We zijn gewend om in een wereld te leven waarin informatie overhet object is bijna belangrijker dan het materiële object zelf. Wanneer een nieuw persoon wordt geboren, krijgt hij onmiddellijk een voornaam, erft een achternaam en een patroniem (alleen volgens de wetten van objectgeoriënteerd programmeren, of het nu fout is), wordt het eerste document aan hem gegeven - een geboorteakte, al zijn ins en outs worden in verschillende registers ingevoerd. Naarmate het groeit en zich ontwikkelt, zullen de archieven met informatie erover zich vermenigvuldigen en groeien: medische dossiers, documenten op de kleuterschool en dan op school, even later zal het militaire registratie- en wervingsbureau erin geïnteresseerd zijn, enzovoort, gedurende het hele leven. Je zou kunnen denken dat al het mensenleven er alleen voor zorgt dat verschillende databasebeheersystemen (DBMS) hun onverzadigbare informatiedef kunnen vullen. Op een of andere onbegrijpelijke manier blijven we onszelf als mens beschouwen als de kroon van de natuur, hoewel dieren, zo lijkt het, vaak wijzer zijn dan wij.
De meeste mensen praten over al deze wijshedeninformatie is niet bijzonder attent. Ze leven gewoon in vrede, vullen van tijd tot tijd verschillende vragenlijsten in, geven toestemming voor het verzamelen van aanvullende informatie over zichzelf (of weten er zelfs niets van). Iemand verwerkt al deze informatie, zijn functies omvatten het beheren van databases, die een verscheidenheid aan informatie bevatten. Dit kunnen medewerkers zijn van banken, personeelsdiensten, medewerkers van archieven en vele anderen. Nog minder mensen (programmeurs en systeembeheerders) moeten databasebeheersystemen aanpassen en onderhouden, en soms zelf maken. Het beroep verplicht programmeurs om het duidelijkst te begrijpen wat informatie is, hoe ze deze moeten verwerken en welke programma's daarvoor geschikt zijn.
Bij het onderwijzen van het beroep van programmeur, onder meerOok het databasebeheersysteem Access wordt bestudeerd. Strikt genomen is dit DBMS het stomste, omdat het niet de echte kracht van volwaardige servers biedt: wanneer meerdere mensen tegelijkertijd met één database werken, worden informatiefragmenten of zelfs hele tabellen geblokkeerd, ontstaan er grote hoeveelheden data, treden storingen op, enzovoort. Het blijft een raadsel waarom Access over het algemeen in het onderwijssysteem wordt opgenomen, omdat professionele programmeurs er niet mee zullen werken en alle anderen helemaal niet willen weten hoe sommige databasebeheersystemen verschillen van andere. Het zou beter zijn, in plaats van Access, kregen de studenten de vaardigheden om met PostgreSQL en MySQL te werken, terwijl ze de verschillen tussen hen uitlegden. Het is waar dat beide DBMS'en alleen als servers werken, dat wil zeggen, om een volwaardige database te creëren, zult u ook een clienttoepassing moeten ontwikkelen - iets waar eindgebruikers al mee zullen werken. Maar alle professionele programmering volgt dit pad, en u moet uw eigen wiel niet opnieuw uitvinden.
En wat houdt het concept in het algemeen in?professioneel databasebeheersysteem? Ten eerste - de mogelijkheid om met zeer grote hoeveelheden informatie te werken (de elektronische catalogus van een grote boekhandel kan miljoenen beschrijvingen bevatten, waarvan u voor elk de prijs, het aantal beschikbare exemplaren en in welke magazijnen ze kunnen vinden); ten tweede werken met veel gebruikers tegelijk, die elk relevante informatie ontvangen (met andere woorden, twee verkopers kunnen geen enkel exemplaar van een zeldzaam boek aan verschillende klanten verkopen). De derde parameter - informatie wordt beschermd tegen onopzettelijke schade in gevallen waarin de wijziging is begonnen, maar niet correct is voltooid. Hypothetisch kunt u zich de volgende situatie voorstellen: de winkel ontvangt betaling via overboeking, het geld wordt van de rekening van de koper afgeschreven en moet vervolgens op de rekening van de winkel worden bijgeschreven, maar vanwege een storing is het tweede deel van de operatie niet uitgevoerd. Een bekwaam DBMS voert beide delen van de operatie uit in het kader van één transactie, die ofwel volledig wordt bevestigd (in het geval dat alles soepel verliep), ofwel volledig geannuleerd (in geval van een storing). Op het niveau van de koper geeft dit het vertrouwen dat als geld van zijn rekening wordt afgeschreven, ze gegarandeerd worden bijgeschreven op de rekening van de winkel.
