Tatyana Okunevskaya is een van de meest vrouwelijke entemperamentvolle actrices van de Sovjet-cinema. Misschien is de jongere generatie niet bekend met haar naam of helemaal niet, maar Okunevskaya is goed bekend bij fans van cinema uit de jaren 30-40. De films met haar deelname zijn "Pyshka", "Nights over Belgrade", "Hot Days". Bovenal staat Tatjana Okunevskaya bekend om haar romans met beroemde en hooggeplaatste mannen van de afgelopen eeuw, waaronder Konstantin Simonov, Joseph Broz Tito - de Joegoslavische maarschalk Boris Gorbatov, met wie ze niet uit liefde leefde, maar omdat ze het nodig had materiële ondersteuning.
Jaren jong
Geboren actrice Tatyana Okunevskaya op 3 maart 1914van het jaar. Ze groeide op in liefde en aanbad haar moeder, grootmoeder en vader, met wie het meisje een bijzonder vertrouwensrelatie had. Hoewel ze nog heel jong was, hoorde ze veel van haar vader - Kirill Petrovich - over de bolsjewieken, de revolutie en de moeilijkheden waarmee ze in het leven te maken zou kunnen krijgen.
Het lot van de actrice werd door toeval bepaald
Tanya studeerde op 17-jarige leeftijd af van school en ging meteen wegwerken als koerier bij het Volkscommissariaat van Onderwijs. Tegelijkertijd studeerde ze 's avonds aan tekencursussen, zo gewenst door haar ouders, maar niet geliefd bij haar. Het meisje probeerde student te worden van een architectonisch instituut, maar werd niet geaccepteerd, dus woonde ze lezingen bij als een gratis luisteraar. Tatiana Okunevskaya hoopte dat de leraren haar toewijding en toewijding zouden waarderen en haar met iedereen zouden laten studeren. Misschien was alles gebeurd, zo niet voor een toevallige ontmoeting die haar hele toekomstige leven zou hebben bepaald.
De filmcarrière van Okunevskaya begon met een ongelukeen straatbijeenkomst, toen twee mannen, die haar zagen en gecharmeerd waren door zo'n mooie verschijning, werden uitgenodigd om in films op te treden. Tatyana Okunevskaya, wiens films het hele land later zal bekijken, weigerde botweg, zich realiserend dat haar vader dit niet zou goedkeuren, maar verliet haar adres. Dus voor het geval dat. Enige tijd later werd het meisje opnieuw aangeboden om kennis te maken met de wereld van de cinema. In die tijd was het gezin verre van de beste tijden, en Tata ging akkoord om de financiële situatie te verlichten. Dus Tatyana Okunevskaya barstte uit in de wereld van de filmindustrie.
Biografie, persoonlijk leven van de actrice
Met haar eerste echtgenoot, een studentacteurVarlamov Dmitry - Tatiana ontmoette elkaar dankzij de bioscoop. Zodra de jongeman aanbood om de relatie officieel te formaliseren, stemde de 17-jarige Tanyusha onmiddellijk in, ondanks het ongenoegen van haar vader. Helaas is het huwelijk mislukt. De echtgenoot leidde een losbandig leven, sloeg al het geld in restaurants over en bracht het niet naar de familie, waar, naast hem en Tatjana, al een dochtertje in zijn armen was.
Als gevolg hiervan nam Tatiana de kleine Inga mee en keerde terug naar haar ouders. Daar was ze omringd door genegenheid en zorg, maar ze was depressief door het gebrek aan werk.
Op het hoogtepunt van populariteit
In 1934 wendde het geluk zich tot Tatiana:Mikhail Romm, op dat moment een aspirant-filmmaker, nodigde haar uit om te schitteren in de film "Pyshka" (gebaseerd op het gelijknamige werk van Guy de Maupassant). Na dit filmwerk, toen Tatiana werd opgemerkt door zowel de regisseurs als het publiek, speelde ze in de film "Hot Days", waar ze werd uitgenodigd voor de hoofdrol. Het was dit filmwerk dat het kenmerk van de actrice werd. Haar rol was zo temperamentvol, sexy en briljant dat Okunevskaya fascineerde en verliefd werd op alle mannen. Tatiana was zelf verbaasd over haar eigen populariteit en begreep niet waarom het publiek zo veel van haar hield. De beroemde regisseur Nikolai Okhlopkov nodigde in die tijd het meisje uit om zichzelf in het theatrale veld te proberen na het bekijken van Hot Days.
Tatiana Okunevskaya, wiens filmografie enorm ismaakte indruk op de mannelijke helft van de bevolking, gaf later toe dat ze haar beste rollen speelde op het theaterpodium. Haar eerste werk was Natasha in het toneelstuk "Mother", gebaseerd op de roman van Gorky. Dan waren er dergelijke producties: "Othello", "Iron Stream", "Innkeeper", "The Brave Soldier Schweik", die volle zalen van toeschouwers verzamelden die kwamen kijken naar de jonge en charmante vernieuwing van de theatrale wereld. Alles ging goed: zowel in de carrière van Tatyana als in haar familie. Maar 1937 kwam ...
Vreselijk 1937
Vader werd opnieuw gearresteerd, grootmoedermet hem meegenomen. Ze zijn nooit meer naar huis teruggekeerd. Pas halverwege de jaren vijftig leert Tatyana dat naaste mensen werden neergeschoten op de Vagankovskoye-begraafplaats, bij een graf dat van tevoren was voorbereid, nadat drie maanden zijn verstreken sinds de arrestatie. De actrice zelf, die de dochter bleek te zijn van een "vijand van het volk", werd uit het theater ontslagen en uit de verfilming verwijderd. Vóór Tatyana was er een acute vraag hoe ze zichzelf, haar moeder en de kleine Inga in zulke moeilijke tijden moest voeden. De fans om haar heen, die de actrice meer dan eens een huwelijk aanboden, konden gemakkelijk al haar materiële problemen oplossen.
In 1938 hertrouwde Okunevskaya.De uitverkorene was de succesvolle schrijver Boris Gorbatov, die ze ontmoette in een café voor journalisten. Volgens de actrice was deze stap geforceerd en gericht op het bevrijden van het gezin van een armoedig bestaan. Na het huwelijk nam haar acteercarrière opnieuw een vlucht. Okunevskaya werd toegelaten tot de groep van het Lenin Komsomol Theater, en ze werd opnieuw een favoriet bij het publiek, met een hoofdrol in de films "May Night" (1940) en "Alexander Parkhomenko" (1941).
Okunevskaya en Beria
Helaas, de charismatische actricehield van Lavrenty Beria, een lid van de stalinistische regering. Het gebeurde tijdens een van de nachtconcerten die Stalin graag organiseerde. Mark Bernes en Tatiana Okunevskaya, wiens filmografie vooral bekend is bij fans van films uit de jaren 30 en 40, kwamen uit de filmwereld. Op een avond kreeg de actrice een telefoontje en kreeg te horen dat Joseph Vissarionovich vroeg om naar het nachtconcert te komen. Achter Tatiana reed een auto, waarin zich een onsympathieke onbekende man bevond. Hij stelde zichzelf voor als Lavrentiy Beria, zei dat de militaire raad van Stalin nog steeds aan de gang was, en dat terwijl deze keer met hem zou moeten wachten. In Beria's landhuis, waar ze heen gingen, stond de tafel vol met eten, Beria at, dronk veel, af en toe Stalin genoemd vanuit een andere kamer. Toen ging hij naar buiten en zei dat er geen concert zou zijn. Tatiana Okunevskaya en Beria waren alleen. Regels uit Tatiana's boek: "... verkracht ... onherstelbaar gebeurd ... geen gevoelens ... geen uitweg."
Daarvoor probeerde Leonid haar aandacht te vindenLukov is een Sovjet-filmregisseur, Nikolai Okhlopkov is een populaire acteur, Nikolai Sadkovich is een scenarioschrijver en regisseur, dichter Mikhail Svetlov. Tatyana beantwoordde ze niet.
U bent vatbaar voor arrestatie!
In 1946 besloot het land van de Sovjets om iedereen te laten ziendat Russische vrouwen niet alleen verpleegsters en sluipschutters zijn, zoals Europa dacht. Tatiana Okunevskaya toerde met concerten door 5 landen, de meest succesvolle was de reis naar Joegoslavië, waarin "Night over Belgrade" bekend was. Okunevskaya werd uitgenodigd voor een receptie door de leider van het land, Broz Tito, hij kwam naar een ontmoeting met zwarte rozen, op de bloembladen waarvan nog steeds dauwdruppels waren. Hij gaf eerlijk toe dat hij niet met een actrice zou kunnen trouwen, omdat huwelijken met buitenlanders niet welkom zijn in het land, en bood aan om in Kroatië te blijven, en beloofde Tatiana daar een filmstudio te bouwen. Okunevskaya had kunnen blijven, ze zouden haar verborgen hebben gehouden. Maar de actrice keerde terug naar huis. Sinds die tijd kreeg ze voor elke uitvoering van Cyrano de Bergerac een mand met zwarte rozen van Tito, die de ambassadeur van Joegoslavië naar het theater bracht. Dit duurde tot december 1948, toen ze voor Tatjana kwamen. De twee agenten, zonder arrestatiebevel, lieten haar gewoon een briefje zien: “U bent vatbaar voor arrestatie. Abakumov ".
Pas bij een van de ondervragingen liet de onderzoeker doorschemeren,dat Okunevskaya eerder bekend was met Abakumov, de minister van Staatsveiligheid van de USSR. Het blijkt dat hij in het Moskva-hotel met kussen aan haar vasthield, en de actrice Tatyana Okunevskaya reageerde met een klap in het gezicht. De actrice herinnerde zich dit al in de Lubyanka.
Ik ben Okunevskaya! Zo iemand heb je nog nooit gezien!
Het levensmotto van Okunevskaya, die haar verder hielpdoor de jaren heen was er het volgende: "Ik ben niet zoals iedereen." Degene die "vrijheid" werd genoemd, was niet zoals iemand anders. Eenmaal in een cel tijdens de marteling in de gevangenis, riep de beul naar haar: 'Op een dag breek je, teef. We hebben zulke mensen niet gezien. " Hierop antwoordde de actrice: “Ik ben Okunevskaya. Je hebt zulke mensen nog niet ontmoet. " Inderdaad, de beulen hebben nog nooit zo'n vrouw met een sterke geest gemarteld. Tatiana Okunevskaya was niet gebroken. Integendeel, ze hebben het sterker gemaakt.
Okunevskaya zei altijd dat ze voelde endenkt na. Voor deze directheid waardeerden haar vrienden haar vooral, omdat de actrice uitsluitend de waarheid sprak, niet altijd prettig, vaak ongewenst en hard, zelfs nog vaker gevaarlijk, wat anderen niet durfden te zeggen. Ze wist nooit hoe ze moest zwijgen, en was een persoon van uitersten in alles: zowel in werk als in relaties, die, als ze beëindigd werden, dan abrupt en niet altijd mooi waren. Tatyana Kirillovna kon "ter plekke doden" met duidelijke en nauwkeurige uitdrukkingen. De mensen in de buurt waren het, na haar verbale tirade, in stilte met haar eens, omdat niemand de waarheid hardop kon zeggen, behalve zij. Op een van de feesten keek de actrice toostend naar het portret van Stalin en zei luid genoeg: "Hit the Georgian - save Russia!" Deze zin kwam haar niet weg, wat de daaropvolgende arrestatie beïnvloedde.
Het leven in de kampen
Okunevskaya Tatyana Kirillovna werd veroordeeld voorartikel 58.10 - anti-Sovjetpropaganda en agitatie. 13 maanden lang werd de moedige actrice gemarteld door onderzoekers en gaf ze niet één keer toe aan provocaties. Als gevolg hiervan werd ze veroordeeld tot 10 jaar en naar een kamp gestuurd, waarna er nog drie waren. Okunevskaya bracht daar ongeveer 5 jaar door, terwijl ze de hele tijd mentaal bij haar moeder en dochter was, verschillende keren stond ze op de rand van de honger, stierf bijna aan etterende pleuritis. En zelfs onder deze omstandigheden had Tatyana een groot aantal vrienden; op bevel van de kampleiding hield ze concerten voor de gevangenen.
Hier, in de kampen, ontmoette Tatiana haar liefde.Zijn naam was Alexei en hij speelde accordeon in het propagandateam. Tatiana Okunevskaya keek met veel ongeduld uit naar deze repetities. "Tatiana's Day" is een memoires waarin de actrice in detail de tijd die ze in de kampen doorbracht beschreef. Hiervan werd ze begin 1954 vrijgelaten. Alexei bleef in het kamp, na zijn vrijlating was zijn lot tragisch. Hij stierf aan tuberculose.
Boris Gorbatov verliet op dat moment zijn vrouw, reed haar dochter en moeder de straat op en trouwde toen. Hij stierf op 42-jarige leeftijd aan een beroerte.
Van een nieuwe pagina ...
Een nieuwe fase begon in het leven van Tatiana. Mam stierf. De dochter is getrouwd.
Cinema werkte ook niet.Twee jaar na haar terugkeer uit de kampen speelde Tatiana een hoofdrol in de film "Night Patrol", geregisseerd door Vladimir Sukhobokov. Ze kreeg een negatieve rol en bracht geen roem, zoals in volgende films.
De jaren in de kampen verslechterden merkbaar de gezondheid van de actrice, maar braken haar niet. Een streng dieet, yogalessen en talloze vriendjes, altijd gekruld aan haar voeten, brachten Tatyana terug naar haar vroegere schoonheid en natuurlijke charme.
Ondanks de wervelende romans die haar de hele tijd vergezeldenTatiana droomde altijd van pure en heldere liefde, die zo ontbrak. Het ontstak krachtig en snel, maar het duurde niet lang. Maar ze konden voor altijd van haar houden: voor onafhankelijkheid, schoonheid en eerlijkheid. Tatyana Okunevskaya, wiens persoonlijke leven kookte, had altijd een man in haar omgeving die stofdeeltjes van haar blies, voor haar zorgde, koffers droeg. Een van hen was de acteur Archil Gomiashvili. Volgens Inga's dochter zijn Archil Gomiashvili en Tatiana Okunevskaya zelfs getrouwd.
Toen had de actrice meer dan één roman; in haar dalende jaren woonde er een man bij haar die haar in haar jeugd had gekend. Hij was erg aardig, intelligent en nam zelfs Okunevskaya mee naar Parijs.
Laatste jaren van het leven
Tatyana Okunevskaya, wiens biografie rijk wasgebeurtenissen die meer droevig van aard waren, leefden volgens het principe "ik zal sterven, maar ik zal niet bedelen." Volgens familieleden en vrienden had Okunevskaya nooit een complex over het gebrek aan werk, klaagde niet en vroeg niet om hulp. Als je geld moest verdienen, deed ik dat! Dit kunnen Spartaanse omstandigheden zijn: offroad-omstandigheden, landelijke clubs, hotels in de provincies, waar concertploegen met kapotte bussen reisden. De actrice kon op 70-80-jarige leeftijd door het land toeren en tot de laatste dag onafhankelijk blijven van wie dan ook.
Onder Okunevskaya is het woord "ouderdom" dat nietdurfde uit te spreken. In het gezelschap van jonge mensen voelde Tatyana Kirillovna zich op dezelfde manier. Het is alsof je teruggaat naar je eigen jeugd, met feesten tot de ochtend en dansen tot je erbij neervalt. En weinig jonge mensen konden met waardigheid met haar concurreren. Tegelijkertijd beheerste Tatyana Kirillovna zichzelf altijd. Okunevskaya was dol op bijeenkomsten met haar kleinkinderen, net als zij in de geest, die haar voortzetting zijn.
In haar dalende jaren had Tatyana Kirillovna Okunevskayauitstekende fysieke conditie, maar zelfs op het 86e levensjaar besloot ze plastische chirurgie te ondergaan (ze deed de eerste op 58-jarige leeftijd), wat haar fataal werd: de actrice kreeg hepatitis C, die daarna uitgroeide tot levercirrose en botkanker. Daarna bracht Tatyana bijna twee jaar in bed door, worstelde met de ziekte en stond zichzelf met moeite toe om haar geliefden te bezoeken, omdat ze niet in zo'n vreselijke staat wilde worden gezien. Okunevskaya bracht het laatste jaar van haar leven door tussen het huis en het ziekenhuis, waar ze tijdens haar laatste bezoek de doktoren vertelde dat ze naar hen toe was gekomen om te sterven. Op 15 mei 2002 stierf Tatyana Kirillovna. Tatiana Okunevskaya wordt begraven op de Vagankovskoye-begraafplaats - het is daar, vlakbij het graf van haar moeder. Het lot van de actrice, die een heel moeilijk levenspad doormaakte, was niet gemakkelijk. Okunevskaya voltooide haar aardse reis op 88-jarige leeftijd.
