De hoofdpersoon is de acteur die eigenaar ishet recht om de eerste rol in de tragedie te spelen. Enkele interessante punten in de theatrale en filmische kunsten worden met dit concept in verband gebracht. Ook is de hoofdpersoon de hoofdpersoon in een oud-Griekse tragedie of drama.
Etymologie van het woord
Произошло это понятие от греческих корней, wat betekent "eerste", "strijden", "vechter". Als je al deze aanwijzingen bij elkaar optelt, zou het gemakkelijker zijn om aan te nemen dat de betekenis van het woord "protagonist" in het woord "winnaar" ligt. De eerste in de worstelcompetitie is tenslotte degene die wist te winnen. De betekenis van dit woord was echter anders. En het uiterlijk was precies verbonden met de oude tragedie van Thespis die in 534 v.Chr. In Athene speelde.
Wie is een hoofdrolspeler in de hedendaagse kunst?
Tegenwoordig is de betekenis van dit concept uitgebreid. De hoofdpersoon is nu al de hoofdrolspeler van niet alleen een tragedie, maar ook een film, een literair werk en zelfs een computerspel. Bovendien verschijnen soms valse hoofdrolspelers in het werk - helden die eerst de indruk wekken van de belangrijkste, en dan helemaal verdwijnen. Iets soortgelijks gebeurde in 1960. Het was toen dat de sensationele films "Adventure" en "Psycho" op de schermen van bioscopen werden vertoond.
Het verschil tussen de concepten van de hoofdrolspeler in klassieke en hedendaagse kunst
Meestal bevatten de werken de hoofdrolspeler eneen antagonist of groep antagonisten. In klassieke werken wordt de positieve held tegengewerkt door het negatieve: de schurken. Zij, de antagonisten, voorkomen dat de hoofdrolspeler zijn doelen bereikt. Of de positieve held vecht zelf met hen - dit was de basis van de klassieke plot. In de hedendaagse kunst is alles veel gecompliceerder. Vaak is de hoofdpersoon de negatieve schurk die de goodies proberen te vangen en te neutraliseren. Echter, zoals bijvoorbeeld in de film "Fantomas", veroorzaken positieve antagonisten gelach en ironie, maar de kijker sympathiseert met de hoofdpersoon, ondanks zijn positie in de samenleving. Hetzelfde wordt waargenomen in moderne criminele actiefilms, bijvoorbeeld in een reeks werken van Evgeny Sukhov over de dief in de wet Varyag.
De auteur kan niet worden geïdentificeerd met de hoofdpersoon!
Een interessant feit: de meerderheid van de lezer gelooft dat de schrijver noodzakelijkerwijs een stukje van zijn ziel in het beeld van de held plaatst. En de kijker identificeert de acteur vaak met de rol die hij heeft gespeeld. Dit is echter niet altijd het geval. Of beter gezegd, het is bijna altijd niet zo. De hoofdrolspeler is een persoon die de auteur vanaf de zijlijn observeert. Een goede schrijver zal zijn houding ten opzichte van karakters niet duidelijk kunnen uitleggen. Het volstaat te herinneren aan de prachtige uitdrukking die Leo Tolstoj kenmerkt, dat hij een spiegel is van het Russische leven. Dat wil zeggen, de auteur is geen hoofdrolspeler, hij sympathiseert niet eens met hem. Hij is een reflector, een vergrootglas als je wilt.
De auteur kan het onderwerp in zijn werk aan de orde stellen,die hem zorgen baart, maar om het zo te belichten dat het de aandacht van het publiek trekt, zelfs tegen de morele grondslagen ervan in. Mensen ergens over laten praten, stilstaand water opwekken - dit is het belangrijkste doel van creativiteit. En hoe goed de hoofdrolspeler is, hoe moreel zijn daden zijn, garandeert niet dat de schrijver zelf een zeer fatsoenlijke, spiritueel perfecte persoon is. Naast het beschrijven van het leven van prostituees, hun ervaringen en moeilijkheden - is het helemaal niet de persoon die opkomt voor "motten".
De RoboCop-film laat deze positie duidelijk zien. De hoofdpersoon hier bedriegt zichzelf een tijdje en verandert van een positieve held in een slechterik. En de auteur positioneert zichzelf helemaal niet als een "agent", of een robot, of een slechterik. Hij fantaseert gewoon, terwijl hij tegelijkertijd de geest van het publiek het idee bijbrengt dat men geen grapjes moet maken met de natuur, dat de mens uniek is, dat alle experimenten met de hersenen beladen zijn met vreselijke gevolgen.
