Ooievaars behoren tot de orde der ooievaarsde ooievaarsfamilie, waartoe ook reigers en ibis behoren. De bekendste vertegenwoordiger van deze familie is de witte ooievaar. Hij staat bekend om talloze legendes en legendes.
Van oudsher werd gedacht aan de witte ooievaareen gerespecteerde vogel, hij werd geassocieerd met geluk, voorspoed en geluk. Een groot aantal legendes en verhalen wordt in verband gebracht met de witte ooievaar in Europa en het Oosten, waar hij fungeert als de bewaarder van de familiehaard en beschermer tegen boze geesten. Eerder werd aangenomen dat de aangekomen ooievaar bijdraagt aan het verschijnen van een langverwacht kind in het gezin, daarom hoopten kinderloze gezinnen op de hulp van deze vogels.
Vanwege de vermindering van de stembanden involwassen ooievaars hebben vrijwel geen stem. Het meest voorkomende klikken op de snavel wordt gebruikt voor begroeting. Witte ooievaar is een mooie en vrij grote vogel, het gewicht kan vier kilogram bereiken. De spanwijdte is maximaal 205 centimeter en de lichaamslengte kan 120 centimeter bedragen. De witte ooievaar heeft een lange nek, lange poten en een lange snavel. Het verenkleed van mannetjes en vrouwtjes (vrouwtjes zijn iets kleiner dan mannetjes) is hetzelfde: ze zijn bedekt met witte veren, met uitzondering van zwarte vleugels. Volgens populaire legendes schonk God de ooievaar met wit verenkleed en de duivel met zwarte vleugels, daarom symboliseert het de eeuwige strijd tussen goed en kwaad. Witte ooievaars leven vrij lang, hun gemiddelde levensduur kan oplopen tot 20 jaar.
Het belangrijkste verspreidingsgebied van vogels isIberisch schiereiland, heel Europa, evenals Noord-Afrika en Azië. Witte ooievaars overwinteren in India en het Afrikaanse continent, en veel vogels uit Centraal-Europa gaan naar Azië. Tijdens de voorjaarsvlucht moeten ze 200 kilometer per dag vliegen. De belangrijkste trekroutes van witte ooievaars zijn vluchten over de Middellandse Zee, de zeestraat van Gibraltar, de Bosporus en de landengte van Suez. Daar kun je in het voor- en najaar op grote hoogte enorme groepen witte ooievaars zien.
De basis voor het voeren van ooievaars is diversongewervelde dieren en kleine gewervelde dieren, die ze op het land en in het water oogsten. Kleine zoogdieren, amfibieën, reptielen, vissen en insecten zijn het voedsel waar deze vogel erg van houdt. De witte ooievaar eet zelfs kleine hazen, wat zijn roofzuchtige karakter verklaart. Vaak consumeren ooievaars niet-eetbare items die worden aangezien voor voedsel, wat leidt tot verstopping van het spijsverteringskanaal en de dood.
De belangrijkste nederzetting van witte ooievaars isdaken van huizen, bijgebouwen, zelden rotsen en bomen. Veel witte ooievaars gebruiken dezelfde nesten al meer dan een eeuw en geven ze van generatie op generatie door. Ze verdedigen dapper hun nesten en kuikens tegen andere vogels. Een vogel heeft meer dan een week nodig om een nieuw nest te bouwen, dus de witte ooievaar repareert vaak de oude nederzetting. Het nest kan indrukwekkende afmetingen bereiken. In de regel bevat het legsel vier tot vijf eieren. Witte ooievaars broeden afwisselend eieren uit, en na een maand komen hulpeloze kuikens uit, die op de leeftijd van 70 dagen onafhankelijk worden.
Op dit moment neemt het aantal ooievaars elk jaar af door de chemisering en intensivering van landbouwproducten, waardoor de voedselvoorziening van vogels afneemt.
