Willem van Ockham was een van de meest populairefilosofen van de 14e eeuw. Maar de moderniteit kent hem alleen dankzij het auteurschap van het principe van eenvoud. In een van zijn boeken stelde hij voor om alle onnodige complexiteit weg te snijden en alleen de vereiste argumenten over te laten. Dit principe wordt "het scheermes van Occam" genoemd en het klinkt als volgt: "Je hoeft entiteiten niet onnodig te vermenigvuldigen." Met andere woorden, hij stelt voor om waar mogelijk af te zien van eenvoudige uitleg zonder deze ingewikkeld te maken.
De grenzen van het principe van de Occam
Het principe van het scheermes van Occam is datredenering mag niet worden volgestopt met onnodige begrippen en termen, als u het zonder kunt. De formulering is talloze keren gewijzigd, maar de betekenis bleef ongewijzigd.
Er zijn veel monografieën geschreven over de werking van Occam's Razor. Dit principe is net zo belangrijk geworden als de uitsluiting van de derde in de logica of de relativiteitstheorie in de natuurkunde.
Maar is het scheermes van Occam elke dag toepasbaarleven? Of kan het alleen voor wetenschappelijke doeleinden worden gebruikt? Als we het hebben over de grenzen van het principe van eenvoud, zijn zulke situaties mogelijk in de wetenschap als de economie van het denken niet de verwachte resultaten oplevert? En is het altijd in het leven dat u problemen alleen hoeft op te lossen als ze zich voordoen?
Dergelijke situaties zijn natuurlijk heel reëel, aangezien beidewetenschap en ons dagelijks leven verlopen niet soepel en afgemeten. In sommige gevallen is het nodig om speciale beslissingen te nemen, waarvan de verdere levensloop of wetenschappelijke gebeurtenissen afhangen. En er komt een moment waarop de verouderde theorie wordt vervangen door een absoluut nieuwe. En op dit moment is het niet de moeite waard om problemen op te lossen met het "Occam's scheermes". Je moet het "onnodige" niet afsnijden, anders mis je iets heel belangrijks specifiek voor jou of de mensheid als geheel.
Dit betekent dat we kunnen concluderen dat het scheermes van Occam toepasbaar is in het geval waarin kwalitatieve veranderingen in de wetenschap en in het leven niet worden verwacht.
Een voorbeeld van het gebruik van de formulering van Occam
Specialist in de geschiedenis van de filosofie van de middeleeuwenPhilotheus Boehner meldt in een van zijn uitgaven uit 1957 dat Occam's Razor overwegend door de auteur als volgt is geformuleerd: "Je moet niet onnodig veel beweren." Het is vermeldenswaard dat Willem van Ockham alleen het principe van eenvoud uitte, bekend sinds de tijd van Aristoteles. In de logica wordt het "de wet van voldoende reden" genoemd.
Voor een voorbeeld van een situatie waarop u kunt solliciterenHet principe van Occam kan worden gegeven aan het antwoord dat de natuurkundige en wiskundige Laplace aan keizer Napoleon gaf. Naar verluidt vertelde de laatste de wetenschapper dat er niet genoeg ruimte is voor God in zijn theorieën. Waarop Laplace antwoordde: "Ik hoefde deze hypothese niet in overweging te nemen."
Als we het principe van eenvoud en zuinigheid herformuleren in de taal van informatie, dan ziet het er als volgt uit: "De meest accurate boodschap is een korte boodschap."
Deze regel kan worden toegeschreven aan de huidige envandaag de eisen van concretisering van concepten. Elk van de gebruikte definities moet nauwkeurig zijn om de mogelijkheid uit te sluiten dat er onnodige definities worden gecreëerd die beweren alomvattend te zijn.
In logica, de economie van de oorspronkelijke aannamesligt in het feit dat geen van de geaccepteerde stellingen uit de rest mag volgen. Dat wil zeggen: bij het bewijzen van een axioma mogen er geen onnodige uitspraken zijn die er niet direct verband mee houden. Hoewel deze vuistregel optioneel is.
