben, anderzijds een aanvaardbaar prijsbeleid voor de bevolking vormen. Daarbij kan de noodzaak van buitensporige overheidsingrijpen in de activiteiten van communicatiedienstverleners in beginsel ontbreken.
Een speciaal geval zijn luchtvaartmaatschappijen.Dit gebied wordt in principe gekenmerkt door een vrij hoge mate van concurrentie en dientengevolge door het vaststellen van prijzen voor diensten op basis van marktprincipes. Het kan echter aanzienlijk afnemen als een luchtvaartmaatschappij bijvoorbeeld de enige functionele luchthaven in de regio bezit. Een natuurlijke monopolie-entiteit die toegang heeft tot deze hulpbron kan aanzienlijke voordelen hebben ten opzichte van luchtvaartmaatschappijen die mogelijk een geschikte luchthaven nodig hebben om bepaalde lijnen te bedienen die zijn infrastructuur moeten leasen.
De staat is dus verplicht omeen evenwichtige en competente benadering van de regulering van monopolies. Dit betreft het opzetten van administratieve mechanismen, het verbeteren van wetgeving. Verschillende soorten onderwerpen van natuurlijke monopolies zullen zich alleen met succes ontwikkelen en een belangrijke rol spelen bij het opbouwen van de economie als de staat bereid is om regelmatig met hen in contact te komen op basis van een constructieve benadering die rekening houdt met de belangen van burgers, bedrijven, maar ook als eigenlijke politieke structuren.
