De brandende struik is een unieke plant

Brandende struik is een geweldige plant,de vermelding van hem is te vinden in de Bijbel en oude manuscripten. Het rechtvaardigt zijn naam volledig, want in de zomerhitte, bij afwezigheid van wind, wordt de plant gehuld in een lichte waas, die een aangestoken lucifer ontsteekt, terwijl de plant zelf helemaal niet lijdt. Een dergelijk ongebruikelijk fenomeen doet zich voor door de verdamping van etherische oliën die in alle bovengrondse delen van de struik worden gevormd.

Volgens de officiële classificatie is deze plantgenaamd dictamnus. En in het dagelijks leven wordt het wilde steranijs en as genoemd. Burning Bush is een kruidachtige vaste plant die behoort tot de Rutaceae-familie. In diameter kan hij 1 m bereiken met een hoogte van 80 cm. Zijn wortels zijn krachtig, houtachtig. De stengels zijn recht, sterk, aan de bovenkant vertakt en kleverig. Bladeren zijn oneven geveerd, vergelijkbaar met asbladeren (vandaar een van de namen).

Het teeltgebied van deze plant is vrij breed, van de Middellandse Zee tot het Verre Oosten. In het wild groeien essenbomen tussen struiken, aan de randen van bossen en rotsachtige rotsen.

Brandende struik is een pretentieloze plant,vorstbestendig genoeg. Hij groeit probleemloos op zonnige plaatsen en in halfschaduw, zowel op arme gronden als op gecultiveerde gronden. As heeft een karakteristieke geur, die enigszins doet denken aan anijssteranijs, waar maar weinig mensen van houden.

Deze vaste plant bloeit begin juli en bloeitgedurende de maand. Een grote, wijd open bel met lange gebogen meeldraden, wit of roze, is de bloem. Brandende struik vormt trosvormige losse bloeiwijzen die lonken om ze te ruiken. Maar dit mag niet worden gedaan, anders verschijnen hoofdpijn, zwakte en slaperigheid. Als je de in waas gehulde plant aanraakt, kun je brandwonden oplopen met de vorming van blaren en een langdurige niet-genezende wond, waarna littekens kunnen achterblijven. Bij bewolkt weer is de plant volkomen onschadelijk.

As kan worden vermeerderd door zaden, stekken endivisie. De zaden rijpen tegen het begin van de herfst, het is beter om ze voor de winter te zaaien, omdat ze niet verschillen in goede kieming. In de lente of herfst (maar niet in de zomer!), U kunt de "struik" splitsen. De brandende struik wordt het gemakkelijkst vermeerderd door niet-verhoute stekken, die "met de hiel" moeten worden genomen. Het is raadzaam om ze na behandeling met een wortelstimulans en onmiddellijk op een vaste plaats te rooten, met een afstand van 40 cm, omdat ze tolereren geen transplantatie. Een plant die uit zaden is gekweekt, bloeit in de regel in het vierde jaar en uit stekken - hij kan al de volgende bloeien.

Ondanks dat de brandende struik een plant isgiftig, het wordt veel gebruikt in de volks- en traditionele geneeskunde. Het behandelt depressies, allergieën, luchtweginfecties, tropische malaria, schurft, epilepsie en verdrijft wormen. Zelfmedicatie is het echter niet waard. Het wordt ook gebruikt bij het koken. In Georgië worden bijvoorbeeld kruiden voor vlees en snacks gemaakt van de bloemen.

In landschapsontwerp wordt as zowel in gebruiktmixborders, en in een enkele aanplant. Het kan goed overweg met droogminnende planten zoals daglelies, monarda, heuchera, enz. Gezien de eigenaardigheid van de plant, moet u deze niet in de buurt van de paden planten, vooral niet voor degenen met kleine kinderen en huisdieren. Misschien hoeft het helemaal niet op uw site geplant te worden, maar om van ver te bewonderen.