Het unieke biosfeerreservaat "Black Lands" -het enige Russische reservaat waarin natuurlijke landschappen worden bestudeerd die kenmerkend zijn voor de zone van woestijnen, halfwoestijnen en steppen. Bovendien probeert hij Kalmyk-saiga's te behouden door hun aantal te vergroten. Het reservaat, opgericht in 1990, kreeg op 03.12.93 de status van biosfeerreservaat van de UNESCO.
Locatie van het reservaat
Het reservaat is verspreid over de Zuid-Europese landenRusland. De Republiek Kalmukkië ligt op dezelfde plaats als het Black Lands-reservaat. Het nationale park bestaat uit twee delen, waarvan de natuurlijke en klimatologische omstandigheden sterk verschillen.
Steppegebied beslaat het noordwestenKaspisch laagland. Het strekt zich uit langs de benedenloop van de Wolga en Kuma rivieren, de landen bezet door de regio's Yashkul en Chernozemelsky. Het ornithologische territorium strekt zich uit rond het Manych-Gudilo-meer. Het bevindt zich in de Kuma-Manych-depressie, of beter gezegd, in het midden. Haar bezittingen strekten zich uit over de districten Yashaltinsky en Priyutnensky.
Het natuurpark grenst aan de dorpenKomsomolskoye, Khultukha, Priyutnoye dorp. Het biosfeerreservaat "Black Lands" is een plaats waar twee van 's werelds belangrijkste ecosystemen aanmeren. Het wordt gedeeld door de gematigde zone met grazige gemeenschappen en de continentale zone met woestijnen en semi-woestijnen, waar ijskoude winters heersen.
Geografische kenmerken
Verspreid over een licht golvende laaggelegen vlakte,gevormd door uitgestrekte stukken heuvelachtig zand, het Black Lands National Park. Het reservaat is gelegen op land bedekt met sedimenten gevormd tijdens de Kaspische opmars op het land. Daarom zijn de zandgronden zeer zout.
De kruising van de Priazovskaya en Prikaspiyskayalaaglanden - een oude zeestraat van 500 kilometer lang - werden omgevormd tot de Manych-depressie. Alleen Lake Manych-Gudilo, gelegen in de depressie, herinnert nu aan de ooit bestaande zeestraat.
Aanvankelijk waren de wateren van het meer buitensporiggemineraliseerd. Bij droogte is het reservoir bijna volledig opgedroogd. Van daaruit was er een keten van kleine meren met zout water, verbonden door schaarse kanalen of volledig verspreid. Kunstmatig water geven heeft het zoutgehalte van het meer verminderd, maar het helpt om de breedte binnen het bereik van 1,5 tot 10 kilometer te houden, en de diepte in het midden van de extreme verlaging van het reliëf - tot 5-8 meter.
Een sterk continentaal klimaat domineerthet grondgebied van het reservaat "Black Lands". Het reservaat wordt gedomineerd door droge, hete zomers en sneeuwloze, strenge winters. Vandaar de naam van het park: het land dat niet met sneeuw bedekt is, is zwart. Zomertemperaturen variëren van +24 tot +42 0С, winter worden op het niveau gehouden van -6 tot -35 0S.
Reserve dieren
Typische steppe- en halfwoestijndierenbewonen het biosfeerpark "Black Lands". Het reservaat herbergt veel reptielen. De achtergrondreptielen waren onder meer snelle en veelkleurige mondbek, kevers met ronde oren en oren met oren. Zandige boa constrictors en gele kralen houden ze bij. Hagedisslangen en steppe-adders kruipen naar buiten om zich te koesteren in de zon.
Ideaal voor hazen en egels met oren,grondeekhoorns en jerboas reserve "Black Lands". Roofzuchtige dieren hebben hun jachtgebieden bepaald. In de open ruimtes van het park wordt op vossen en wolven, lichte chori's en dressings gejaagd. Af en toe komen steppemuizen, emiranchiks en opgeheven jerboa's tegen. Van de evenhoevige dieren komt de saiga veel voor. De beschermde saiga-populatie, die in de jaren tachtig praktisch verdween, is nu uitgegroeid tot 150.000 individuen.
Op twaalf eilandjes van het Manych-Gudilo-meerde gemeenschap van watervogels nesten. Kolonies van zeldzame meervogels steken af tegen de achtergrond van bekende vogelsoorten. Zeemeeuwen, lepelaars en aalscholvers worden buren van enkele roze en gekrulde pelikanen. Scholen van Anseriformes, die migreren van lange overwinteringsperioden, zorgen voor een uitstel op het meer. Tijdens de trekperiode zijn er roodhalsganzen, witkopganzen en grijze ganzen.
De vegetatie van het reservaat
Twee zones kwamen samen op het grondgebied van het park - een woestijnen droge steppe. Het kleurenpalet van de woestijn en steppe verandert afhankelijk van het seizoen. In het voorjaar is er sprake van kortstondige kleuren in het Black Lands National Park. Het reservaat is gevuld met kleurrijke bloeiwijzen van irissen en tulpen, afgewisseld met groen van granen en groeiende alsem met bladeren van grijsgroene tinten.
Met de komst van zomerdagen onder de toenemende krachtlila-bruin struikgewas van vuur en bolvormig blauwgras schitteren met zilverachtig-witachtige eilandjes van vedergras. Aan het einde van de zomer domineren bruingele tinten, waarmee alfalfa, tonkonozh, tarwegras en alsem gloeien. In de herfst, tegen een grijsbruine achtergrond gevormd door zwarte alsem en verwelkende grassen, zijn de verspreiding van donkergroene saltwortgemeenschappen zichtbaar, die geleidelijk veranderen in bloedrode vlekken.
