Een van de grootste religieuze gebouwen in het noordenhoofdstad - de majestueuze Kazankathedraal. Vanuit het midden van het gebouw strekten vleugels zich uit in beide richtingen - colonnades. Buiten is de kathedraal versierd met bas-reliëfs gemaakt van geelachtige kalksteen. Het gebouw maakt een kolossale indruk. Het interieur en de buitenkant van de tempel is verbluffend: 56 prachtige zuilen, gemaakt van Fins roze graniet en versierd met vergulde Korinthische kapitelen, creëren een gevoel van ruimte en grootsheid.
Kathedraal constructie
Icoon van de Kazan Moeder van God voor tweeeeuwen was het heiligdom van het huis van de Romanovs. Het werd voor het eerst naar de stad gebracht door Peter I. In de eerste helft van de 17e eeuw werd de Kerk van de Allerheiligste Theotokos gebouwd in Sint-Petersburg (de auteur van het project was MG Zemtsov, een beroemde Russische architect). Het bevond zich precies op de plek waar vandaag de dag de prachtige kathedraal staat. Aan het einde van de eeuw werden de kerk en de gebouwen ernaast gesloopt, met als resultaat een enorm plein in het centrum van de stad.
Project creatie
Er werd een creatieve wedstrijd aangekondigd om te creërenhet project van de nieuwe tempel. Het duurde ongeveer drie jaar (1797-1800). De deelnemers stonden voor een nogal moeilijke taak. Paul I wenste dat de nieuwe kerk zou lijken op de beroemde kathedraal van St. Peter, gelegen in Rome, het werk van de grote Michelangelo Buonarroti en andere architecten uit de Renaissance. De kathedraal moet versierd zijn met een zuilengalerij, ongeveer dezelfde als die door de architect Giovanni Bernini aan de Sint Pieter is bevestigd. Belangrijk was om het nieuwe monumentale pand in te passen in de reeds ontworpen architectonische ruimte.
In overeenstemming met orthodoxe canons moet het altaar van de tempel naar het oosten gericht zijn, en de hoofdgevel - naar het westen, dat wil zeggen naar de straat Meshchanskaya (tegenwoordig Kazanskaya).
Vanaf het allereerste begin van de wedstrijd namen grote architecten eraan deel - P. Gonzaga, A. N. Voronikhin, Ch. Cameron. In 1800 arriveerde J. F. Thomon in de hoofdstad om deel te nemen aan de wedstrijd.
Aanvankelijk keurde Paul I het project van Charles Cameron goed.Dankzij de steun van graaf A.S. Stroganov, die verantwoordelijk was voor de bouw, werd in november 1800 het project van A.N. Voronikhin aangenomen. Over deze beslissing is in de samenleving al lang en breed gediscussieerd. Bijzonder verhitte discussies werden veroorzaakt door de oorsprong van Voronikhin, een voormalige lijfeigene van de Stroganovs. Hij ontving zijn vrijheid in 1786.
Tempel heiligdommen
Kazankathedraal heeft een hoofdgebouwheiligdom - het wonderbaarlijke icoon van de Moeder van God. Aan het begin van de 17e eeuw, tijdens de strijd tegen de Zweedse en Poolse indringers, vergezelde het icoon altijd de militie van prins Dmitry Pozharsky. Daarna werd het bewaard in de Teremny Kazan-kathedraal in Moskou.
Peter I gaf in 1710 opdracht om een oude herhaling van het wonderbaarlijke beeld naar St. Petersburg te brengen.
Toen Voronikhin de kathedraal van het Kazan-icoon bouwde,om de wil van keizer Paul I te vervullen, gebruikte hij van het voorgestelde prototype alleen het motief van een halfronde colonnade die zich voor het tempelgebouw bevond. Anders creëerde de Russische architect een onafhankelijke structuur, die harmonieus samenging met de ontwikkeling van Nevsky Prospekt.
95 enorme kolommen schetsen een klein gebied. Rechts en links eindigt de colonnade met enorme portalen. Deze structuur heeft ook een speciaal doel: het bedekt het hoofdgedeelte van de tempel.
Het bouwproject is niet volledig opgeleverd.Toen de bouw van de Kazankathedraal al voltooid was, stelde de architect Voronikhin voor om een extra colonnade te bouwen, die aan de zuidkant van het gebouw zou komen. Ze moest de noordelijke tegenhanger herhalen. Zijn aanbod werd echter afgewezen.
Beschrijving van de tempel
Vanaf de kant van Kazanskaya Street werd besloten om te makende centrale ingang van de Kazankathedraal. Sint-Petersburg kreeg een volledig uniek gebouw, waar de inwoners van Sint-Petersburg terecht trots op zijn, en talloze gasten van de stad bekijken het met belangstelling.
Qua plattegrond lijkt de kathedraal op de vorm van een Latijns kruis,een enorme koepel rijst boven het midden uit. De buitenste kolommen, hoofdgestel, kapitelen, bekleding en bas-reliëfs waren gemaakt van pudoststeen. Het is een vrij zachte kalksteen met een gelige tint. Het werd niet ver van St. Petersburg gedolven.
Standbeelden en sculpturale groepen sieren de hele stadSint Petersburg. De Kazankathedraal is in deze zin ook geen uitzondering. Hier krijgt beeldhouwkunst een bijzonder belang in het externe ontwerp. Op de zolder van de portalen (boven de zijgangen) bevinden zich bas-reliëfs. Aan de westkant - werken van I.P. Prokofiev, uit het oosten - het werk van I.P. Martos. Het beroemde bas-reliëf van D. Rachette bevindt zich boven het altaar.
De noordelijke ingang is versierd met monumentale deuren, die een exacte kopie zijn van de "Paradijspoort" van het Baptisterium. Ze zijn gemaakt van brons door de beeldhouwer uit Italië Lorenzo Ghiberti.
Aan weerszijden van de deuren, in speciale nissen, staan bronzen figuren van Andreas de Eerstgeroepen en Johannes de Doper, Vladimir Gelijk aan de Apostelen en Alexander Nevski.
De bas-reliëfs "Aanbidding der wijzen", "Aankondiging", "Aanbidding der herders", "Vlucht naar Egypte" bevinden zich in de noordelijke portiek.
Interieur decoratie
Kazankathedraal (St. Petersburg) onderscheidt zich door zijn rijke en plechtige interieur. Je voelt er Russische reikwijdte en kracht in. De eerste unieke iconostase werd gecreëerd volgens de tekening van A. Voronikhin.
Iets later (1836 g.) een luxe geschenk werd aan de stad gedaan. Petersburg ontving de Kazankathedraal een nieuwe iconostase, geslagen van zilver, gemaakt door het project van de architect K.A. Tonen. Het werd in 1812 heroverd door de Don Kozakken op de Fransen.
De meeste iconen zijn geschilderd door de beste kunstenaars uit het begin van de 19e eeuw - O. A. Kiprensky, V. L. Borovikovsky, F. A. Bruni, V. K. Shebuev, G. I. Ugryumov, K. P. Bryullov en vele anderen.
De betekenis van de tempel
In 1811 werd de Kazankathedraal ingewijd. St. Petersburg koestert de nagedachtenis van de dappere Russische soldaten, die na een gebedsdienst rechtstreeks van de kerk naar de patriottische oorlog gingen.
Hij verliet deze kathedraal om de Russen te leidentroepen van MI Kutuzov, hier werd zijn lichaam met eer begraven in 1813, in een crypte onder de bogen van de Kazankathedraal. Vierentwintig jaar later werd op het plein voor de kathedraal een monument voor de grote commandant opgericht.
De Kazankathedraal bevat talrijke trofeeën van de patriottische oorlog: spandoeken, verslagen troepen, sleutels van veroverde steden en forten.
Sovjet-tijd
Dat is voor de huidige generatie moeilijk voor te stellenin 1929 werd de Kazankathedraal gesloten. St. Petersburg (destijds Leningrad) begon een actieve strijd tegen de "religieuze bedwelming". Drie jaar later bevond zich op deze historische plek het Museum van de Geschiedenis van het Atheïsme. De onschatbare iconen van de kathedraal werden gedeeltelijk overgebracht naar het Russisch Museum.
Het belangrijkste en meest gerespecteerde heiligdom van de tempel- de icoon van de Moeder Gods - werd verplaatst naar de kathedraal, die aan de kant van Petrograd stond. Het interieur bleek feitelijk geplunderd te zijn, het was bij diverse verbouwingen flink beschadigd.
Kathedraal vandaag
Aan het einde van de vorige eeuw kwam de Kazankathedraal in St. Petersburggaf het bisdom terug, en daarmee keerde de verloren status terug naar de tempel. Aan het begin van de 21e eeuw begroetten de kerk en alle parochianen de wonderbaarlijke icoon van de Moeder Gods, die op zijn rechtmatige plaats werd teruggebracht.
