De allereerste kostbare munt werd uitgegeven ineind negentiende eeuw in het tsaristische Rusland. Kort voor de release begon de ontwikkeling van een grote platinamijn in Nizhny Tagil, en daarom stelden de kooplieden Demidov, die de eigenaren zijn van een rijke aanbetaling, voor om geld te gaan produceren uit platina. Hun voorstel werd goedgekeurd door de regering van het tsaristische Rusland, vandaar de vrijgave van investeringsmunten uit edele metalen. In het moderne Rusland waren operaties met investeringsmunten voor particulieren pas in 1996 beschikbaar.
"Uncirculated" (vertaald uit het Engelsongecirculeerd) - dit zijn kostbare munten die nog niet zijn gecirculeerd en daarom geen schade of krassen hebben. Munten van deze kwaliteit behoren in de regel tot de beleggingscategorie, dat wil zeggen dat ze speciaal door de bank zijn gecreëerd om door de bevolking een persoonlijk spaarfonds te creëren. Munten van edele metalen vormen een uitstekend alternatief voor stortingen in goud, aangezien alle transacties met munten met de technische kenmerken en de status van munten van edele metalen zijn vrijgesteld van btw (artikel 149, deel twee van het belastingwetboek van de Russische Federatie). Zo is het mogelijk om zonder btw stortingen in edele metalen te doen.
Gezien het feit dat de marktwaarde van kostbaarvan gouden munten is bijna consistent met de wereldgoudprijzen op de London Stock Exchange, dus het is heel goed mogelijk om edelmetaalmunten te gebruiken als accumulatiemiddel. Sinds het begin van deze eeuw worden in Rusland operaties met kostbare munten uitgevoerd en pas zeer recentelijk is een vergunning verleend om munten van edele metalen uit te voeren voor een bedrag gelijk aan $ 10.000. In dit geval is de fysieke circulatie van munten niet beperkt tot het grondgebied van de Russische Federatie, wat hun mogelijkheden als investeringsinstrument aanzienlijk uitbreidt. Tegenwoordig worden in ons land munten van edelmetalen uitgegeven voor investeringen en inzamelingsdoeleinden (herdenkingsmunten). Laten we, om deze twee concepten niet te verwarren, proberen hun oorsprong te achterhalen.
Ten eerste zijn herdenkingsmunten voor verzamelaars altijdworden uitgegeven voor een specifiek evenement, terwijl investeringsinstanties niet zo bindend zijn. Ten tweede zijn de kosten van herdenkingsmunten veel hoger dan die van investeringen, omdat in dit geval rekening wordt gehouden met de kunstzinnigheid en technologische verfijning van de steekproef. Collectible herdenkingsmunten worden gemaakt met de hoogste muntenkwaliteit (proof), wat onvermijdelijk hun waarde beïnvloedt. De basiskosten van investeringsspecimens worden berekend tegen de kostprijs van het edelmetaal waaruit ze zijn gemaakt. En ten derde, volgens Russische wetten zijn transacties met inbare munten onderworpen aan btw, terwijl transacties met investeringsmunten niet onder deze regel vallen.
Unieke identificatie van investeringsmunten inwetgeving van de Russische Federatie nog niet. Maar het belastingwetboek, dat een lijst geeft van transacties die zijn vrijgesteld van btw, heeft een clausule die aangeeft welke transacties met kostbare munten zijn vrijgesteld van belasting over de toegevoegde waarde. Volgens deze clausule zijn alleen transacties met munten van edelmetalen die niet inbaar zijn, vrijgesteld van btw. Hier is een definitie die regelt dat verzamelmunten alleen die specimens bevatten die worden geslagen met speciale technologieën die een spiegelend oppervlak bieden. Hieruit volgt dat investeringsmunten edelmetalen worden genoemd, die volgens de methode van slaan en technische parameters voldoen aan de vereisten voor investeringsobjecten.
