Door het beeld van het personage van Dmitry ProkopyevichRazumikhina Dostojevski drukt zijn standpunt uit, dat zijn opvattingen uitdrukt en een morele beoordeling geeft van de theorie van de moordenaar-Raskolnikov 'bloed voor het geweten'. In de roman "Crime and Punishment" verschijnt Razumikhin als een nog steeds onrustig, maar zeer aantrekkelijk persoon.
Raskolnikov, Razumikhin is een soortvergelijking van twee nieuwe trends onder jongeren uit die tijd. De schrijver gebruikt dergelijke voorbeelden om te laten zien dat de manieren om een levenspositie te ontwikkelen sterk van elkaar kunnen verschillen. Iemand kan een "slaaf" worden van een theorie die God afwijst (dit is dezelfde Raskolnikov), terwijl iemand een morele "bodem" zal behouden en het vermogen zal hebben om goed van kwaad te onderscheiden (dit is Razumikhin).
Op school schrijven ze vaak een essay over het onderwerp: "Razumikhin (" Misdaad en straf "): kenmerken". Wie hij is en wat zijn morele principes zijn, laten we proberen erachter te komen.
Het idee van "misdaad en straf"
Het hoofdidee van de roman "Crime and Punishment"Mikhail Fyodorovich Dostojevski dacht er heel lang over na, sinds de dagen van dwangarbeid. En hij begon er met veel enthousiasme en enthousiasme aan te werken. Dit werk vatte als het ware zijn creatieve jaren samen en nam al zijn ideeën en gedachten in zich op. Maar ook de centrale thema's van die jaren komen in dit werk goed naar voren. Sociale problemen kregen een nieuwe filosofische richting in samenhang met het morele drama van de 'theoreticus-moordenaar' Rodion Raskolnikov, die gedwongen wordt zichzelf te informeren om straf te krijgen en zich daardoor weer bij de mensen te voegen. Het idee van de hoofdrolspeler Raskolnikov is om de meester van het lot te worden en het recht van de sterken te verwerven en gewoon het ongewenste te straffen en zo de kansarmen gelukkig te maken. Dit is de hele filosofische bedoeling van Dostojewski, inclusief de moderne revolutionaire gevoelens van 1860.
Razumikhin. "Misdaad en straf". Kenmerkend
Kleine karakters wordenideologische bondgenoten of tegenstanders van de hoofdpersoon. In de roman "Crime and Punishment" is Razumikhin een van Raskolnikovs beste vrienden, die zijn opvattingen echter niet ondersteunt. Het filosofische idee van "kleine daden" van Razumikh zelf is immers dat jonge mensen moeten werken als leraren, advocaten, doktoren en agronomen, zodat iedereen in zijn plaats het goede dient. En ze moet helpen bij de jurisprudentie, economie en onderwijs, en ze moet de aankoop van land door boeren vergemakkelijken, verzekeringen organiseren, leningen van mensen verstrekken en landbouwwerktuigen verbeteren.
Dit is hoe Razumikhin zag hoede afgrond van sociale ongelijkheid werd geleidelijk overbrugd. Volgens hem was het juist hierdoor mogelijk de sociaal ontwikkelde jonge krachten af te leiden van revolutionaire activiteiten en elke gewelddadige verbetering van het leven.
"Misdaad en straf". Beschrijving van Razumikhin
Over het algemeen was het hele punt van dit idee datalle "grote dingen" zouden voor later moeten worden gelaten, tot betere tijden, maar nu moet iedereen beginnen te handelen in zijn eigen plaats en rustig zijn culturele werk voortzetten. Raskolnikov rechtvaardigde echter elk bloedvergieten als iemand op weg was naar een nobele zaak of grote ontdekking, of als iemand erg leed onder een slecht persoon. Dostojevski vulde zijn roman "Crime and Punishment" met deze overwegingen. Razumikhin speelt daarin een belangrijke rol en geeft de mening van de auteur zelf volledig weer.
De karakterisering van Razumikhin is best interessant.Dostojevski stelde ons voor aan het type van een soort sukkel, een brutale vechter, een sterke aard, maar een zeer nobele en grootmoedige Russische persoon die volledig gehoorzaamt aan Avdotya Romanovna, de zus van Raskolnikov. Per slot van rekening verzacht en kleineert hij zichzelf letterlijk voor deze fragiele en gracieuze schoonheid.
Bodemkunde
Op het eerste gezicht lijkt het misschien dat Razumikhinis een pragmaticus, maar dat is hij niet. In zijn redenering baseert hij zich niettemin op de theorie van het "bodemisme", die de Russische sociale stroming vertegenwoordigde van een religieuze en filosofische trend, vergelijkbaar met het slavofilisme, in tegenstelling tot het westernisme. Het was gericht op de originaliteit van Rusland, dat het onderscheidde van de westerse cultuur.
Hij bekritiseert de orde van vóór de hervorming enjurisprudentie. Mensen zoals Luzhin (de verloofde van Dunya) hebben een grote hekel aan hem, aangezien iedereen berekent en overal uitkering zoekt. Hij ruikt een kannibalistische geur van zulke mensen, dankzij hun overtuigingen.
Russische held
Dostojevski in zijn roman "Crime andstraf "Razumikhin presenteert zich als een Russische held," neerbuigend naar een jongen ", die zijn machtige krachten gebruikt om Raskolnikovs vriend en zijn familieleden te steunen - zijn zus Dunya, moeder Pulcheria Alexandrovna. Hij hielp hen zelfs toen hij erachter kwam dat Raskolnikov een moordenaar was.
Razumikhin doorziet de menselijke zieliedereen met wie hij ooit heeft gecommuniceerd. Hij begrijpt dat zo'n schurk als Luzhin gewoon hopeloos is en niet kan worden gecorrigeerd, maar dezelfde Raskolnikov kan nog steeds 'nieuw leven worden ingeblazen' en terugkeren naar de kring van de menselijke samenleving.
Liefde voor Duna
Als een trouwe vriend van Raskolnikov en verliefd op hemzuster, Razumikhin doet er alles aan om hen te helpen en gelukkig te maken. Zijn onzelfzuchtigheid in deze kwestie interfereert helemaal niet met de constructie van zijn persoonlijk geluk, waar Razumikhin constant van droomt. "Crime and Punishment" geeft duidelijk aan dat een persoon niet buiten de samenleving kan bestaan, en de familie die door hem is gecreëerd, het gekozen beroep draagt een sociaal stempel en spreekt van instemming met de sociale en politieke orde of van onenigheid.
Het beeld van Razumikhin
Raskolnikov is dus zeer bekwaamin tegenstelling tot Razumikhin. "Crime and Punishment" maakt de laatste tot een van de belangrijkste figuren in het leven van de hoofdrolspeler. Dostojevski beschrijft hem als een jonge man, student, edelman, die een vriend van de universiteit heeft - dit is Raskolnikov, met wie ze al anderhalf jaar kennen.
Razumikhin - open, vriendelijk, met een brede Rusziel man. Hij is een groot liefhebber van de waarheid en vindt het heerlijk om de waarheid in het gezicht te gooien. Hij heeft ietwat onbeschofte manieren, maar hierachter zit een zeer gevoelige en subtiele ziel. Bovendien wordt Razumikhin in het werk "Crime and Punishment" gepresenteerd als een erudiete jongeman die drie Europese talen kent en ervan droomt zijn eigen uitgeverij op te richten. Het is voor hem dat Raskolnikov onmiddellijk na de moord komt, zodat hij hem helpt bij het vinden van een onderwijsbaan. In feite haast hij zich naar hem toe om een levende ziel te vinden voor communicatie, in staat tot mededogen, die zijn kwelling met hem kan delen.
Trouwe vriend
Hij bleek een zeer loyale en fatsoenlijke vriend te zijnRazumikhin. "Crime and Punishment" beschrijft hoe hij zorgt voor de zieke Raskolnikov en vraagt zelfs Dr. Zosimov om voor zijn ziekte te zorgen, en stelt hem ook voor aan zijn verre bloedverwant, onderzoeker Porfiry Petrovich. Wetende dat Raskolnikov verdacht begint te worden, beschermt hij hem op alle mogelijke manieren en schrijft zijn vreemdheid af aan ziekte, en behandelt ook de komst van Raskolnikovs moeder en zus met veel aandacht en wordt letterlijk onmiddellijk verliefd op Dunya. Als gevolg hiervan trouwt hij met haar.
Razumikhin behandelt zijn vriend Raskolnikovmet warmte en schroom, hoewel hij begrijpt dat het bij hem verschillende mensen zijn. Het is heel merkwaardig dat Razumikhin van iedereen verschilt in een speciale waarachtigheid en ongelooflijke directheid. Veel van zijn uitspraken en opmerkingen kunnen vrijelijk als citaten worden gebruikt. En zijn humor, ironie en humor raken, trekken en kunnen alleen maar bekoren en gevoelens van sympathie opwekken.
