Op de uitgestrektheid van het world wide web vind jeveel programma's in de Pascal-taal, maar het is veel moeilijker om erachter te komen hoe ze werken en hoe ze werken. Laten we samen de basis van programmeren leren!
Algoritmische taal: basisconcepten
In de omgangstaal gebruiken we de basiseenheden:symbolen, woorden, zinnen en hele zinnen. Algoritmische taal heeft ook een vergelijkbare structuur, alleen worden de componenten anders genoemd. We hebben het over elementaire constructies, uitdrukkingen en operatoren. Al deze eenheden vormen een hiërarchische structuur, aangezien elk volgend element uit het vorige wordt gevormd.
Algoritmische taalsymbolen zijn ondeelbare atomen die worden gebruikt om code te schrijven.
Elementaire constructies zijn minimale eenheden die hun eigen betekenis hebben.
Klassieke uitdrukkingen van de taal worden gevormd uit de bovenstaande twee eenheden en bepalen de regels voor het vinden van de vereiste waarde.
De operator is verantwoordelijk voor het beschrijven van een specifieketransformatie, die verplicht is voor de juiste uitvoering van het programma. Er kunnen er meerdere zijn, indien nodig - het programma moet een complexe bewerking uitvoeren. In dergelijke situaties worden ze gecombineerd tot een blok- of samengestelde instructie.
Pascal taal
Er zijn een groot aantal algoritmischetalen. "Pascal" (er zijn aparte handleidingen voor beginners) is er een van. Het alfabet bestaat uit cijfers, letters en speciale tekens. Hier is een lijst van hen:
- 26 Latijnse hoofdletters en kleine letters;
- laag streepje;
- tien cijfers;
- begrenzers;
- operatie tekenen;
- voorschrijvers;
- systeem gereserveerde (service)woorden.
Naast de hierboven genoemde elementen, behoort de "spatie" tot de basisset, die niet kan worden gebruikt binnen de constructie van gereserveerde uitdrukkingen en dubbele tekens.
Elementaire taalconstructies
Pascal voor beginners bevat snaren, cijfers en namen.
Cijfers gebruikt in de code van de taal in kwestieprogrammering zijn meestal geschreven in decimaal systeem. Ze kunnen zowel echt als heel zijn, die meestal zonder komma worden genoemd. Als het getal positief is, kan het teken worden weggelaten.
"Pascal" is een algoritmische taalprogrammeren, waarbij strings een reeks karakters zijn, ingesloten tussen apostrofs. Als je de apostrof zelf moet gebruiken, dan is dit teken het vermelden waard.
De naam is de reeks die begintmet een letter en kan cijfers bevatten. Het is gebruikelijk om identifiers labels, typen, constanten, functies, procedures, variabelen, objecten en zelfs modules aan te roepen. Bij het vormen van identifiers kunt u het onderstrepingsteken gebruiken. De naam kan veel karakters hebben, maar de compiler leest alleen de eerste 63 karakters. "Pascal", waarvan de beschrijving misschien zo ingewikkeld lijkt, is niet zo eng, dus haast je niet om bang te worden en de browserpagina te sluiten!
Het is verboden om standaardnamen van constanten, procedures, typen, bestanden, functies en service-expressies als taalidentificaties te gebruiken.
Spaties helpen de duidelijkheid van de code te verbeteren, maar onthoud dat ze geen namen en cijfers in het midden kunnen scheiden.
Algoritmische taalsyntaxis
Elke regel moet eindigen met een punt metkomma in een programma geschreven in de taal die we overwegen ("Pascal"). Informatica leert dit aan scholieren en studenten, en deze regels kun je zelf realiseren!
De puntkomma (;) is een voorwaardelijk signaal dat het einde van de huidige regel aangeeft en de noodzaak om naar een nieuwe regel te gaan. Maar de uitzondering kunnen serviceopdrachten zijn: const, var, begin en anderen.
Het eindstatement sluit het programma af, dus er moet een punt achter worden gezet. Soms kan de code meerdere bijlagen bevatten, dan worden het begin en het einde van het blok gescheiden door puntkomma's.
Om een specifieke waarde aan een variabele toe te kennen, moet u het gelijkteken voorafgaan aan een dubbele punt. U wilt bijvoorbeeld n = 13 instellen, maar in de code ziet het eruit als n: = 13.
Als u deze regels leert, kunt u snel leren hoe u programmacode schrijft zonder syntaxisfouten.
Klassieke operators van de Pascal-taal
Herhalende stukjes code programmerentoekomstige toepassing en u kunt er op verschillende manieren acties mee uitvoeren. Maar Pascal gebruikt hiervoor verschillende operatoren. We zullen ze niet allemaal kunnen beschouwen, daarom zullen we er slechts enkele behandelen.
Met behulp van de select-operator kunt u bijvoorbeeld:kies een van de alternatieve paden van het programma. De parameter is in dit geval een uitdrukking van het ordinale type. Maar er is één waarschuwing: deze selectiesleutel kan niet van het type string of echt zijn.
Er zijn ook toewijzingsoperatoren, voorwaardelijke,samengesteld en leeg, evenals een heleboel andere nuttige bijlagen. Als je er maar een paar kent, kun je code schrijven met geweldige functionaliteit. Operators mogen niet te veel worden gebruikt, omdat hun grote aantal het programma moeilijk te debuggen door de compiler maakt, verwarrend en erg moeilijk voor vreemden om waar te nemen.
Toewijzingsoperator
Deze uitdrukking heeft de vorm van een dubbele punt en een teken"even". Het wordt gebruikt om een specifieke waarde aan een bepaalde variabele toe te kennen. Het is belangrijk om te onthouden dat het type van de uitdrukking en de variabele hetzelfde moeten zijn als ze respectievelijk geen integer en reëel type zijn. Alleen in zo'n situatie vindt een directe transformatie plaats.
Samengestelde operators
Pascal is een programmeertaal diegebruikt reeksen willekeurige programma-instructies tussen speciale haakjes. We hebben het over samengestelde constructies, beperkt door de woorden begin en einde. Het is een belangrijk hulpmiddel in een algoritmische taal die het mogelijk maakt om code te schrijven met behulp van een gestructureerde methodologie.
Operators van de Pascal-taal die deel uitmaken van een samengestelde structuur kunnen totaal verschillend zijn, omdat er geen beperkingen zijn. Ook de nestdiepte kan variëren.
Voorwaardelijke operator van de programmeertaal
Dit onderdeel biedt de mogelijkheid tijdens:programma's controleren de opgegeven voorwaarde en voeren een actie uit afhankelijk van de resultaten van het passeren ervan. Een voorwaardelijke instructie is dus een van de middelen om vertakkingen te vormen tijdens het uitvoeren van berekeningen.
De structureel voorwaardelijke verklaring ziet er als volgt uit:
IF <voorwaarde> THEN <statement1> ELSE <statement2>.
In deze uitdrukking, else, then en if zijn gereserveerde woorden, is de voorwaarde een logische uitdrukking met willekeurige inhoud, en de operators zijn alle commando's van de gebruikte programmeertaal.
De structuur van de programmacode
De secties titel, verklaring en beschrijving zijn:belangrijke onderdelen van een applicatie die is geschreven in een taal als Pascal. Informatica stelt u in staat om deze elementen volledig te bestuderen en te leren hoe u ze correct kunt gebruiken.
De header bevat meestal de naam van de code. Programmeer bijvoorbeeld MyFirst.
De beschrijvingssectie kan gekoppelde bibliotheken, modules, labels, constanten, typen, variabelen bevatten, en een hoofdstuk waarin functies en procedures worden beschreven.
Modulebeschrijving sectie bevat namen binnengekoppelde bibliotheken en begint met het gereserveerde woord gebruikt. Het zou de eerste van alle andere beschrijvingen moeten zijn. Zorg ervoor dat u modulenamen scheidt met komma's.
U kunt een label op elke operator van de programmacode plaatsen, waarvan de naam in het overeenkomstige gedeelte van de beschrijving moet worden vermeld.
De voortijdige beschrijving van constanten maakt het verder in de code mogelijk om hun namen te schrijven in plaats van numerieke of alfabetische waarden.
In de sectie waarin de gebruikte variabelen worden beschreven, moet u alle typen specificeren die erbij betrokken zullen zijn: "var c, a, r: integer; k, l, m: char; h1, h2: boolean;".
Vergeet niet dat "Pascal" een programmeertaal is die een verplichte voorlopige beschrijving vereist van alle componenten die bij het programma betrokken zijn.
Codetekst moet eindigen met een punt.
Voorbeeldprogramma's
"Pascal" is een elementaire taal en na het bestuderen van de bovenstaande informatie kunt u direct doorgaan met het schrijven van de code.
Laten we ervoor zorgen dat de applicatie de zin "Het is mijn eerste programma!" weergeeft.
De voorbeelden van Pascal-programma's zijn erg belangrijk om te begrijpen, dus probeer het nu.
Beginnen
Writeln (Het is mijn eerste programma! ");
Einde.
Het is zo simpel!
Bekijk wat meer complexe code die kan worden gebruikt om de wortels van een kwadratische vergelijking te vinden. Besteed aandacht aan het principe van het vormen van computationele uitdrukkingen.
We hopen dat u de voorbeelden van Pascal nuttig vindt.
