Waarschijnlijk kent iedereen malachiet,die als kind de verhalen las van Pavel Bazhov over de minnares van de Koperberg, die alle onder de grond verborgen schatten van de Oeral bezat. De hele geschiedenis van dit juweeltje bestaat uit mystieke gebeurtenissen. In de oudheid geloofden mensen dat malachiet de krachten van het heelal naar de aarde geleidt. Een groot aantal overtuigingen en legendes worden geassocieerd met deze steen, bijvoorbeeld dat het een persoon onzichtbaar kan maken. Men geloofde dat de Oeral-malachiet wensen kan laten uitkomen!
De naam "malachiet": oorsprong
De wortels van het woord "malachiet" gaan terug naar de Griekse taal.Er zijn twee versies van de interpretatie van dit zelfstandig naamwoord. Volgens iemand noemden de Grieken de steen zo vanwege zijn rijke kleur - μολόχα - "groene bloem". Een andere versie zegt dat de naam komt van het woord μαλακός - "zacht".
Malachiet onderscheidt zich inderdaad door zijnkwetsbaarheid, het is onstabiel voor invloeden van buitenaf. Juweliers beweren dat echt Oeral-malachiet kleur verliest en dof wordt, zelfs als er gewoon stof op neerslaat! Tegelijkertijd wordt opgemerkt dat de zachtheid van dit mineraal in zijn voordeel kan veranderen. Malachiet leent zich immers goed voor polijsten en slijpen.
Malachiet kleuren
Het mineraal heeft een aangename groene kleur.In de natuur vind je drie hoofdtinten: geelgroen, rijkgroen en bijna kleurloos. Er zijn echter unieke exemplaren, waarvan de kleur varieert van turkoois tot smaragd.
Steen geschiedenis
De oudste sieraden van malachiet zijn gevondenop het grondgebied van Irak 10,5 duizend jaar geleden. En in Israël werden malachietkralen gevonden, waarvan de leeftijd negenduizend jaar is. In het oude Rome werd malachiet gebruikt om amuletten en amuletten te maken. Dit mineraal was enorm populair in China en India. Bovendien werd het gebruikt om verven te maken die lange tijd hun helderheid niet verloren. De graven van de farao's zijn hiervan het bewijs. En de schoonheden uit het oude Egypte maakten oogschaduw van malachietpoeder.
Oeral Malachiet: de geschiedenis van de visserij in Rusland
Tot de 18e eeuw werd malachiet alleen in de vorm gevondenkleine klompjes. Dit mineraal werd pas populair nadat de ontwikkeling van de Oeral-afzettingen in Rusland begon. Het waren Russische mijnwerkers die blokken van het mineraal konden vinden die enkele honderden tonnen wogen. Maar het zwaarste blok woog 250 ton. Ontdekt het in 1835.
De eerste malachietafzetting werd ontdekt injaren veertig van de 18e eeuw. Het heet Gumeshevskoe en ligt aan de bovenloop van de Chusovaya-rivier. Dankzij de opening van die mijn begon de productie van kleine sieraden in Rusland. Ringen en kralen, oorbellen en hangers - de Oeral-malachietsteen werd meestal samen met andere stenen gebruikt, meestal kostbaar.
De bloeitijd van de visserij begon na de openingMednorudnyanskoe storting. Het was toen dat een unieke stijl van het maken van producten van deze steen verscheen, die Russisch mozaïek werd genoemd. Bekwame steenhouwers zaagden stenen in de dunste platen, selecteerden patronen en lijmden ze op de basis. Daarna begon het maalproces. Russische ambachtslieden maakten zulke Oeral-producten van malachiet dat geen enkele waarnemer zelfs maar kon twijfelen aan de stevigheid van de producten.
De reserves van de Oeral malachiet waren zorijk dat sommige ambachtslieden het zich konden veroorloven om achteloos met dit mineraal om te gaan. Er zijn gevallen waarin malachietschilfers, waarmee de ambachtslieden weigerden te werken, de putten in de trottoirs vulden. Tegenwoordig lijkt dergelijke extravagantie een echte waanzin, omdat zelfs de kleinste exemplaren een echt wonder zijn.
1726 werd gekenmerkt door het feit dat in de Oeralde eerste malachietverwerkingswerkplaats verscheen. En in 1765, door het decreet van Catharina de Eerste, werd de eerste fabriek van het Oeral-malachiet geopend - de Yekaterinburg Lapidary Factory. Het was tegelijkertijd een complex voor de winning en verwerking van deze steen, een centrum voor steenhouwen en een onderwijsinstelling voor meerdere generaties ambachtslieden.
Minerale populariteit
Deze steen werd een versiering van de huizen van de Russische enEuropese adel. Het werd zelfs gebruikt voor tegenoverliggende kamers, bijvoorbeeld de Malachiet-salon van het Winterpaleis. De artistieke waarde van dit meesterwerk van de Russische architectuur kan nauwelijks worden overschat. Het patroon is zo vakkundig gekozen dat de voegen tussen de platen totaal niet te onderscheiden zijn. Ook de zuilen van de Izaäkkathedraal werden geconfronteerd met malachiet. In de kamers van rijke mensen kon men voorwerpen vinden als een vaas gemaakt van Oeral-malachiet, horloges, snuifdozen, kisten en zelfs open haarden en werkbladen gemaakt van dit mineraal.
Trouwens, het was toen erg in de modeverzamel interessante monsters van verschillende mineralen, waaronder malachiet. De edelen wedijverden zelfs onderling. De titel van de eigenaar van de beste collectie werd terecht ontvangen door keizerin Catherine II.
Soorten malachiet
Er zijn twee soorten Oeral-malachiet -pluche en turkoois. Plisse malachiet is kwetsbaar en daardoor minder vatbaar voor verwerking. Het wordt niet gebruikt om sieraden te maken. Meestal is deze soort interessant voor mineraalwetenschappers. Amateurs en kenners verzamelen monsters van dit mineraal. Het meest voorkomende type malachiet is turkoois. De structuur is uniek: asymmetrische strepen en cirkels creëren een grillig patroon. Unieke groene patronen worden zowel door verzamelaars als juweliers gewaardeerd.
Het einde van het malachiettijdperk
Aan het einde van de 19e eeuw werd dit heerlijke mineraalniet alleen toegankelijk voor zeer rijke mensen, maar ook voor de edelen. Competities voor het aantal malachietitems in huizen zijn gestaakt, het mineraal wordt minder vaak gebruikt in interieurs. Gebruik malachietstaal voor de vervaardiging van verf, die de daken van huizen bedekte.
De revolutie van 1917 resulteerde in mijnbouwsteen aanzienlijk gedaald. Dit was te wijten aan het feit dat de twee belangrijkste afzettingen - Mednorudnyanskoye en Gumeshevskoye - ernstig waren uitgeput. Aan het einde van de 19e eeuw werd de Gumeshevskaya-mijn ernstig overstroomd. Daarom wordt deze plek nu exclusief bezocht door extreme liefhebbers. De afzetting van Mednorudnyanskoye functioneert nu nog steeds, alleen kopererts wordt hier gedolven, geen malachiet. Tegenwoordig wordt Ural-malachiet hier praktisch niet gevonden en wordt daarom steeds meer gewaardeerd.
Malachiet geval vandaag
Oeral is niet de enige plaats ter wereld waarafzettingen van malachiet werden ontdekt. Ontwikkeling is ook aan de gang op het grondgebied van Altai. Trouwens, soms zijn er monsters van Altai-malachiet, die praktisch niet verschillen van de monsters van het Oeral-mineraal in de schoonheid en eigenzinnigheid van de ringen. De moderne leider in de levering van malachiet is de Republiek Congo. Malachiet, hier gewonnen, verschilt van de Oeral in het patroon, bestaande uit gelijkmatige strepen. Mineraal wordt gewonnen in Groot-Brittannië, Chili, Australië, Frankrijk en Cuba. De stenen die in deze mijnen worden gewonnen, zijn echter aanzienlijk inferieur in hun uiterlijke eigenschappen aan het Oeral-malachiet.
Heeft malachiet uit de Oeral een toekomst?
Experts hebben vastgesteld dat alle wereldreservesmalachiet kan aan één type worden toegeschreven en het uiterlijk van het mineraal wordt geassocieerd met zonale oxidatie van koperertsen. Dat wil zeggen, de kans dat nieuwe afzettingen van malachiet in de Oeral worden gevonden, is extreem hoog.
Sinds enkele jaren verzamelen van informatie,die op de een of andere manier verband houdt met koper- en malachietafzettingen, wordt behandeld door Grigory Nikolajevitsj Vertushkov, een professor aan de universiteit van Sverdlovsk. Hij is er zeker van dat de onderzoekers zich vergist hebben en in feite zijn de reserves van de Oeral-mijnen niet uitgeput. Grigory Nikolajevitsj beweert dat diepe reserves van dit unieke mineraal bij twee afzettingen niet zijn aangeraakt.
De meest bekende malachietproducten
De hierboven genoemde Malachietzaal is eenvoudig:een opslagplaats van producten gemaakt van dit mineraal. Hier zie je vazen en tafels, schalen en zuilen. Alles kostte ongeveer tweehonderd poedels (trouwens, 1 poedel is 16,38 kg). Bijna alle producten hier zijn gemaakt in de stijl van "Russisch mozaïek". Er waren 1500 pods malachiet nodig om de zuilen van de grootste orthodoxe kerk in St. Petersburg, de St. Isaac's Cathedral, te confronteren.
In het Palazzo Pitti, gelegen in Florence, is ermalachiettafel, bewaard gebleven uit de hoogtijdagen van het malachietambacht in Rusland. Voor de London Exhibition in 1851 werd een ongelooflijke verzameling objecten geproduceerd: deuren, tafels en stoelen, staande klokken, vazen en een open haard.
Wie moet malachietproducten dragen?
Voor wie is de Oeral malachiet geschikt?Astrologen adviseren om sieraden gemaakt van deze steen te dragen voor vertegenwoordigers van tekens van de dierenriem als Steenbok, Weegschaal, Schorpioen en Stier. Malachiet is ook geschikt voor mensen met creatieve beroepen. Deze steen zal schrijvers, kunstenaars en kunstenaars voordelen opleveren. Voor vrouwen zal malachiet helpen om de jeugd en aantrekkelijkheid voor een lange tijd te behouden.
Hoe onderscheid je echt malachiet van nep?
Ural malachiet, waarvan je de foto al hebt gezien, is erg populair en daarom is zijn synthetische analoog op de markt verschenen. Plastic en glas worden gebruikt om een nep te maken.
Hoe onderscheid je een natuursteen van een nep?
- Echt malachiet voelt koel aan. Imitatie plastic - warm.
- Glassteen onderscheidt zich door de aanwezigheid van transparante insluitsels op het oppervlak.
- Simulaties die op anderen zijn gebaseerdstenen met toevoeging van verf en vernis kunnen worden onderscheiden van natuursteen door er ammoniak op te laten vallen: echt malachiet krijgt een blauwe tint en de nep zal niet veranderen.
- Je kunt ook echt Oeral-malachiet onderscheiden van nep met behulp van azijn of citroensap. Het is waar dat het oppervlak van een natuursteen na zo'n controle sterk begint te borrelen.
De magische en helende eigenschappen van de Oeral malachiet
Begiftig een groen mineraal met magische eigenschappenbegon in de middeleeuwen. Kleine stukjes malachiet werden over een wieg gehangen, in de overtuiging dat ze boze geesten zouden verdrijven en de baby vredig zou slapen. Om een volwassene te beschermen, werd malachiet gegraveerd, meestal in de vorm van de zon.
Men geloofde dat malachiet een goede hulp is bijliefdesrituelen. Het wordt vaak genoemd in waarzeggerij en magische boeken als een middel om liefde aan te trekken en vast te houden. Traditionele genezers met behulp van malachiet behandelde allergieën en huidziekten, astma en migraine.
