Errare humanum est!Het Latijnse aforisme, uitgesproken door de grote redenaar Mark Seneca de Oude, is over de hele wereld bekend en betekent dat dwaling de weg naar de waarheid is. Waarom blijft dit aforisme eeuwenlang relevant? We zullen proberen deze vraag te beantwoorden.
Fouten zijn een eigenschap van regelmaat
Mensen hebben de neiging om fouten te maken.We hebben het allemaal een keer gehoord. Het wereldberoemde Latijnse aforisme - Errare humanum est - heeft een analogie in het Russisch: "Hij die niets doet, vergist zich niet." In persoonlijke ervaring, in wetenschappelijke ontdekkingen, in de schaal van de hele gemeenschap, kunnen fouten worden gemaakt. De vraag is over de mate van verantwoordelijkheid ervoor.
En inderdaad, om te worden uitgevoerdprogressieve ontwikkeling, een fout is gewoon nodig. Wat is de aard ervan? Dit is het gebied van onwetendheid, het gebied van experiment met de grenzen van kennis. Als een persoon de mogelijkheid kent om problemen op te lossen, zal het voor hem niet moeilijk zijn om het beste pad te kiezen voor de ontwikkeling van gebeurtenissen. De schaal is niet belangrijk, dit geldt zowel voor het individu als voor de hele samenleving als geheel.
De aard van de fout
In zijn ontwikkeling overwint een persoon voortdurendeigen grenzen. Daarom is het zo moeilijk voor iemand om te leren. Het maakt niet uit of het praktisch is (hoe iets te doen) of het proces van spirituele groei. Tijdens het kiezen begaat een persoon een handeling. Hij kiest altijd. Maar het is niet altijd correct. En de kosten van een fout zijn anders. Vandaar een ander gezegde: "Een man straft zichzelf op een manier zoals niemand anders het kan."
De aard van de fout is verborgen in het cognitiemechanisme:Errare humanum est! De fout is niet weten wat de beste optie is. Maar het is dankzij haar dat er nieuwe perspectieven en kansen ontstaan. Cognitieve ervaring is altijd beladen met het risico de verkeerde keuze te maken, maar er is geen andere optie. Een experiment is een test van de waarheid van een oplossing; alle hypothesen worden empirisch bevestigd.
De geschiedenis kent veel feiten toen herhaaldelijk mislukken van experimenten leidde tot de ontdekking van een wereldomvang.
Historische fouten
De geschiedenis kent gevallen waarin een fout op wereldschaal tot ontdekkingen heeft geleid. De fout in het traject van Columbus 'zeereis gaf bijvoorbeeld een kans om Amerika te ontdekken.
Het onjuiste principe van socialistische gelijkheid, dat de basis vormde van de Sovjetstaat, toonde een voorbeeld van de kracht van de ideologische basis van de samenleving.
Fouten leiden niet altijd tot waarheid.Vaker onthult het imperfectie in kennis, de beperkingen van onze capaciteiten en is het een stimulans om de beste optie te vinden. In die zin kan men ook spreken van de creatieve kracht van dwaling.
Errare humanum est!De vertaling van deze Latijnse uitdrukking luidt letterlijk als volgt: "Fout is inherent aan de menselijke natuur." In feite is het hele ontwikkelingspad van Homo sapiens een beweging naar zijn aard, naar zelfkennis, een proces van zelfverbetering. En het oorspronkelijke principe van de imperfectie van zijn aard is de a priori erkenning van de fout bij de keuze van de gang van zaken.
Expressie-analogen
In de Russische verbale creativiteit zijn er veel uitspraken die qua betekenis vergelijkbaar zijn, ruim qua inhoud:
- "Hij die niets doet, vergist zich niet."
- "Leer van fouten."
- "Een fout is de juiste beslissing onder verschillende omstandigheden."
De woorden van de grote figuren van de wereld zijn ook rijk aan inhoud, die het volste recht hebben om over een fout te spreken, omdat hun bijdrage aan de ontwikkeling van de menselijke gemeenschap onmetelijk is:
- "Vrijheid is niets als het recht om een fout te maken is uitgesloten" (M. Gandhi).
- "De meerderheid heeft altijd ongelijk, de waarheid is in de minderheid" (Ibsen).
- "Een intelligent persoon maakt niet alleen zelf fouten, maar geeft ook een kans aan anderen" (Churchill).
Alle uitspraken hebben één betekenis: het toegeven van een fout is een voorwaarde voor menselijke vrijheid, iedereen heeft het recht om precies dat te doen.
Zoals Chesterfield zei: 'De angst voor de mogelijkheid van dwaling mag ons er niet van weerhouden de waarheid te zoeken.'
